ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

មនុស្ស​ចាស់​នៅកម្ពុជា​ត្រូវការ​សេវា​ថែទាំ​សុខភាព​បន្ថែម​និង​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​ផ្នែក​ហិរញ្ញវត្ថុ


អ្នកស្រី ជា រឿន អាយុ៧៨ឆ្នាំ កំពុងអង្គុយលក់ផ្កាឈូកនៅមាត់ទន្លេ មុខព្រះបរមរាជវាំង ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៤។ (ចិត្ត ស្រីយ៉ា/វីអូអេ)
អ្នកស្រី ជា រឿន អាយុ៧៨ឆ្នាំ កំពុងអង្គុយលក់ផ្កាឈូកនៅមាត់ទន្លេ មុខព្រះបរមរាជវាំង ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៤។ (ចិត្ត ស្រីយ៉ា/វីអូអេ)

បើ​ទោះ​ស្ថិត​ក្នុង​វ័យ​ជាង​ ៦០ ​ឆ្នាំ​ហើយ​ក៏​ដោយ ​ អ្នកស្រី ​ឡេង សូហុង​ នៅ​តែ​ប្រកប​មុខ​របរ​ជា​អ្នក​រត់​ម៉ូតូ​ឌុប។​ នេះ​ជា​ជម្រើស​តែ​មួយ​គត់​សម្រាប់​អ្នកស្រី​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​បាត់ដំបង​ ដើម្បី​អាច​រក​ថវិកា​បាន​ខ្លះ​សម្រាប់​ទំនុក​បម្រុង​ជីវភាព​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​របស់​អ្នកស្រី​ដែល​កំពុង​ប្រឈម​នឹង​ការ​លំបាក​ផ្នែក​ហិរញ្ញ​វត្ថុ។​

ជា​ស្រ្តី​មេម៉ាយ​រស់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​នំ​ក្រៀប ​សង្កាត់​ព្រែក​ព្រះស្ដេច​ ក្រុង​បាត់ដំបង​ អ្នកស្រី​ សូហុង ​រៀប​រាប់​ថា ​អ្នកស្រី​ប្រើ​ជីវិត​រស់​នៅ​តែ​ម្នាក់​ឯង​ដោយ​មិន​ពឹង​ផ្អែក​លើ​កូន​ឡើយ​ បន្ទាប់​ពី​ស្វាមី​បាន​ទទួល​មរណ​ភាព​កាល​ពី​ឆ្នាំ ​២០១៥ ​ហើយ​កូន​ប្រុស​ស្រី​រស់​នៅ​ផ្សេង​គ្នា។​

អ្នកស្រី​ថ្លែង​ថា៖ ​«ដល់​ពេល​មាន​ប្ដី​ ពឹង​ប្ដី។ ដល់​ឥឡូវ​អស់​ប្ដី​ អស់​កូន​គឺ​មាន​តែ​ពឹង​ខ្លួន​ឯង​ ម៉ូតូ​ឌុប​ក៏​ខ្លួន​ឯង​ ហើយ​មាន​តែ​[អ្នក]​ក្នុង​ភូមិ​ទេ​ដែល​ជិះ​ ក្រៅ​ពី​ក្នុង​ភូមិ​អត់​មាន​អ្នក​ជិះ​ទេ»។​

អ្នកស្រី ​ឡេង សូហុង ​ជា​មនុស្ស​ចាស់​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម​មនុស្ស​ចាស់​រាប់​ម៉ឺន​នាក់​ទៀត​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា ​ដែល​កំពុង​ប្រឈម​នឹង​ការ​លំបាក​ក្នុង​ការ​រស់​នៅ។ ​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​ដែល​ធ្វើ​ការ​លើក​កម្ពស់​មនុស្ស​ចាស់​បាន​ជំរុញ​ឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​បន្ថែម​ទៀត​លើ​ក្រុម​មនុស្ស​ចាស់ ​ក្នុង​នោះ​មាន​ការ​បន្ថែម​ថវិកា​ជំនួយ​ដល់​ពួក​គាត់​ ឱ្យ​ ពួក​គេ​មាន​លទ្ធភាព​លើ​ការ​ចំណាយ​ផ្សេងៗ ដូច​ជា​សេវា​ទទួល​បាន​ការ​ថែទាំ​សុខភាព​ជាដើម។​

