کمپین حقوق بشر ایران در گزارشی به مناسبت روز جهانی زن، هشتم مارس ۱۸ اسفند، اعلام کرد که این روز در ایران زیر سایه سرکوب و آپارتاید جنسیتی قرار دارد و در ایران تحت حاکمیت قوانینِ شرعیِ جمهوری اسلامی، زنان شهروندان «درجه دوم» محسوب میشوند.
در این گزارش تاکید شده است که زنان در ایران شهروندانی هستند که بهطور نظاممند زیر سلطه قوانین و سیاستهای سرکوبگرانه حکومتی قرار دارند که تنها یک هدف را دنبال میکند: «جلوگیری از سقوط استبداد دینی حاکم.»
بهار قندهاری، مدیر ارتباطات کمپین حقوق بشر ایران، در این زمینه گفت: «زنان در ایران با یک تبعیض ساده مواجه نیستند، بلکه با ساختاری پیچیده و نهادینهشده برای سرکوب روبهرو هستند؛ سازوکاری که هدف آن انقیاد و به سلطه درآوردن آنان برای حفظ قدرت حاکم است. این وضعیت، که جز «آپارتاید جنسیتی» نام دیگری ندارد، بهطور کامل با معیارهای جنایت علیه بشریت همخوانی دارد.»
خانم قندهاری خواستار جرمانگاری آپارتاید جنسی در جهان شد و افزود: «حمایت دولتهای مدافع حقوق زنان از تدوین و جرمانگاری آپارتاید جنسیتی، بهعنوان مصداقی از جنایت علیه بشریت، ضرورت دارد.»
بر همین اساس، کمپین حقوق بشر ایران از تمامی دولتهای متعهد به برابری جنسیتی و حقوق بشر خواست که از طرح پیشنهادی معاهدهای که بر بهرسمیتشناختن «آپارتاید جنسیتی، بهعنوان مصداقی از «جنایت علیه بشریت» تاکید دارد، حمایت کنند.
این کمپین همچنین خواستار محکوم کردن نقض نظاممند و بنیادین حقوق زنان در ایران و فشار بر حکومت جمهوری اسلامی برای رفع قوانین تبعیضآمیز علیه زنان و دختران شد.
کمپین حقوق بشر ایران همچنین خواستار تحریمهای هدفمند علیه مقامهایی که در سرکوب زنان ایران نقش دارند، شد و اعلام کرد که براساس اصل «صلاحیت قضایی جهانی»، عوامل دخیل در نقضهای فاحش حقوق زنان در ایران باید در مراجع قضایی داخلی و دادگاههای ملی پاسخگو باشند.
این کمپین همچنین در آستانه روز جهانی زن با شماری از زنان از اقشار مختلف جامعه گفتوگو کرده است. سیمین، زن ۳۲ساله ساکن اصفهان که یک کتابفروشی دارد، گفته است: «پس از جنبش زن-زندگی-آزادی، مغازهدارهای محل، که اغلب مرد هستند، نگاه بسیار مثبت و حمایتی پیدا کردهاند. راستش من هیچوقت در کتابفروشی حجاب ندارم. چندین بار، مغازهدارهای اطراف به کتابفروشی ما آمدهاند و از من برای جسارتی که از نظرشان بینظیر بود تشکر کردهاند.»
پانتهآ، ۳۰ساله و اهل شیراز، نیز از تجربه شخصی خود به کمپین حقوق بشر ایران گفته و تاکید کرده است که پس از طلاق از همسرش هنوز حس تحقیر و استیصال آن روزها را همراه خود دارد و به زنانی فکر میکند که آن روزها در رفتوآمدها دیده، زنانی که به دلیل ناتوانی در پرداخت هزینهها و دسترسی نداشتن به وکیل خبره، در شرایط سختی بودند. زنانی که خشونت فیزیکی متحمل میشدند، یا زنی که مورد تجاوز همسرش قرار گرفته بود و برای جدایی دوندگی میکرد، اما خشونتی که متحمل میشد را دلیل کافی برای جدایی نمیدانستند.
کمپین حقوق بشر ایران پیش از این در روز پنجشنبه ۱۶ اسفند در بیانیهای به مناسبت روز جهانی زن اعلام کرد که جمهوری اسلامی در آستانه این روز فشارهای امنیتی و قضایی بر کنشگران زن در ایران را افزایش داده است.
سازمان حقوق بشری ههنگاو نیز از احضار ۳ تن از فعالان مدنی و حقوق زنان اهل سنندج خبر داد.