سازمان حقوق بشر ایران با انتقاد از مجازات اعدام در ملأعام به عنوان ابزار حکومت برای «ایجاد ترس در میان مردم»، از اجرای چهار مورد اعدام در ملأعام در ایران در سال ۲۰۲۴ میلادی خبر داد.
بنا بر این گزارش، اعدام‌های یادشده در فاصله شهریور تا آبان‌ماه سال ۱۴۰۳ شمسی و در شهرهای شاهرود، همدان و خمین صورت گرفته و اتهامات اعدام‌شدگان «قتل عمد»، «محاربه و افساد فی الارض از طریق سرقت مسلحانه» و «تجاوز» ذکر شده است.
به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، امیررضا عجم اکرامی، ۲۲ ساله و به ارتکاب «قتل عمد» از طریق تیراندازی با سلاح شکاری در شاهرود، دو مرد ناشناس به اتهام «محاربه و افساد فی‌الأرض» به‌دلیل «درگیری مسلحانه و قتل یک پلیس» در خمین، و محمدعلی سلامت، ۴۳ ساله به اتهام «تجاوز» در همدان، در ملأعام اعدام شده‌اند.
صدور و اجرای حکم اعدام با عنوان «قصاص نفس» در جمهوری اسلامی ایران در شرایطی انجام می‌شود که مطابق قوانین حکومتی، قتل عمد، درجه‌بندی نشده است و «هر نوع قتلی فارغ از شدت و ضعف و انگیزه متهم، منجر به صدور حکم اعدام می‌شود.»
بر پایه آمارهایی که این سازمان گردآوری کرده، بیشترین تعداد اعدام‌ها در ملأعام که در طول ۱۷ سال گذشته در ایران به اجرا درآمده در سال ۲۰۱۱ میلادی (۹۰-۱۳۸۹ شمسی) رخ داده است.
در حالی‌که تعداد این‌گونه اعدام‌ها در دوران همه‌گیری ویروس کووید ۱۹ کاهش یافته بود دستگاه قضایی جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر اجرای اعدام‌ها در فضای عمومی را از سر گرفته است.
ایران یکی از معدود کشورهایی است که در آن احکام اعدام در ملاء عام اجرا می‌شود.
از سوی دیگر، بر اساس مستندات گردآوری شده توسط نهادهای مستقل حقوق بشری، شمار اعدام‌ها در ایران نشان‌دهنده مقام نخست جهانی در نقض حق حیات توسط حکومت است و به رغم انتقادات گسترده داخلی و بین‌المللی، جمهوری اسلامی همچنان به اعدام متهمان ادامه می‌دهد.
احمد بخارایی، جامعه‌شناس، روز هشتم اسفند سال جاری از حضور «حدود هفت هزار نفر» از محکومان به اعدام در زندان‌های جمهوری اسلامی خبر داده و گفته که «۵۴ تن از آنان» را «زندانیان سیاسی و امنیتی» تشکیل می‌دهند.