ភ្នែក​សម្លឹង​ទៅ​ម៉ូតូ​ម៉ាក​អាសង់​ហុងដា​សេរី​ចាស់​មួយ​គ្រឿង​ដាក់​បញ្ឈរ​នៅ​មុខ​បន្ទប់​ជួល​មួយ​ អ្នកស្រី ​ឡេង សូហុង​ ឱ្យ​ដឹង​ថា​ បច្ចុប្បន្ន ​អ្នកស្រី​រក​ប្រាក់​ចំណូល​បាន​ពី​១.០០០​រៀល ​ទៅ ​៥.០០០​រៀល​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​ ដើម្បី​ផ្គត់ផ្គង់​ជីវភាព​រួមផ្សំ​នឹង​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​រៀង​រាល់​ខែ ​ក្រោម​ក្រប​ខណ្ឌ​បណ្ណ​សមធម៌​របស់​រដ្ឋាភិបាល ​ចំនួន​៦២.០០០​រៀល ​ក្នុង​មួយ​ខែ។ ​ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា ​អ្នកស្រី​ចាត់​ទុក​ថា​ ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​នេះ​តិច​តួច​នៅ​ឡើយ​ មិន​ទាន់​ឆ្លើយ​តប​នឹង​ស្ថាន​ភាព​សេដ្ឋកិច្ច​បច្ចុប្បន្ន​នោះ​ទេ។​

អ្នកស្រី ឡេង សូហុង អាយុ៦៣ឆ្នាំ កំពុងជិះម៉ូតូចេញទៅប្រកបរបររត់ម៉ូតូ នៅក្រុងបាត់ដំបង កាលពីថ្ងៃទី១៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៤។ (ចិត្ត ស្រីយ៉ា/វីអូអេ)
អ្នកស្រី ឡេង សូហុង អាយុ៦៣ឆ្នាំ កំពុងជិះម៉ូតូចេញទៅប្រកបរបររត់ម៉ូតូ នៅក្រុងបាត់ដំបង កាលពីថ្ងៃទី១៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៤។ (ចិត្ត ស្រីយ៉ា/វីអូអេ)

កម្ពុជា​មាន​ប្រជាជន​វ័យ​ ៦០ ​ឆ្នាំ​ឡើង​ទៅ ​ចំនួន ​១,៣៨​លាន​នាក់ ​ឬ​ប្រហែល ​៨,៩% ​នៃ​ចំនួន​ប្រជាជន​សរុប។​ នេះ​បើ​តាម​របាយ​ការណ៍​ជំរឿន​ឆ្នាំ​ ២០១៩។​ រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​ប៉ាន់​ប្រមាណ​ថា​ ចំនួន​មនុស្ស​ចាស់​អាច​កើន​ឡើង​ដល់ ​១,៥​លាន​នាក់​ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ ២០២៥។ រដ្ឋាភិបាល​មិន​មាន​ទិន្នន័យ​ថា​ តើ​មាន​មនុស្ស​ចាស់​ប៉ុន្មាន​នាក់​ក្នុង​ចំណោម​ជាង​ ១​លាន​នាក់ ​ជា​ក្រុម​ក្រីក្រ​ខ្លាំង​ឬ​ប្រឈម​ការ​លំបាក​ខ្លាំង​ឡើយ។​

បន្ទាប់​ពី​រៀបរាប់​ពី​ដំណើរ​ជីវិត​របស់​ខ្លួន​រួច​មក ​អ្នកស្រី ​ឡេង សូហុង​ បាន​នាំ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​ទៅ​ជួប​ដូន​ចាស់​ម្នាក់​ រស់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ជាមួយ​គ្នា​ ឈ្មោះ​ សែម ពៅ ​ដែល​មាន​អាយុ​ ១០០​ឆ្នាំ ហើយ​កំពុង​សិ្ថត​ក្នុង​ស្ថានភាព​ចាស់​ទ្រុឌ​ទ្រោម។​

អង្គុយ​នៅ​ក្នុង​ខ្ទម​មួយ​ដែល​ជញ្ជាំង​ធ្លុះ​ធ្លាយ ​ហើយ​ដំបូល​ក៏​រហែក​ ដូន​ចាស់​សែម​ ពៅ ​មិន​អាច​ប្រាស្រ័យ​ទាក់​ទង ​ដោយ​គ្មាន​ជំនួយ​ពី​កូន​បាន​ទេ។ ​

