افزایش قیمت مسکن در ایران باعث شده است تا فقر مسکن ابعاد بیشتری پیدا کرده و رسانه‌ها از تغییر ذائقه اجباری مردم و گرایش به سمت خانههای ۴۰ متر مربع و کمتر خبر بدهند.
روزنامه «دنیای اقتصاد» در شماره روز سه شنبه ۱۶ آبان ماه خود نوشته است که آمارها حکایت از ثبت رکورد سکونت در خانههای تا ۴۰ مترمربعی در پایتخت طی سال‌جاری دارد.
در گزارش این رسانه آمده است که سهم خانههای «نُقلی» با مساحت تا ۴۰ مترمربع در معاملات شهر تهران از ۳/۳ درصد در سال ۹۷ به بیش از ۵/۲ درصد در سال جاری رسیده است.
ردپای این اتفاق را می‌توان در تورم مسکن جستجو کرد جایی‌که به گزارش مرکز آمار ایران متوسط قیمت هر متر مربع آپارتمان از ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان در بهار سال ۱۳۹۷ به بیش از ۸۰ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان در شهریور ۱۴۰۲ رسیده است.
تورم حوزه مسکن باعث شده بود که مراکز آماری برای بیش از ۸ ماه از انتشار آمار جدید خودداری کنند اما این رویکرد هم نتوانست واقعیت‌های اقتصادی کشور را پنهان کند. در همین رابطه مرکز پژوهشهای مجلس هجدهم مرداد ماه در گزارشی به موضوع افزایش دهکهای اخراجی از بازار مسکن اشاره کرد و نوشت که دهکهای یک تا سه به صورت مطلق و سه تا پنج و حتی بخشی از دهک ششم «نسبتا» قادر به تامین مسکن مورد نیاز برای سکونت خود نیستند.
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی همچنین در ۱۸ خرداد ماه از وضعیت بحرانی مسکن در تهران و افزایش «۹۵۰ درصدی» قیمت آن طی پنج سال گذشته خبر داده بود.
شورای شهر تهران نیز سیزدهم شهریور ماه در گزارشی از وضعیت مسکن در پایتخت اعلام کرد که ۷۰ درصد خانوارهای شهر تهران، دچار «فقر مسکن» و «بد مسکنی» هستند.
در گزارش شورای شهر تهران همچنین تاکید شده بود که سهم مسکن در سبد هزینه‌‌‌های خانوار از ۳۳ درصد در دهه ۸۰ به بالای ۵۰ درصد رسیده است که بر این اساس بیش از ۷۰ درصد خانوارهای تهرانی دچار «فقر مسکن» هستند.
ابراهیم رئیسی، رئیس دولت جمهوری اسلامی در کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری و پس از روی کار آمدن کابینه‌اش، بارها وعده «ساخت سالی یک میلیون مسکن» را تکرار کرد اما در نهایت پس از گذشته بیش از دو سال تحقق این وعده همچنان زیر سوال است.
