رئیس اتحادیه برنجفروشان بابل از افزایش «۱۳۰ درصدی» قیمت برنج در هشت ماه اخیر خبر داد.
حسن تقیزاده، رئیس اتحادیه برنجفروشان بابل، به ایلنا گفته است که این «افزایش قیمت برنج» شامل دوره زمانی شهریور سال گذشته (ابتدای فصل برداشت محصول) تا اردیبهشتماه امسال میشود. وی همچنین از افزایش قیمت «برنج بودار نشده در بنکداری» از شهریور ۱۴۰۰ تاکنون خبر داد و گفت که نرخ این محصول از کیلویی ۳۰ هزار تومان به کیلویی ۷۸ هزار تومان رسیده است.
رئیس اتحادیه خواربار اصفهان نیز پنجم اردیبهشتماه در گفتوگو با ایسنا، ضمن اشاره به افزایش قیمت برنج ایرانی به «۱۰۰ هزار تومان»، گفته بود: «متأسفانه قیمت برنج ایرانی ساعتی در حال افزایش است و هیچ نظارتی در بازار نیست.»
مصطفی بحق اعلام کرده بود که تنها «۵ درصد» مردم میتوانند از «برنج تولید داخل» استفاده کنند و دیگران اگر توان خرید داشته باشند، باید انواع برنج خارجی همچون هندی، پاکستانی، یا اروگوئهای را تهیه کنند.
«برنج» از جمله مواد خوراکی پرمصرف در سبد خواربار ایرانیان است که دولتهای مختلف جمهوری اسلامی نیز همواره آن را جزو «کالای استراتژیک» و «کالای اساسی» دستهبندی و برای آن سیاستهای «قیمتگذاری دستوری» و «تنظیم بازار» را اعمال کردهاند.
رئیس اتحادیه برنجفروشان بابل همچنین درباره این که آیا این جهش قیمتها مرتبط با عواملی همچون افزایش دستمزد کارگران بخش خصوصی یا افزایش حقوق کارمندان دولت است، اظهار داشته است که روند افزایش قیمت برنج «پیش از سال جدید» آغاز شده و از اینرو «افزایش حقوق کارگران نمیتواند در این مسئله تاثیر بگذارد.»
این فعال اقتصادی «افزایش کشت ارقام پرمحصول» به جای برنجهای سنتی طارم و هاشمی، «دپو کردن برنج» توسط یک عده خاص، و «خشکسالی» را از مهمترین دلایل افزایش نرخ برنج میداند.
رئیس دولت سیزدهم جمهوری اسلامی و تیم اقتصادی او از خرداد ۱۴۰۰ و ایام تبلیغات انتخابات ریاستجمهوری تاکنون بارها وعدههای متعدد اقتصادی «تغییر وضع موجود به نفع مردم»، «تک رقمی شدن تورم» و یا «رفع فقر مطلق» را دادهاند.
در سالیان اخیر با شدت گرفتن بهای برنج تولید داخل و کاهش سطح توان خرید عمومی، استفاده از ارقام برنجهای تولید داخل کاهش محسوسی یافته و گرایش به استفاده از «برنجهای خارجی» که از کیفیت نازلتر و قیمت پایینتری برخوردارند، افزایش یافته است.
هر چند روزنامه «صمت» چاپ تهران مهرماه ۱۴۰۰ به نقل از دبیر انجمن واردکنندگان برنج خبر از «کاهش ۵۰ درصدی مصرف برنج در کشور» فارغ از نوع تولید داخل یا وارداتی آن داده و در ادامه گزارش خود این امر را دلیل جایگزین شدن آن با محصولات دیگری مانند ماکارونی دانسته بود.
حال در چنین شرایطی، طی روزهای اخیر قیمت «ماکارونی» که گفته میشود کالای جایگزین بسیاری از خانوادههای ایرانی پس از افزایش شدید اقلامی همچون برنج، گوشت قرمز، مرغ یا ماهی، در سبد خوراک هفتگی خانوادهها محسوب میشود نیز با دستور مقامات دولت ابراهیم رئیسی افزایش چند برابری یافته تا آن جا که بهای بسته یک کیلوگرمی آن به «۳۴ هزار تومان» رسیده است.
جواد ساداتینژاد، وزیر جهاد کشاورزی ایران، روز چهارشنبه چهاردهم اردیبهشت «جنگ روسیه و اوکراین» را عامل اصلی افزایش قیمت کالاهای اساسی در ایران دانسته و گفته است این دو کشور ۷۰ درصد روغن و ۳۰ درصد غله جهان را تولید میکنند و «حجم زیادی از غذای جهان در این منطقه تولید میشود.»
اما علیرضا عباسی، نایب رئیس دوم کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی بهمنماه ۱۴۰۰ گفته بود که برنج خارجی به قیمت «نیم دلار» خریداری و به بازار عرضه میشود اما در بازار برنج خارجی «۳۰ هزار تومانی» هم پیدا نمیشود و با اعلام اینکه «مسئول اصلی» گرانی غیرمنطقی برنج، وزارت جهاد کشاورزی است، تاکید کرده بود: وزارت جهاد کشاورزی توان مدیریت بازار را ندارد و در زمینه نظارت بر قیمتها کوتاهی کرده است.»