អ្នកស្រី ​សួន ទូច​ អាយុ​ ៥០​ឆ្នាំ ​ដែល​ត្រូវ​ជា​កូន​របស់​ដូន​ចាស់​ សែម ពៅ​ បាន​ថ្លែង​ជំនួស​ម្ដាយ​ដែល​មាន​បញ្ហា​ត្រចៀក​ស្ដាប់​មិន​សូវ​ឮ។ ​អ្នកស្រី​និយាយ​ថា៖​ «គាត់​[ដូនចាស់​សែម ​ពៅ]​ថ្ងៃ​ណា​គាត់​ជា​ គាត់​ទៅ ទៅ។ ​បើ​ថា​ ថ្ងៃ​ណា​គាត់​ឈឺ​ខ្លាំង​ ក៏​អត់​បាន​ទៅ ទៅ។​ ថ្ងៃ​ណា​គាត់​អាច​ដើរ​បាន​គាត់​ទៅ​ ទៅ​ រក​លុយ​ទិញ​ថ្នាំ​ទិញ​អី​ខ្លួន​គាត់»។​

អ្នកស្រី ​សួន ទូច ​បាន​ឱ្យ​ដឹង​ថា​ អ្នកស្រី​ត្រូវ​ចេញ​ទៅ​ស៊ី​ឈ្នួល​លាង​ចាន​ដើម្បី​យក​លុយ​មក​ចិញ្ចឹម​បង​ស្រី​វ័យ​ ៦០​ឆ្នាំ​ម្នាក់​ទៀត​ ដែល​កំពុង​មាន​ជំងឺ​សរសៃ​ប្រសាទ។​

ផ្ទុយ​ពី​អ្នក​ស្រី ​ឡេង សូហុង ​គ្រួសារ​អ្នកស្រី ​សួន ទូច​ ជា​ពិសេស​ដូន​ចាស់ ​សែម ពៅ ​ផ្ទាល់​តែ​ម្ដង​មិន​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​ពី​កម្មវិធី​បណ្ណ​សមធម៌​របស់​រដ្ឋាភិបាល​នោះ​ទេ ​ខណៈ​គ្រួសារ​របស់​អ្នកស្រី​បាន​ស្នើ​សុំ ​ប៉ុន្តែ​មិន​ទាន់​បាន​នៅ​ឡើយ។​

លោក ​ទុំ វីរ៉ា ​នាយក​ប្រតិបត្តិ​របស់​អង្គការ​មនុស្ស​ចាស់​កម្ពុជា​ (HelpAge Cambodia)​ ប្រាប់​វីអូអេ​ថា​ ​នៅ​ពេល​ដែល​មនុស្ស​ចាស់​មាន​អាយុ​កាន់​តែ​ច្រើន​ ប្រឈម​នឹង​បញ្ហា​សំខាន់​ដូចជា​សុខភាព ​និង​អសន្ដិសុខ​ផ្នែក​ហិរញ្ញ​វត្ថុ។ ​លោក​មើល​ឃើញ​ថា​ ស្ថានភាព​មនុស្ស​ចាស់​នៅ​កម្ពុជា​មិន​ទាន់​មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ​នៅ​ឡើយ​ទេ​ បើ​ប្រៀប​ធៀប​នឹង​បណ្តា​ប្រទេស​ក្នុង​តំបន់​អាស៊ី​អាគ្នេយ៍​ដែល​ប្រទេស​ខ្លះ​មាន​កម្មវិធី​ផ្ដល់​ប្រាក់​សោធន​ដល់​មនុស្ស​ចាស់​ ឬ​កម្មវិធី​ឧបត្ថម្ភ​សាច់​ប្រាក់​សម្រាប់​មនុស្ស​ចាស់​ទូទៅ។​

