نشست مشترک نمایندگان تشکلهای کارگری و کارفرمایی به مناسبت «هفته کارگر» برگزار شد و مشکلات کارگران و مناسبات بین آنها و کارفرمایان در این نشست مورد بررسی قرار گرفت. پرداخت نشدن به موقع دستمزدها، قراردادهای موقت کار، افزایش دستمزدها و برخورداری از حق تشکل، از جمله مسائل عمده مطرح شده در این نشست بود.
با در نظر گرفتن محتوای این جلسات و همین طور بیانیه‌های تشکلهای مستقل کارگری و صنفی، می‌توان به موارد زیر به عنوان مشکلات پیش روی کارگران اشاره کرد.
- پرداخت نشدن به موقع دستمزدها
در حال حاضر مواردی وجود دارد که دستمزد کارگران از یک ماه تا چندین ماه - در مواردی حتی تا ۱۵ ماه - پرداخت نشده است. این در حالی است که با توجه به گرانی و تورم موجود، دستمزد کارگران اگر چند ماه دیرتر پرداخت شود دیگر ارزش گذشته را ندارد. ارزش فعلی آن و قدرت خرید کارگران به پای همان چند ماه گذشته نمی‌رسد.
- اخراج‌ها
به رغم وعده‌هایی که دولت ابراهیم رئیسی می‌دهد و یا تبلیغاتی که در رسانه‌های رسمی مشاهده می‌شود، اخراج کارگران و اعتراضات کارگری ادامه دارد.
- قراردادهای موقت کار
در حالی که پیش از انقلاب و در ابتدای انقلاب ۹۷ درصد از کارگران رسمی بودند، الان چیزی بیش از ۹۵ درصد از کارگران دارای قراردادهای کاری موقت هستند. کارگران خواهان این هستند که بتوانند قرارداد مستقیم کار داشته باشند و از وضعیت پیمانکاری خارج شوند. در عین حال آنها خواهان برخورداری از حق تشکل، بهبود وضعیت بازنشستگان تامین اجتماعی و افزایش حقوق‌ها هستند. همچنین بحث دستمزدها بسیار جدی است.
به گفته فرامرز توفیقی، عضو شورای عالی کار و رئیس کمیته مزد این شورا، سند معیشت کارگران یک خانواده کارگری به ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان رسیده است. به این ترتیب این دستمزد در حال حاضر ۴ میلیون تومان بیشتر از حداقل دستمزد یک کارگر متاهل و دارای دو فرزند است.
در شرایطی است که به گفته حجت‌الله عبدالملکی، وزیر تعاون، کار، و رفاه اجتماعی، قدرت خرید کارگران از نرخ تورم بیشتر شده، به نظر می‌رسد فاصله دستمزد کارگران با هزینه زندگی همچنان رو به افزایش است.
