اطلاعات رسیده به بخش فارسی صدای آمریکا حاکی از آن است که در پی تجمع شماری از کارگران شهرداری تکاب در روز دوشنبه ۱۳ اسفند، ماموران نیروی انتظامی جمهوری اسلامی به سوی آنان تیراندازی کردند که در نتیجه، دستکم ۴ تن از کارگران زخمی شدند.
بر اساس این اطلاعات، گفته شد که دو تن از کارگران نیاز به عمل جراحی داشتند. اما تاکنون خبر تکمیلی در این مورد به دست صدای آمریکا نرسیده و از جملهٰ مشخص نیست که با چه نوع گلوله‌هایی به آن شلیک شده است.
دلیل اعتراض کارگران شهرداری تکاب، پرداخت نشدن دستمزد بهمن ماه و عیدی بوده است. ضمن این که از سال ۹۸ برخی از معوقات کارگران پرداخت نشده است.
آنها در اعتراض به این وضعیت به شورای شهر تکاب مراجعه و در محوطه آن تجمع کردند که ایرج عباسی، یکی از اعضای شورا، با نیروی انتظامی تماس گرفت. پس از این تماس تلفنی، ماموران نیروی انتظامی وارد محوطه شورای شهر شدند.
بر اساس اطلاعات دریافتی، آنها با کارگران معترض درگیر شدند، آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند و به سوی آنان تیراندازی کردند.
در همین ارتباط، انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران (آداپ) در گزارشی اعلام کرد: «این کارگران آذربایجانی در یک تجمع آرام و مدنی به پرداخت نشدن چندین ماهه حقوق و سنوات خود اعتراض داشتند. اما ماموران نیروی انتظامی به درخواست آقای ایرج عباسی، از اعضای شورای شهر و عضو نزدیک به نهادهای امنیتی، وارد محوطه شهرداری شده و به روی کارگران تیراندازی کرده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
«آداپ» اسامی کارگران مجروح شده در تیراندازی نیروی انتظامی را «امیر راها، مقصود قربان پور، ایرج مرادی، و حمید نویدی» اعلام کرده است.
بر اساس این گزارش، در شرایطی که فرمانداری و شهرداری تاکنون در این باره اظهار نظر نکرده‌اند، محمد میرزایی، نماینده مجلس شورای اسلامی از تکاب، ابتدا تصاویر و ویدئویی از گفتگویش با کارگران زخمی منتشر کرد اما بعداً تحت فشارهای امنیتی مجبور به حذف آن شد. همچنین، تمامی ویدئوهای مربوط به این واقعه که در صفحات خبری محلی منتشر شده بودند، با مداخله نهادهای امنیتی پاک شده‌اند.
در این ارتباط، امیررضا مرادی، فرزند ایرج مرادی، یک فایل صوتی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد که در آن خطاب به فرماندار و اعضای شورای شهر تکاب گفت: «پدر من حقش را می‌خواست اما به جای عیدی به پدرم ۴ گلوله زدند، این انصاف نبود. پدرم فقط حقش را می‌خواست.»
آداپ اشاره کرد که این فایل صوتی نیز بلافاصله با فشار نیروهای امنیتی حذف شده است.
بر اساس اطلاعات رسیده به صدای آمریکا، برخورد نیروی انتظامی با کارگران معترض و تیراندازی به سوی آنان بازتاب گسترده ای در بین ساکنان شهر تکاب، از جمله کاربران شبکه‌های اجتماعی و نیز برخی کانال های محلی داشته است.
اطلاعات رسیده حاکی از آن هستند که تا سه‌شنبه شب ۱۴ اسفند، مقامات سیاسی، امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی در تکاب در قبال این برخورد اظهار نظر نکرده بودند و فقط نماینده فرماندار و محمد میرزایی، نماینده مجلس شورای اسلامی، به دیدار ۴ کارگر زخمی در بیمارستان امام علی تکاب رفتند.
در همین مورد تاکنون مقامات دولت مسعود پزشکیان و یا شورای تامین استان آذربایجان غربی نیز اظهارنظر نکرده اند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران اشاره کرد که حدود یک ماه پیش، کارگران شهردرای تکاب با انتشار ویدیویی اعلام کردند که برکنار کردن شهردار این شهر توسط تعدادی از اعضای شورای شهر و گماردن شخصی دیگر به عنوان سرپرست به جای وی، و پرداخت نشدن دستمزدشان در آستانه عید آنها را در وضعیت سختی قرار داده است.
آنها در این ویدئو گفتند که حق سنوات آنها نیز از سال ۱۳۹۸ پرداخت نشده است.