លោក​ថ្លែង​ថា៖​ «ហ្នឹង​[ប្រាក់​សោធន]​ជា​ចំណុច​មួយ​ដែល​រដ្ឋ​គួរ​តែ​គិត​គូរ។ ​ក្នុង​នាម​យើង​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​អាស៊ី​ដូច​នៅ​តែ​យើង​[កម្ពុជា]​ហើយ​ឡាវ​មួយ​ទេ ​សូម្បី​តែ​នេប៉ាល់​នៅ​អាស៊ី​ដែល​ជា​ប្រទេស​មាន​ស្ថានភាព​សេដ្ឋកិច្ច​ខ្សោយ​ជាង​យើង​ទាំង​ល្បឿន​ទាំង​អីហ្នឹង​ ក៏​គេ​មាន​អស់​ហើយ។​ អ៊ីចឹង​ទោះ​បី​ជា​លុយ​តិច​ ឬ​ក៏​ច្រើន​អាហ្នឹង​គឺ​គាត់​អាច​មាន​ជា​កញ្ចប់​លុយ​តូច​មួយ​ក្នុង​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ទៅ​តាម​អ្វី​ដែល​គាត់​គិត​ថា ​គួរ​តែ​ធ្វើ​ដោយ​លុយ​របស់​ពួក​គាត់​ផ្ទាល់»។​

អ្នកស្រី សួន ទូច ជាកូន(នៅខាងឆ្វេង) និងអ្នកស្រី សែម ពៅ អាយុ១០០ឆ្នាំ ជាម្ដាយ (នៅខាងស្ដាំ) កំពុងផ្ដល់បទសម្ភាសជាមួយVOA កាលពីថ្ងៃទី១៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៤។ (ចិត្ត ស្រីយ៉ា/វីអូអេ)
អ្នកស្រី សួន ទូច ជាកូន(នៅខាងឆ្វេង) និងអ្នកស្រី សែម ពៅ អាយុ១០០ឆ្នាំ ជាម្ដាយ (នៅខាងស្ដាំ) កំពុងផ្ដល់បទសម្ភាសជាមួយVOA កាលពីថ្ងៃទី១៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៤។ (ចិត្ត ស្រីយ៉ា/វីអូអេ)
អ្នកស្រី អ៊ូ វណ្ណដា សមាជិកសមាគមន៍មនុស្សចាស់នៅខេត្តបាត់ដំបងកំពុងផ្ដល់បទសម្ភាសជាមួយVOA កាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៤។។ (ចិត្ត ស្រីយ៉ា/វីអូអេ)
អ្នកស្រី អ៊ូ វណ្ណដា សមាជិកសមាគមន៍មនុស្សចាស់នៅខេត្តបាត់ដំបងកំពុងផ្ដល់បទសម្ភាសជាមួយVOA កាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៤។។ (ចិត្ត ស្រីយ៉ា/វីអូអេ)

ចំណែក​អ្នកស្រី ​ភាណ សោភ័ណ ​នាយិកា​អង្គការ​អុកស្វាម​ប្រចាំ​កម្ពុជា​ ថ្លែង​ថា​ មនុស្ស​វ័យ​ចាស់​ទាំង​អស់​នៅ​កម្ពុជា​គួរ​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ចំណូល​គ្រប់គ្រាន់ ​និង​ទទួល​បាន​សេវា​ថែទាំ​ដើម្បី​ការពារ​ពួក​គាត់​កុំ​ឱ្យ​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​ក្រីក្រ​ខ្លាំង។​

អ្នកស្រី​ថ្លែង​ថា៖​ «ទន្ទឹម​នឹង​ការ​ពង្រីក​កិច្ច​គាំពារ​សង្គម​ យើង​មើល​ឃើញ​ពី​តម្រូវ​ការ​ការ​ពង្រឹង​កិច្ច​គាំពារ​សង្គម​ដោយ​ធានា​ឱ្យ​បាន​ថា​ មនុស្ស​វ័យ​ចាស់​ទាំង​អស់​ទទួល​បាន​សន្ដិសុខ​ប្រាក់​ចំណូល​គ្រប់​គ្រាន់​ មាន​ការ​ធានា​រ៉ាប់​រង​សុខភាព​ មាន​គម្រោង​ប្រាក់​សោធន ​ទទួល​បាន​នូវ​សេវា​ថែទាំ​រយៈ​ពេល​វែង​ និង​គួរ​ទទួល​បាន​អត្ថ​ប្រយោជន៍​ដទៃ​ទៀត​ ដែល​ការពារ​ពួក​គាត់​កុំ​ឱ្យ​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​ភាព​ក្រីក្រ​កាន់​តែ​ជ្រៅ​ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត»។​

