زندانیان شرکت کننده در پنجاه و هشتمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» خواستار «اقدامات جدی‌تر و عاجل‌تر وجدان‌های بیدار جهان برای توقف ماشین کشتار» در ایران شدند.
این زندانیان همچنین در بیانیه خود که یک نسخه از آن در روز سه‌شنبه ۱۴ اسفند به دست صدای آمریکا رسید، اعلام کردند که شماری از زندانیان در زندان میاندوآب به این کارزار پیوسته و اعتصاب غذا کرده‌اند. به این ترتیب، شمار زندان‌های شرکت کننده در کارزار به ۳۸ زندان افزایش یافت.
زندانیان مشارکت کننده در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» گفتند که «حکومت مستبد حاکم بر ایران تنها با گذشت دو هفته از اسفند ماه ۸۵ تن را اعدام کرده است.»
به نوشته این بیانیه، «در هفته گذشته دست کم ۵۳ تن که ۲۴ تن از آنها، کرد و بلوچ بوده‌اند، اعدام شدند و یک تن به طور سبعانه در ملاءعام در اسفراین به دار آویخته شد.»
کارزار تاکید کرد: «این اعدام های وحشیانه، آن هم در آستانه عید نوروز که باعث عزادار شدن صدها تن از ایرانیان می‌شود به درستی نشان می‌دهند که این حکومت قرون وسطایی هدفی غیر از ایجاد وحشت در جامعه ندارد و تنها با سرکوب، شکنجه و اعدام می‌خواهد پایان عمر خود را به عقب بیندازد.»
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» اشاره کرد «در مقابله با این خشونت‌های حکومتی علیه مردم بی‌دفاع ایران، بسیاری از هموطنان و انسان های آزاده در سراسر ایران و جهان همراه با زندانیان متعهد در زندان‌های مختلف به کارزار در ایران پیوسته و اعدام‌های جنایتکارانه در ایران را محکوم می‌کنند.»
زندانیان شرکت کننده در کارزار در بیانیه این هفته خود خواستار «اقدامات جدی‌تر و عاجل‌تر وجدان‌های بیدار جهان برای توقف ماشین کشتار» شدند.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته پنجاه و هشتم در زندان‌های اوین (بند زنان ،بند ۴و ۸) و قزلحصار(واحد ۲، ۳ و ۴)، و همچنین زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان چوبیندر قزوین، زندان اراک، زندان خرم آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، و زندان‌های شیبان و سپیدار اهواز ادامه داشته است.
دیگر زندان‌های مشارکت کننده در اعتصاب غذا، زندان نظام و عادل آباد شیراز(بند زنان و مردان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بم، زندان کهنوج ، زندان طبس، زندان جوین، زندان مشهد، زندان گنبد کاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان )، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان دیزل آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران و زندان میاندوآب هستند.
در همین حال، در ادامه حمایت ها از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، جمعی از تدوین‌کنندگان و امضاکنندگان «منشور آزادی، رفاه، برابری» در یک بیانیه با اعلام این موضوع که اعدام را سلب حق زندگی از انسان می‌دانند، نوشتند: «بر این باوریم که هیچ حکومتی تحت هیچ شرایطی محق نیست که این حق طبیعی و مسلم را از هیچ انسانی بگیرد.»
آنها با اشاره به «ادعای نظریه‌پردازان، قانون‌گذاران، آمران، و حامیان اعدام» که این مجازات «در کاهش جرم و جنایت تأثیر دارد و بدین‌سان سلب حق حیات از انسان را توجیه کرده و آن را به شکل قانون درآورده‌اند»، تاکید کردند: «تاکنون هیچ آمار و سند و مدرک جهان‌شمول و معتبری صحت این ادعا را نشان نداده است.»
در بیانیه گفته شد: «حکومت‌ها از جمله و به‌ویژه حکومت‌های استبدادی از نوع جمهوری اسلامی این آدم‌کشی و قتل عمدِ حکومتی را همچون وسیله‌ای برای دست‌یابی به یک هدف سیاسی به کار می‌برند و آن همانا ایجاد رعب و وحشت در جامعه برای سرکوب هرگونه جنبش آزادی‌خواهانه و استبدادستیزانه است.»
در بیانیه تأکید شد که «اعدام به هر عنوان و با هر توجیهی جنایتی است سازمان‌یافته در قبال انسان‌ها و حمایت و پافشاری در اجرا و تداوم آن چیزی جز دامن‌زدن به چرخه نفرت‌انگیز کشتار سیستماتیک انسان نیست.»
«منشور آزادی، رفاه، برابری» با اشاره به این نکته که در بند پنجم خود خواستار الغای اعدام شده است، افزود که در کانال تلگرام منشور در راستای پیش‌برد خواست الغای اعدام عمل کرده است.
