معمولا هنگامی که یک رهبر سیاسی در می گذرد رسانه های گروهی و سازمانهای سیاسی و اجتماعی، و نیز مورخان ضمن بررسی اعمال و کردار رهبر درگذشته به ارزیابی حضور وی در صحنۀ سیاست می پردازند و به اصطلاح «میراث» او را بررسی می کنند.
بنابراین آیت الله خمینی و دیگر رهبران انقلاب چند هفته قبل از قبل از برگزاری رفراندوم «آری یا نه» به جمهوری اسلامی، قبلاً توافق دولتهای بزرگ را به شناسایی دولت جدید جلب کرده بودند
دکتر الهی روزنامه نگار و نویسنده‌ای بود بسیار دقیق و باانصاف و گشاده نظر. هیچ آلودگی حزبی یا ایدئولوژیک نداشت و در عین حال با طرفداران و حامیان همه نحله‌های اجتماعی دوستی می کرد. وابستگی را برای روزنامه‌نگار نادرست می دانست.
آقای رویس برای تحقیق در مورد رساله دکترای خود در سال ۱۹۶۸ با بورسیه «فولبرایت» به ایران رفت. طی دو سال اقامت در ایران، زبان فارسی را نیکو آموخت و با تعدادی از استادان ادبیات فارسی در تهران آشنا شد. به گفته خودش از «سید صادق گوهرین» استاد ادبیات فارسی و مولوی شناس معروف بهره ها گرفت. از طریق «محمد جواد باهنر» که بعدها نخست وزیر شد با زبان عربی و فرهنگ اسلامی آشنا شد و به گفته خودش در معاشرت با برخی دیگر از دوستانش در تهران و شیراز به اهمیت قورمه سبزی، انگشتر عقیق، تسبیح شاه مقصود، کاشی‌کاری و قالی در زندگی ایرانیان پی برد، چنان که در سفر به شهرهای مختلف ایران با زندگی ایرانیان در طبقات مختلف و خرده فرهنگهای مختلف نیز آشنایی یافت.
آنچه در زیر می خوانید نگاهی است به تفکر مندرج در اعلامیهء اسلامی حقوق بشر و قیاسی میان برخی از مفاهیم در دو اعلامیه حقوق بشر جهانی و اسلامی.
غزل فارسی تا قبل از سیمین نمونه درخشانی نداشته که بیانگر زندگی روزمره، و حادثه ای جز عشق مرکز ثقل آن باشد، و به این روانی و با چنین صلابتی بر آدمی تاثیری ماندگار بگذارد
حسن غفوری فرد یکی از نمایندگان مجلس: «بر طبق قانون مدنی تابعیت دوگانه خلاف است و هیچ فردی نمی تواند هم تابعیت ایرانی و هم تابعیت خارجی داشته باشد... اگر فردی دارای تابعیت دوگانه باشد جریمه و محکوم به زندان می شود پس به هیچ عنوان مطرح کردن این طرح درست نیست.»
کاظم موسوی بجنوردی بنیانگذار حزب ملل اسلامی است که در تاریخ معاصر ایران و در جریانهای انقلابی نقش مهمی ایفا کرده است. بسیاری از انقلابیون ایران و مخالفان رژیم شاه به او و حزب ملل اسلامی به دیده الگو نگریسته اند. اما به نظر من اهمیت خاطرات او در هیچ یک از این دو نیست؛ بلکه به واسطه بیان شرایطی است که منجر به تغییر جریان فکری او شده تا از فعالیتهای انقلابی متوجه فعالیتهای فرهنگی شود. و البته درک این موضوع بدون توجه به مسیری که پیموده ناممکن است.
اعلامیه حقوق بشر اسلامی نه جهانشمول است و نه همه افراد بشر را دربر می گیرد؛ بلکه مقدمه این اعلامیه با صراحت فقط آن دسته از افراد بشر را مشمول «امتیازات» مندرج در اعلامیه می داند که «جز خدا کسی را پرستش نکنند و شریکی برای او قائل نشوند.»
نگاهی به کتاب «قدمت روی چشم» نوشته سرژ میشل و پائولو وودز. این کتاب روایتی دارد از ایرانیان امروز.
احمد شاملو با این که از شاعران «متعهد» و «انقلابی» و طلیعه دار «خلق» به شمار می رفت، خیلی زود دریافت انقلاب اسلامی را با شعارهای «آزادی»، «عدالت»، «برابری»، و «برادری» کاری نیست و چند ماهی بعد از انقلاب به صراحت در مصاحبه ای با سردبیر مجله «تهران مصور» گفت «برنامه طلوع خورشید لغو شده است»!
۴۲ سال پس از تصویب «اعلامیه جهانی حقوق بشر» در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سی ماده، اجلاس وزیران امور خارجه کشورهای اسلامی در قاهره، «اعلامیۀ اسلامی حقوق بشر» را به تصویب رساند