ចំណែក​អ្នកស្រី​ អ៊ូ វណ្ណដា​ អាយុ​ ៦៧​ឆ្នាំ ​សមាជិក​សមាគម​មនុស្ស​ចាស់​ប្រចាំ​ខេត្ត​បាត់ដំបង​ លើក​ឡើង​ថា​ សហគមន៍​មនុស្ស​ចាស់​ និង​មនុស្ស​ចាស់​ដទៃ​ទៀត​ចង់​ឃើញ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​ផ្ដល់​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​ដល់​មនុស្ស​ចាស់​ទូទៅ​ដែល​មាន​អាយុ​ចាប់​ពី​ ៦០​ឆ្នាំ​ឡើង​ទៅ ​ដោយ​មិន​ចាំបាច់​កំណត់​លក្ខខណ្ឌ។​

អ្នកស្រី​បន្ថែម​ថា៖​ «មនុស្ស​ចាស់​ពួក​ខ្ញុំ​ អត់​ចង់​ឱ្យ​ទាល់​តែ​មាន​បណ្ណ​ក្រីក្រ​បាន​ពួក​គាត់​ទទួល​បាន​ថវិកា​ឧបត្ថម្ភ​ពី​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​អ៊ីចឹង​ទេ។ ​ពួក​មនុស្ស​ចាស់​យើង​ខ្ញុំ​ចង់​បាន​គឺ​ថា​ ឱ្យ​តែ​មនុស្ស​ចាស់​គឺ​រដ្ឋាភិបាល​ជួយ​ផ្ដល់​ជា​ថវិកា​ជូន​ដល់​ពួក​គាត់»។​

គួរ​រំឭក​ថា​ កន្លង​ទៅ​គណបក្ស​ជំទាស់​មួយ​ចំនួន​បាន​ដាក់​គោល​នយោបាយ​ផ្ដល់​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​ប្រចាំ​ខែ​ដល់​មនុស្ស​ចាស់​ទូទៅ​ដែល​មាន​វ័យ​ចាប់​ពី​ ៦០​ឆ្នាំ​ ឬ​៦៥​ឆ្នាំ​ឡើង ​ប្រសិន​បើ​ពួកគេ​ឈ្នះ​ការ​បោះ​ឆ្នោត​ដឹកនាំ​រដ្ឋាភិបាល។​

លោក​ សុខ ឥសាន​ អ្នក​នាំពាក្យ​គណ​បក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា​ដែល​កំពុង​ដឹកនាំ​រដ្ឋាភិបាល ​បាន​ឱ្យ​ដឹង​ថា​ ការ​ផ្តល់​ប្រាក់​ទៀង​ទាត់​សម្រាប់​មនុស្ស​ចាស់​ទូទៅ​មិន​ទាន់​អាច​អនុវត្ត​បាន​ឡើយ​នៅ​កម្ពុជា​ ដោយ​សារ​ស្ថានភាព​សេដ្ឋកិច្ច​មិន​សូវ​អំណោយ​ផល​ដល់​ការ​បង្កើន​ថវិកា​គាំទ្រ​មនុស្ស​ចាស់។​

លោក​បញ្ជាក់​ថា៖​ «យើង​មិន​ទាន់​មាន​ប្រាក់​ខែ​ដល់​មនុស្ស​ចាស់​ទេ ​ពីព្រោះ​ឥឡូវ​សេដ្ឋកិច្ច​របស់​យើង​ក៏​មាន​កម្រិត​ ទោះ​បី​ជា​មាន​ការរីក​ចម្រើន​ មាន​កំណើន​សេដ្ឋកិច្ច​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ ក៏​យើង​មិន​ទាន់​មាន​លទ្ធភាព​ទូលំ​ទូលាយ​ដូច​បណ្ដា​ប្រទេស​រីក​ចម្រើន​ទេ»។​

បច្ចុប្បន្ន​នេះ ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​ផ្ដល់​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​ដល់​មនុស្ស​ចាស់​វ័យ​ ៦០​ឆ្នាំ​ឡើង​ទៅ ​ដែល​ពួក​គាត់​ជា​សមាជិក​គ្រួសារ​ដែល​មាន​បណ្ណ​ក្រីក្រ។ ​នេះ​បើ​តាម​លោក​តូច ចាន់នី​ អ្នក​នាំ​ពាក្យ​ក្រសួង​សង្គម​កិច្ច ​និង​អតីត​យុទ្ធជន ​យុវនីតិ​សម្បទា។​

