សិល្បៈអាចផ្លាស់ប្តូរពិភពលោកបាន។ សិល្បៈអាចបង្ហាញឱ្យយើងឃើញសម័យកាលក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមួយ ហើយវាថែមទាំងអាចជួយព្យាបាលការឈឺចាប់និងការរងទុក្ខយ៉ាងខ្លាំង។ នេះហើយគឺជាអ្វីដែលអ្នករបាំខ្មែរអាមេរិកាំងម្នាក់កំពុងធ្វើ។ តាមរយៈរបាំ អ្នកស្រី សាភារ៉ូ ជាម សុភីលីន រៀបរ៉ាប់អំ
លោក ឆាំង យុ បញ្ជាក់ថា អត្តសញ្ញាណនៃអតីតកាលនិងព្រឹត្តិការណ៍ឈឺចាប់របស់ស្រុកអន្លង់វែងត្រូវបានសាបរលាបបន្តិចម្តងៗ ដោយសារតែសារៈសំខាន់នៃការវិវត្តសេដ្ឋកិច្ចនិងជីវភាពរស់នៅ
លទ្ធផលនៃការស្ទង់មតិមហាជនថ្មីមួយ បង្ហាញថា ប្រជាជនខ្មែរភាគច្រើនគិតថាបណ្ណាសាររបស់សាលាក្ដីខ្មែរក្រហម គួរតែត្រូវបានតម្កល់ទុកនៅក្នុងស្ថាប័នឯករាជ្យដែលគួរឱ្យជឿទុកចិត្តបាន ដោយមិនស្ថិតក្រោមឥទ្ធិពលនយោបាយឬបុគ្គលណាមួយឡើយ។
ការសិក្សាថ្មីនេះ បង្ហាញថា ប្រមាណ៩៦ភាគរយនៃអ្នកដែលត្រូវបានស្ទង់មតិ គិតថា វាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ក្នុងការរក្សាទុកសំណុំឯកសារនិងនីតិវិធីតុលាការនៃអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា ដែលគេតែងហៅជាទូទៅថាសាលាក្តីខ្មែរក្រហមឬហៅកាត់ថា ECCC។
ល្ខោននិយាយ "Cambodian Rock Band" ឬជាភាសាខ្មែរ «ក្រុមភ្លេងសម័យខ្មែរ» ដែលកន្ត្រាក់អារម្មណ៍របស់ទស្សនិកជនអាមេរិក បង្ហាញពីប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏ជូរចត់របស់កម្ពុជា ការតស៊ូជម្នះឧបសគ្គរបស់គ្រួសារខ្មែរ និងការបាត់បង់សិល្បៈតន្ត្រីរបស់កម្ពុជា និងរបបប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម
វិទ្យាល័យទួលស្លែងដែលធ្លាប់ជាថ្នាលបណ្តុះវិជ្ជាដ៏ធំមួយក្នុងក្រុងភ្នំពេញក្នុងមុនសម័យខ្មែរក្រហមបានឆ្លងកាត់យុគខ្មៅងងឹតមួយក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃប្រទេសកម្ពុជា។ វិទ្យាល័យនេះបានក្លាយជាគុកសម្រាប់ធ្វើទារុណកម្មជម្រិតទារយកចម្លើយយ៉ាងឃោរឃៅរបស់ពួកខ្មែរក្រហម។
ពិព័រណ៌មិនអចិន្ត្រៃយ៍មួយក្រោមប្រធានបទ «៤០ឆ្នាំ៖ ការចង់ចាំជនរងគ្រោះ ស-២១» ត្រូវបានធ្វើឡើងនៅសារមន្ទីរឧក្រិដ្ឋកម្ម ប្រល័យពូជសាសន៍ទួលស្លែង កាលពីថ្ងៃចន្ទ ទី១៩ ខែសីហា កន្លងទៅនេះ។ ពិព័រណ៍នេះនឹងត្រូវបើកឲ្យសារធារណជនចូលទស្សនាដោយឥតគិតថ្លៃរយៈពេលពេញមួយឆ្នាំ។
លោក សឿន វឌ្ឍនា នៃ VOA បានសម្ភាសលោក Koumjian កាលដើមខែ សីហា កន្លងទៅនេះនៅរដ្ឋធានី Washington។
ព័ត៌មានផ្សេងទៀត
No media source currently available