بهنام دارا‌یی‌زاده: دولت مدعی پزشکیان و نهادهای انتظامی-امنیتی جمهوری اسلامی باید در قبال این سطح از خشونت آشکار و سرکوب بی‌رحمانه‌ی مطالبات کارگری پاسخ‌گو باشند
بهنام دارا‌یی‌زاده، پژوهشگر ارشد کمپین حقوق بشر ایران، به صدای آمریکا گفت: «دولت مدعی پزشکیان و نهادهای انتظامی-امنیتی جمهوری اسلامی باید در قبال این سطح از خشونت آشکار و سرکوب بی‌رحمانه‌ی مطالبات کارگری پاسخ‌گو باشند و تمامی عوامل این سرکوب وحشیانه و سیاست‌های سرکوب‌گرانه‌ی نظام‌مند باید شناسایی و محاکمه شوند.»
او تاکید کرد: «واقعیت این است که سکوت و بی‌تفاوتی در برابر این اقدامات و برخوردهای خودسرانه، زمینه‌سازو سرکوب‌های خونین‌تر، مانند کشتار کارگران معدن مس خاتون‌آباد در سال ۸۲ خواهد شد. به باور من، تکرار این فجایع تا اندازه زیادی نتیجه مستقیم مصونیت قضایی سرکوبگران است.»
در جریان تیراندازی به کارگران معدن مس خاتون‌آباد کرمان و خانواده‌های آنان در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی، دست کم ۴ کارگر و یک یک دانش‌آموز کشته و تعداد زیادی زخمی شدند.
بهروز فراهانی، عضو گروه همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران در پاریس، در گفتگو با صدای آمریکا با اشاره به این موضوع که «در ماه های اخیر، سیاست نیروهای امنیتی رژیم، در غیاب یک سیاست کلان پاسخ ولو جزئی حکومت به مطالبات کارگران و حقوق بگیران ثابت، احضار، ترساندن، بازجویی و تهدید به شدت عمل بوده است» افزود: «این شدت عمل و تیراندازی به کارگران از کشتار خاتون آباد به این طرف بی سابقه است.»
بهروز فراهانی: مقامات که با روی کار آمدن دونالد ترامپ و احیای سیاست فشار حداکثری از جانب آمریکا، هراسان شده و از آنجا که انتظار تشدید اعتراضات مطالباتی کارگران را دارند، این بار تصمیم گرفته اند که دندان نشان بدهند.
او اضافه کرد: «به نظر می‌رسد که مقامات که با روی کار آمدن دونالد ترامپ و احیای سیاست فشار حداکثری از جانب آمریکا، هراسان شده و از آنجا که انتظار تشدید اعتراضات مطالباتی کارگران را دارند، این بار تصمیم گرفته اند که دندان نشان بدهند. ولی اگر این نه تصمیم فردی و ایزوله یک مقام امنیتی محلی بلکه یک تصمیم عمومی باشد، آنها در حال ریسک بزرگی هستند چرا که سفره هر روز خالی تر کارگران و بازنشستگان وضعیت اعتراضی را به حد انفجاری رسانده است.»
آقای فراهانی تاکید کرد: «در برابر چنین سیاستی، چاره کارگران و حقوق بگیران تنها و تنها می‌تواند تشدید مبارزه و تسریع امر تشکل و همگرایی میان بخش‌های مختلف کارگران باشد. فقط با قدرت نمایی می‌توان توازن قوا را تغییر داد و مانع ادامه چنین سیاست سرکوب وحشیانه ای شد. هر نوع عقب‌نشینی در چنین شرایطی مقامات حکومتی را جری تر می‌کند.»
او همچنین گفت: «فعالان و نهادهای کارگری باید کارزاری سراسری را علیه برخورد با تظاهرات به حق و مسالمت آمیز کارکنان شهرداری تکاب در دستور کار خود قرار دهند. در غیر این صورت و در صورت عقب‌نشینی، سرکوب شدیدتر و سراسری تر خواهد شد.»
این فعال سندیکایی اشاره کرد: «جنبش کارگری باید تدارک حرکت تعرضی رو در دستور کار خود قرار دهد و بهترین کار برای تدارک چنین سیاستی، تبدیل کمیته‌های راهبری اعتصابات، که با موفقیت این اعتصابات چند سال اخیر را سازمان داده و به پیش برده‌اند، به کمیته‌های دائمی کارخانه / اداره / واحد تولیدی است.»
وی اشاره کرد: «ما باید برای شرایط دشوارتری آماده شویم زیرا به نظر می‌رسد که رژیم قصد دادن امتیاز و عقب‌نشینی ندارد.»
در سالیان اخیر، اعتراضات کارگران، بازنشستگان و سایر مزدبگیران در مناطق مختلف ایران رویندی صعودی داشته و برخوردهای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی و حتی صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت، نتواسنه است مانع این اعتراضات شود.