អ្នក​នាំពាក្យ​ក្រសួង​សង្គម​កិច្ច​រូប​នេះ​ថ្លែង​បន្ថែម​ថា​ ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​ ក្រសួង​សង្គម​កិច្ច​មាន​កញ្ចប់​ថវិកា​ចំណាយ​ទៅ​លើ​កម្មវិធី​លើក​កម្ពស់​សេវា​គាំពារ​មនុស្ស​ចាស់ ​និង​អតីត​យុទ្ធជន។ ​សម្រាប់​ឆ្នាំ ​២០២៤ ​នេះ​ ថវិកា​ក្នុង​កម្មវិធី​នេះ​មាន​ទឹក​ប្រាក់​ប្រមាណ​ ៤.២៤៧​លាន​រៀល​ស្មើ​នឹង ​១​លាន​ដុល្លារ​អាមរិក ​ដែល​នឹង​ប្រើ​សម្រាប់​ចំណាយ​ទៅ​លើ​សកម្ម​ភាព​មួយ​ចំនួន​ ដើម្បី​គាំទ្រ​ដល់​ការ​លើក​កម្ពស់​សុខុមាល​ភាព​មនុស្ស​ចាស់​ និង​អតីត​យុទ្ធជន​ ដែល​មាន​ដូចជា​រៀបចំ​កម្មវិធី​ទិវា​មនុស្ស​ចាស់​ ទិវា​អតីត​យុទ្ធជន ​និង​សម្រាប់​ការ​ចុះ​អង្កេត ​និង​ពង្រឹង​សមាគម​មនុស្ស​ចាស់​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​បាន​បង្កើត​រួច ​និង​សម្រាប់​រៀបចំ​វគ្គ​បណ្តុះ​បណ្តាល​ជំនាញ​ថែទាំ​មនុស្ស​ចាស់​ដល់​មន្ត្រី​ជំនាញ​ទទួល​បន្ទុក។​

ទោះជា​យ៉ាង​ណាក្តី​ ថវិកា​នេះ​ត្រូវ​បាន​អ្នក​តាម​ដាន​មើល​ឃើញ​ថា​ នៅ​មាន​ចំនួន​តិច​តួច​ស្តួច​ស្តើង​នៅ​ឡើយ។​

បើ​តាម​គោល​នយោបាយ​ជាតិ​ស្ដីពី​មនុស្ស​ចាស់ ​ឆ្នាំ ​២០១៧-២០៣០ ​របស់​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ​ការ​គាំពារ​មនុស្ស​ចាស់​និង​ចាស់​ជរា​ គឺ​ធ្វើ​ឡើង​តាម​រយៈ​គ្រួសារ​ដែល​មាន​បណ្ណ​សមធម៌។​ តាម​រយៈ​កម្មវិធី​ជាតិ​ជំនួយ​សង្គម​សម្រាប់​កញ្ចប់​គ្រួសារ​ ​គ្រួសារ​ដែល​មាន​បណ្ណ​សមធម៌​អាច​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​ចំនួន​ ២៨.០០០​រៀល​ ក្នុង​មួយខែ ​សម្រាប់​មនុស្ស​ចាស់​ដែល​មាន​អាយុ​ចាប់​ពី​៦០​ឆ្នាំ​ឡើង ​និង​ទទួល​បាន​ការ​ពិនិត្យ​ព្យាបាល​តាម​មន្ទីរ​ពេទ្យ​រដ្ឋ​ឥត​គិត​ថ្លៃ​ជា​ដើម។​

ប៉ុន្តែ​មនុស្ស​ចាស់​ ដែល​មាន​ជីវភាព​ក្រីក្រ​ចង់​បាន​បណ្ណ​សមធម៌​ដើម្បី​មាន​ឱកាស​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​ប្រចាំ​ខែ​ពី​រដ្ឋ ​និង​ទទួល​បាន​អត្ថ​ប្រយោជន៍​ផ្នែក​សេវា​សុខភាព។​

