همزمان با ادعای خبرگزاری ایلنا وابسته به خانه کارگر جمهوری اسلامی در مورد «ناخواسته» بودن تیراندازی ماموران نیروی انتظامی به سوی کارگران شهرداری تکاب و نیز «اصابت ترکش‌های گلوله» موجب زخمی شدن ۴ تن از آنها شد سرپرست فرماندار این شهرستان نیز مدعی شد که تیراندازی «هوایی» بوده است.
روح الله محمدیان در مصاحبه با خبرگزاری حکومتی ایرنا ادعا کرد از بین کارگران معترض، چند نفر برای برقراری و حفظ آرامش ضمن تماس با پلیس ۱۱۰ خواستار حضور نیروی انتظامی شدند که پلیس برای حفظ امنیت کارکنان و پیشگیری از حواشی در محل تجمع حاضر شد.
این در شرایطی است که بر اساس اطلاعات رسیده به صدای آمریکا، کارگران شهرداری تکاب در اعتراض به پرداخت نشدن دستمزد بهمن ماه و عیدی و نیز برخی از معوقات خود از سال ۹۸ تاکنون به شورای شهر تکاب مراجعه و در محوطه آن تجمع کرده بودند.
این اطلاعات حاکی از آن است که در پی این تجمع ایرج عباسی، یکی از اعضای شورا، و نه کارگران، با نیروی انتظامی تماس گرفت. پس از این تماس تلفنی، ماموران نیروی انتظامی وارد محوطه شورای شهر شدند.
بر اساس اطلاعات دریافتی، آنها با کارگران معترض درگیر شدند، آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند و به سوی آنان تیراندازی کردند.
سرپرست فرمانداری تکاب در مصاحبه خود با ایرنا در مورد تیراندازی مدعی شد که «با توجه به فضای هیجانی و ملتهب شدن اوضاع، یکی از ماموران در راستای حفظ امنیت مجموعه و امنیت جان خود و نیز حفاظت از سلاح سازمانی، مجبور به تیراندازی هوایی در منطقه بی‌خطر شد که گلوله شلیک شده پس از کمانه کردن و برخورد به زمین، باعث مصدومیت این افراد از ناحیه پا شد.»
به نوشته ایرنا، این مقام دولتی همچنین در واکنش به انتشار خبر تیراندازی به کارگران شهرداری از سوی رسانه‌های فارسی خارج از ایران، از جمله صدای آمریکا، «از مردم خواست اطلاعات درست و دقیق را از رسانه‌های معتبر پیگیری کرده و به ادعاهای رسانه‌های معاند که همیشه در تلاش برای برهم زدن شرایط و جو آرام شهر هستند، توجه نکنند.»
این ادعا در شرایطی مطرح شد که تنها پس از انتشار خبر تیراندازی در صدای آمریکا و دیگر رسانه‌ها، چند رسانه درایران به صورت محدود در این مورد به تکرار ادعاهای مقامات حکومتی پرداختند.
در این ارتباط، پرویز یاری، روزنامه نگار ساکن آلمان، به صدای آمریکا گفت: «برخلاف روایت‌سازی خبرگزاری کار ایران (ایلنا) و ادعای سرپرست فرمانداری تکاب، ضرب‌وجرح کارگرانِ متعرض شهرداری این شهرستان و شلیک با سلاح گرم به آنها، نه «ناخواسته» بوده و نه «تیراندازی هوایی.»
او افزود: «اعمال خشونت بی‌رحمانه و استفاده بی‌ضابطه از سلاح گرم علیه معترضان در ایران از یک الگوی پرتکرار پیروی می‌کند و رویدادی استثنایی نیست.»
آقای یاری تاکید کرد: «روایت جعلی خبرگزاری ایلنا از ناخواسته بودن شلیک به کارگران معترض و ادعای عجیب سرپرست فرمانداری تکاب مبنی بر زخمی شدن کارگران بر اثر تیراندازی هوایی و کمانه کردن گلوله، واقعیت را انعکاس نمی‌دهد. اساسا چطور ممکن است تیراندازی هوایی انجام شده باشد ولی ۴ کارگر معترض از ناحیه پا زخمی شده باشند.»
وی با تاکید بر این موضوع که «در این واقعه نگران‌کننده ماموران نیروی انتظامی با حمله به تجمع مسالمت‌آمیز کارگران شهرداری تکاب، اقدام به شلیک هدفمند به کارگران کردند»، اضافه کرد: «آنها همزمان با باتون و ضربات مشت و لگد کارگران را مورد ضرب‌وجرح قرار داده‌اند.»
این روزنامه نگار گفت: «کارگران شهرداری تکاب هفته‌هاست با برگزاری تجمع، ارسال نامه به مقام‌های دولتی و شرکت در جلسات با شهردار و شورای شهر، پیگیر حقوق و سنوات پرداخت نشده خود هستند. اما مقام‌های شهری در تکاب و استانی در آذربایجانی غربی به‌جای استفاده از ظرفیت‌های این شهرستان برای افزایش درآمدهای شهرداری و دریافت کامل «حقوق دولتی» از معادن پرشمار تکاب، ترجیح داده‌اند، از طریق برخورد با آسیب‌پذیرترین طبقه جامعه، یعنی کارگران، بر ناکارآمدی خود سرپوش بگذارند.»
پرویز یاری افزود: «تکاب در شرایطی شهرستانی کمتر توسعه‌یافته، فقیر و مهاجرفرست است که این شهرستان جاذبه‌های متعدد باستانی و طبیعی را در خود جای داده و یکی از غنی‌ترین حوزه‌های معدنی ایران است.»
به گفته او، در شهرستان تکاب ده‌ها معدن دارای پروانه فعالیت هستند که مشهورترین آنها معادن طلای «زرشوران» و «آق‌دره» است که به تنهایی حدود نیمی از کل ذخیره طلای شناسایی‌شده ایران را در خود جای داده و سالانه نزدیک به ۴۰ درصد از کل طلای ایران را تولید می‌کنند؛ اما بخش بزرگی از معادن تکاب در فرایندی غیر شفاف در اختیار بهره‌برداران قرار گرفته و این معادن حقوق دولتی معدن مورد بهره‌برداری را به‌شکل کامل نمی‌پردازند.
آقای یاری گفت: «دولت نیز برخلاف قوانین مصوب، بودجه این شهرستان را متناسب با درآمدهای خود از معادن تکاب تامین نمی‌کند. این یعنی وجود معادن متعدد نه‌تنها زمینه توسعه اقتصادی و بهبود معیشت مردم تکاب را فراهم نکرده است؛ بلکه این معادن به دلیل تولید گسترده آلاینده‌های خطرناک خود تبدیل به مهم‌ترین عامل تخریب منابع طبیعی و تهدیدی علیه زیست شهروندان این منطقه شده‌اند.»
