អ្នកស្រី យ៉ាង សុភ័ណ្ឌ មិនដែលរំពឹងថាខ្លួនក្លាយជាថ្នាក់ដឹកនាំសហជីពមួយរូបនោះទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ អ្នកស្រីបានជម្នះឧបសគ្គ ខិតខំប្រឹងប្រែង ដើម្បីបង្កើនចំណេះដឹងខ្លួនឱ្យទាន់តាមសម័យកាល និងដើម្បីឱ្យខ្លួនអាចក្លាយទៅជាអ្នកដឹកនាំមួយរូបដែលគេទុកចិត្ត។
លោកស្រី ជាម ផល្លី ជាស្ថាបត្យករស្រ្តីដំបូងគេនៅកម្ពុជា បន្ទាប់ពីរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យបានដួលរលំ។ បច្ចុប្បន្ន លោកស្រីគឺជាស្ថាបត្យករជាន់ខ្ពស់ម្នាក់ ក្នុងចំណោមស្រ្តីត្រឹមតែ ៣ ទៅ ៤ នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលបានរួមចំណែកយ៉ាងច្រើនដល់ការអភិរក្ស និងការរក្សាប្រាសាទបុរាណនៅកម្ពុជា។
អ្នកស្រី គិត សារ៉ា គ្រូបង្វឹកអាជីពនៅសហរដ្ឋអាមេរិកបានថ្លែងថាការចេះចាប់យកឱកាស ការហ៊ានបើកគំនិតខ្លួនឯងនិងទទួលគំនិតពីអ្នកដ៏ទៃ និងការខំប្រឹងសិក្សារៀនសូត្រគឺជាគន្លឹះសំខាន់ក្នុងការដឹកនាំខ្លួនឆ្ពោះទៅគោលដៅប្រកបដោយសក្តានុពល។
មានតែ២២ប្រទេសប៉ុណ្ណោះដែលមានមេដឹកនាំស្ត្រី ហើយប្រទេសចំនួន១២មិនមានរដ្ឋមន្ត្រីជាស្ត្រីសោះឡើយ។
ក្រុមមន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្សបង្ហាញការស្រងាកចិត្តជាមួយសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់ក្រសួងកិច្ចការនារី។ ពួកគេនិយាយថា ការបំបៅកូនទោះនៅទីណាក៏ដោយ គួរតែត្រូវបានលើកទឹកចិត្ត និងមិនគួរបានការស្តីបន្ទោស នៅពេលស្ត្រីបំបៅកូនក្នុងម៉ោងធ្វើការទេ។
លោកស្រី ចក់ សុភាព នាយិកាប្រតិបត្តិនៃមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា ប្រាប់VOAនៅថ្ងៃពុធនេះថា ការស្លៀកពាក់ និងការនិយាយ គឺជាសិទ្ធិរបស់បុគ្គលគ្រប់រូបដែលគួរតែត្រូវបានកំណត់ត្រឹមការយល់ឃើញរបស់មហាជន។
តំណាងអង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំនៅកម្ពុជាលើកឡើងថាការទប់ស្កាត់ និងការឆ្លើយតបចំពោះអំពើហិង្សាទាក់ទងនឹងយេនឌ័រ មិនអាចធ្វើបានឡើយ ប្រសិនបើមិនមានការផ្តល់ថវិកាគាំទ្រទេនោះ។
ជំងឺកូវីដបង្កឲ្យប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាជាច្រើនបាត់បង់ការងារធ្វើ។ ព្រះមហាក្សត្រីយានីនរោត្តម មុនីនាថ សីហនុដែលជា ប្រធានកិត្តិយសនៃ «ក្រុមប្រឹក្សាជាតិកម្ពុជាដើម្បីស្ត្រី» ស្នើឲ្យក្រសួងកិច្ចការនារីជួយស្ត្រីដែលជួបវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច។
មន្រ្តីក្រសួងមហាផ្ទៃឲ្យដឹងថាក្នុងឆ្នាំ២០១៩ កម្ពុជាបានកត់ត្រាថាស្រ្តីខ្មែរជាង១០០នាក់បានវិលត្រឡប់មកពីប្រទេសចិន ហើយលើកឡើងថាពួកគេត្រូវបានបង្ខំឲ្យរៀបការជាមួយជនជាតិចិន។
លោកស្រី វេជ្ជបណ្ឌិត លិម ផារត្ន័ ទីប្រឹក្សាបច្ចេកទេសជាន់ខ្ពស់ នៅវិទ្យាស្ថានការអភិវឌ្ឍន៍ផ្នែកថែទាំវេជ្ជសាស្រ្តអន្តរជាតិ (MCDI) បានថ្លែងថា ស្ត្រីអាចធ្វើការបានក្នុងវិស័យទាំងអស់រួមទាំងផ្នែកស្រាវជ្រាវផងដែរ។ ការមានគ្រួសារនិងមានអាយុច្រើនមិនមែនជាឧបសគ្គសម្រាប់ស្ត្រីក្នុងការឈានទៅសម្រេចគោលដៅទេ។
រដ្ឋាភិបាលជាច្រើននៅទូទាំងផ្នែកកណ្តាលនៃទ្វីបអឺរ៉ុបនិងប៉ែកកណ្តាលនៃទ្វីបអាស៊ីបានធ្វើ «ការវាយប្រហារខ្លាំង» ប្រឆាំងនឹងសិទ្ធិមនុស្ស បានប្រើមធ្យោបាយឃោរឃៅ និងឧបករណ៍របស់រដ្ឋក្នុងការបង្ក្រាបបាតុកម្ម សេរីភាពក្នុងការនិយាយស្តីបញ្ចេញមតិ និងសង្គមស៊ីវិល។
នៅពេលដែលជំងឺ កូវីដ១៩ កំពុងតែឆក់យកជីវិតមនុស្ស និងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សហគមន៍នានានៅទូទាំងពិភពលោកស្ត្រី និងកុមារីដែលត្រូវបានផ្លាស់ទីលំនៅ និងឥតមានរដ្ឋរស់នៅដូចគេ កំពុងរងហានិភ័យកាន់តែខ្លាំងឡើងចំពោះអំពើហិង្សាដោយសារបញ្ហាយេនឌ័រ។
ព័ត៌មានផ្សេងទៀត
No media source currently available