អ្នកស្រី អេង នួន អាយុ៦៧ឆ្នាំ ប្រកបរបរថ្លឹងគីឡូនៅរាជធានីភ្នំពេញកំពុងផ្ដល់បទសម្ភាសជាមួយVOA កាលពីថ្ងៃទី១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៤។ (ចិត្ត ស្រីយ៉ា/វីអូអេ)
អ្នកស្រី អេង នួន អាយុ៦៧ឆ្នាំ ប្រកបរបរថ្លឹងគីឡូនៅរាជធានីភ្នំពេញកំពុងផ្ដល់បទសម្ភាសជាមួយVOA កាលពីថ្ងៃទី១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៤។ (ចិត្ត ស្រីយ៉ា/វីអូអេ)

អ្នកស្រី ​អេង នួន​ អាយុ ​៦៧​ឆ្នាំ ​ដែល​ប្រកប​របរ​ថ្លឹង​គីឡូ​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ ​ថ្លែង​ថា​ កន្លង​មក​គ្រួសារ​អ្នកស្រី​ក៏​ធ្លាប់​ស្នើ​សុំ​បណ្ណ​សមធម៌​ច្រើន​ដង​ពី​ភូមិ-ឃុំ​ដែរ​ ប៉ុន្ដែ​មិន​ដែល​ទទួល​បាន​ឡើយ។​

អ្នកស្រី​ដែល​ជា​ពលរដ្ឋ​មក​ពី​ខេត្ត​ព្រៃវែង​បញ្ជាក់​ថា៖​ «ចង់​បាន​អាហ្នឹង​[បណ្ណ​សមធម៌]​ ដើម្បី[​ពេល]​យើង​ឈឺ​ថ្កាត់​ យើង​ទៅ​ពេទ្យ ​ហើយ​ដល់​ពេល​យើង​គ្មាន​អីសោះ​អ៊ីចឹង​ យើង​ដូច​ថា​ ​មាន​បណ្ណ​ហ្នឹង​ ទៅ​ពេទ្យ​វា​មិន​សូវ​អស់​លុយ»។​

លោក ​ប៉ិច ពិសី ​នាយក​ប្រតិបត្តិ​នៃ​អង្គការ​តម្លាភាព​កម្ពុជា ​លើក​ឡើង​ថា​ កន្លង​ទៅ​ធ្លាប់​មាន​ការ​លើក​ឡើង​ពី​ភាព​មិន​ប្រក្រតី​មួយ​ចំនួន​ទាក់ទង​ការ​ស្នើ​សុំ​និង​ទទួល​បាន​បណ្ណ​សមធម៌ ​ដោយ​សារ​ការ​រើស​អើង​ផ្នែក​សង្គម ​និង​នយោបាយ។ ​លោក​ជំរុញ​ឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល​គួរតែ​បន្ត​តាម​ដាន​ពិនិត្យ​លើ​ករណី​នេះ ​ដើម្បី​ធានា​ថា​ ការ​ផ្ដល់​បណ្ណ​ក្រីក្រ​បាន​ទៅ​ដល់​ប្រជាជន​ក្រីក្រ​ពិត​ប្រាកដ។​

លោក​ ប៉ិច ពិសី ​ថ្លែង​ថា៖​ «បញ្ហា​ដែល​មាន​ភាព​មិន​ស្មើ​គ្នា​ សមធម៌​ក្នុង​ការ​ផ្ដល់​បណ្ណ​គឺ​មាន​ការ​ថមថយ​ជា​កម្រិត​អប្បបរមា​ដែរ​ហើយ​បាទ ​អ៊ីចឹង​ជា​ដំណើរ​មួយ​ល្អ ​ប៉ុន្ដែ​គួរ​តែ​មាន​ការ​ត្រួត​ពិនិត្យ​ជា​ប្រចាំ​ ដើម្បី​ធានា​ថា​ ពលរដ្ឋ​ដែល​ត្រូវ​ការ​ពិត​ប្រាកដ​ ពល​រដ្ឋ​ដែល​ក្រ​ពិត​ប្រាកដ​ហ្នឹង​ទើប​ជា​ក្រុម​ដែល​គួរ​ទទួល​បាន​បណ្ណ»។​

