کمپین حقوق بشر ایران در بیانیه‌ای به مناسبت «هشتم مارس روز جهانی زن» اعلام کرد که جمهوری اسلامی در آستانه این روز فشارهای امنیتی و قضایی بر کنشگران زن در ایران را افزایش داده است. سازمان حقوق بشری هه‌نگاو نیز از احضار ۳ تن از فعالان مدنی و حقوق زنان اهل سنندج خبر داد.
در بیانیه کمپین حقوق بشر ایران تاکید شده است که در هفته‌های اخیر، نهادهای امنیتی با موج تازه‌ای از بازداشت‌ها، احضارها و اقدامات خودسرانه هدفمند تلاش کرده‌اند تا «صدای کنشگران زن و برابری‌خواه در ایران را خاموش کنند.»
این سازمان حقوق بشری تاکید کرد این اقدام‌ها در حالی صورت می‌گیرد که زنان ایران همچنان با طیف گسترده‌ای تبعیض‌های ساختاری و قانونی، به‌ويژه در نهاد خانواده و انتخاب نوع پوشش، مواجهند.
در این بیانیه به یورش نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی به منزل هستی امیری در روز چهارشنبه ۱۵ اسفند اشاره شده و تاکید شده است که به این فعال مدنی-دانشجویی ۵ روز فرصت داده شده تا خود را به دادسرای امنیتی «مقدس» معرفی کند.
بنابر اعلام این کمپین، مرضیه غفاری، فعال دیگر مدنی، نیز که از ۱۳ بهمن در بازداشت به‌سر می‌برد، پس از ۱۷ روز نگهداری در سلول انفرادی به بند زنان زندان اوین منتقل شده است و مقام‌های قضایی با آزادی او با قرار وثیقه مخالفت کرده‌اند.
به گزارش این کمپین، آرزو جلیل‌زاده، آموزگار در سردشت، نیز روز ۱۳ اسفند به دست نیروهای امنیتی در خانه‌اش بازداشت شد و تاکنون خانواده او هیچ اطلاعی از محل نگهداری یا دلیل بازداشتش ندارند.
همزمان سازمان حقوق بشری هه‌نگاو نیز از احضار ۳ تن از فعالان مدنی و حقوق زنان اهل سنندج در آستانه هشتم مارس خبر داد و نوشت که آنها پس از تعهد کتبی برای خودداری از شرکت و برگزاری هرگونه تجمع در این خصوص، آزاد شدند.
به نوشته هه‌نگاو، سیمین چایچی، شاعر و نویسنده، و ثریا خدری و بهار زنگی‌بند، با دستور دادستان سنندج احضار و از هرگونه فعالیت در روز جهانی زن منع شدند.
ثریا خدری روز ۲۹ شهریور سال ۱۴۰۱ به دست نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت شده بود. بهار زنگی‌بند نیز روز ۲۹ شهریور همان سال به دست نیروهای امنیتی بازداشت و پس از ۲۰ روز آزاد شده بود. این استاد سابق تربیت‌بدنی دانشگاه آزاد سنندج توسط حراست این دانشگاه و نهادهای حکومتی از تدریس در دانشگاه محروم شد.
همچنین سیمین چایچی نیز در سال ۱۴۰۱ بازداشت و پس از مدتی آزاد شده بود.
