مطلب احمدیان، زندانی سیاسی در زندان اوین تهران، که به رغم بیماری و مشکلات جسمانی بیش از ۱۵ سال در زندان است، با انتشار نامه‌ای، از شکنجه‌های اعمال شده بر خود و ممانعت دادستان تهران از مداوایش خبر داد.
این زندانی سیاسی با اشاره به این‌که وضعیت وخیمی دارد، نوشت که شخص دادستان مانع اقدامات ضروری برای حفظ جان او شده و در واقع، به جای طناب دار، حکم مرگ تدریجی او را صادر کرده است.
آقای احمدیان با اعلام این‌که به ۳۰ سال زندان محکوم شده است که تاکنون «۱۵ سال از آن را بدون حتی یک روز و یک ساعت مرخصی در سخت ترین شرایط» سپری کرده است، درباره بازداشت، بازجویی، و شکنجه‌های اعمال شده بر خود در زندان نوشت: «در سال ۱۳۸۹ در سن ۲۵ سالگی دستگیر شدم و در زمان بازجویی تحت انواع شکنجه‌هایی قرار گرفتم که حتی فکر کردن به آن تن هر انسان با وجدانی را به لرزه در می‌آورد.»
او در این نامه که نسخه‌ای از آن بدست صدای آمریکا رسیده است، افزود: «در طی دوران بازجویی و بازداشتم در ارومیه برای ماه‌ها در سلول انفرادی نگه داشته شدم، در حالی‌که در این ایام بازجویان پایم را شکستند، کتفم را از جا در آوردند، دنده‌هایم شکسته شد، تمامی دندان‌هایم به جز ۳ عدد در دهانم خرد شد، و مشت، لگد، وکابل جیره روزانه‌ام شد.»
مطلب احمدیان در این مورد به مشکلات جسمانی ناشی از شکنجه‌های سخت و طولانی در زندان، از جمله شکستگی مهره‌های کمر، تنگی کانال نخاع، عفونت بیضه، کولیت و خون‌ریزی معده، پارگی فتق و پرده دیافراگم، پیچ خوردگی معده، استفراغ‌های روزانه، تپش قلب، تنگی نفس، زخم اثنی عشر، و نارسایی کلیه، اشاره می‌کند.
او اضافه کرد: به رغم نیاز فوری به مراقبت‌های پزشکی و عمل جراحی که مورد تأیید پزشکی قانونی، بهداری زندان، دادیار، و تمامی افراد و نهادهای مرتبط قرار گرفته است، و کفالت و ضمانت وکلای دادگستری، {علی}صالحی، دادستان تهران با افزایش مبلغ وثیقه به ۸ میلیارد تومان، مدت یک سال است که مانع ادامه مراحل درمانی او شده است.
این زندانی سیاسی همچنین نوشت: «من از مرگ در راه آزادی و باورهایم هیچ هراسی ندارم، اما نمی‌توانم بدون مبارزه و در سکوت به آن تن دهم، از همین رو از تمام وجدان‌های بیدار و نهادهای حقوق بشری تقاضا دارم تا صدای من باشند.»
مطلب احمدیان خطاب به تمام مراجع قانونی، حقوقی، بین‌المللی، و مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، اعلام کرد که مسئولیت جان او بر عهده دادستان تهران، است.
او در پایان نوشت که دیگر سکوت نخواهد کرد و حق مشروع خود می‌داند تا اعتراضش را به هر طریقی که می‌تواند بیان کند.