លោក ​តូច ចាន់នី​ អ្នក​នាំពាក្យ​ក្រសួង​សង្គម​កិច្ច ​ផ្តល់​ការ​ពន្យល់​បន្ថែម​ថា​ ចំពោះ​ករណី​ដែល​មនុស្ស​ចាស់​ក្នុង​គ្រួសារ​ក្រីក្រ​ស្នើសុំ​បណ្ណ​សមធម៌​ហើយ​មិន​ទទួល​បាន​ ក្រសួង​និង​ស្ថាប័ន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ពិនិត្យ​មើល​ការ​ស្នើ​សុំ​របស់​ពួក​គេ ​ប្រសិន​បើ​គ្រួសារ​របស់​ពួកគេ​ពិត​ជា​ក្រីក្រ​ពិត​មែន។​ លោក​បន្ថែម​ថា​ អាជ្ញាធរ​អាច​ផ្តល់​បណ្ណ​សមធម៌​សម្រាប់​ពលរដ្ឋ​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​មូលដ្ឋាន​ជាប់​លាប់​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។​

លោក​ តូច ចាន់នី​ ថ្លែង​ថា៖​ «ខ្ញុំ​គិត​ថា​ រឿង​ស្នើ​សុំ​នេះ​ស្ថាប័ន​មិន​បិទ​ច្រក​ហ្នឹង​ទេ​ បើ​សិន​គាត់​ក្រីក្រ​ពិត​ប្រាកដ​មែន។ ​បើ​សិន​គាត់​នៅ​សេស​សល់​មិន​ទាន់​បាន​ចុះ​ឈ្មោះ​ មិន​ទាន់​បាន​ទទួល​បណ្ណ​ យើង​នឹង​ធ្វើ​បណ្ណ​ក្រីក្រ​ជូន​គាត់​ ដោយ​សារ​កន្លង​ទៅ​ មិន​មែន​ថា​ យើង​មិន​ធ្វើ​ឱ្យ​គាត់​ទេ។​ យើង​ព្យាយាម​ធ្វើ​ឱ្យ​គាត់។ ​ពេល​ខ្លះ​គាត់​ដូរ​ទីលំនៅ។ ​គាត់​អត់​មាន​អាស័យដ្ឋាន​ពិតប្រាកដ។ ​គាត់​អត់​មាន​បណ្ណ​ស្នាក់​នៅ​ អត់​មាន​បណ្ណ​គ្រួសារ​បញ្ហា។​ កន្លង​មក​វា​អ៊ីចឹង»។​

ខណៈ​មិន​មាន​បណ្ណ​សមធម៌​ដូច​មនុស្ស​ចាស់​ដទៃ​ទៀត ​អ្នកស្រី ​អេង នួន​ ដែល​ជា​អ្នក​ប្រកប​របរ​ថ្លឹង​គីឡូ​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ ​លើក​ឡើង​ថា​ បច្ចុប្បន្ន​នេះ ​អ្នកស្រី​ស្នាក់​នៅ​បន្ទប់​ជួល​ជា​មួយ​មនុស្ស​ចាស់ ​៤​នាក់​ទៀត ​ដែល​មក​ពី​ខេត្ត​ផ្សេង​គ្នា ​ដែល​ខំ​ប្រឹង​រក​ប្រាក់​ដើម្បី​ទិញ​ម្ហូប​អាហារ ​និង​ព្យាបាល​ជំងឺ​ផ្សេងៗ។​

អ្នកស្រី​បញ្ជាក់​ថា៖​ «ណាមួយ​ យើង​វា​គ្មាន ​ ក្រ។​នៅ​ស្រុក​មិន​ដឹង​រក​ស៊ី​អី។ ​ យើង​ចាស់​ហើយ​ មាន​តែ​មក​ហ្នឹង​ [ភ្នំពេញ]​ចេះ​តែ​ដើរ​ទៅ​បាន​តិច​តួច​គ្រាន់​បាន​ទិញ​អី​ហូប។​ ពេល​ឈឺ​ពេល​គ្រុន​រងារ​មាន​លុយ​ខ្លួន​ឯង​[វា]​ ស្រណុក​ទិញ​ថ្នាំ​ទិញ​អី​លេប។ កូន​ក៏​វា​ពិបាក​ដែរ»៕​

វេទិកា​បញ្ចេញ​មតិ

XS
SM
MD
LG