کانون نویسندگان ایران روز جمعه ۱۷ اسفند با انتشار بیانیه‌ای هشتم مارس، روز جهانی زن، را گرامی داشت.
در این بیانیه آمده است که از ۸ مارس ۱۸۵۷، زمانی که زنان کارگر پارچه‌باف در آمریکا برای احقاق حقوق خود به مبارزه برخاستند، تاکنون، بیش از یک قرن زنان در سراسر جهان برای آزادی و برابری تلاش کرده‌اند.
کانون نویسندگان با اشاره به مبارزات زنان ایرانی در دهه‌های گذشته تأکید می‌کند که «آزادی و برابری دیگر نه یک رؤیا، بلکه بخشی از زیست روزمره زنان این سرزمین شده است که در دانشگاه‌ها، محیط‌های کاری، ورزش، سینما، ادبیات، موسیقی، رقص، خوانندگی، و حتی در خانواده و خیابان به اشکال مختلف متجلی می‌شود.»
این بیانیه تصریح می‌کند: «هرچند حکومت تلاش کرده با ایجاد محدودیت‌های مدنی و اجتماعی، حقوق زنان را سرکوب کند، اما مقاومت روزمره زنان گام‌به‌گام این موانع را به عقب رانده است. تا جایی که در سال‌های اخیر، مبارزه زنان علیه حاکمیت به نمادی برای تمامی جریان‌های آزادی‌خواه و برابری‌طلب تبدیل شده و بیش از پیش این حقیقت را اثبات کرده که میزان آزادی یک جامعه را می‌توان از میزان آزادی زنان آن سنجید.»
به گفته کانون، نماد سلطه حاکمیت از ابتدای تأسیس، تحمیل حجاب به زنان بود و با این ابزار سعی در بیرون راندن آنان از عرصه اجتماع داشته است.
در ادامه گفته می‌شود که «حجاب پیش از هر چیز زنان شاغل را که در کارخانه‌ها، ادارات، بیمارستان‌ها، مدارس، و دانشگاه‌ها، مشغول کار بودند، هدف گرفت و ذره‌ذره دامنه این تحمیل را به کوچه و خیابان هم رساند.»
کانون در ادامه می‌افزاید که «ناامنی فضاهای عمومی برای زنان در نظام مردسالار با قوانین زن‌ستیزانه حکومتی دست به دست هم داده است تا جایی که در یک سال گذشته، همچون سال‌های پیش از آن، با بازداشت، از کار بیکارکردن، تهدید و ممنوع الخروجی فعالان زن سعی در خاموش کردن صدای زنان داشته است.»
در بخش دیگری از این بیانیه گفته می‌شود که «حکومت کوشید با تصویب طرحی موسوم به حجاب و عفاف، حجاب اجباری را در محدوده قانون تعریف کند تا شاید از این طریق محملی برای تحمیل بیش از پیش حجاب بیابد اما مقاومت پرشور زنان مانع از ابلاغ آن شد و قانونی که این همه در بوق و کرنا کرده بودند، همچنان روی دست حاکمیت باقی ماند.
کانون نویسندگان ایران می‌گوید: «هنوز هم در عرصه اجتماعی پوشش زنان کنترل می‌شود و حاکمیت خواسته خود را بر زنان تحمیل می‌کند، اما زنان خیابان‌ها را از آن خود کرده‌اند و با مقاومتی مثال‌زدنی نمونه اعلایی از حق‌خواهی را به نمایش گذاشته‌اند.»
کانون در ادامه می‌افزاید که «در مقابله با اختیار پوشش زنان، حاکمیت از هیچ حربه‌ای فروگذار نکرد؛ طبقاتی کردن امر حجاب، قرار دادن زنان در تنگنای اقتصادی به‌خاطر نوع پوشش، عدم مجازات آزارگران جنسی، و عدم حمایت از زنان در خشونت‌های خانگی، تا آن‌جا پیش رفت که هر روز اخبار تازه‌ای از زن‌کشی با نام نادرست قتل ناموسی منتشر می‌شود.»
در بخش دیگری از این بیانیه گفته می‌شود که «اخراج زنان مخالف اجبار حجاب از عرصه‌های هنری همچون سینما، تئاتر، موسیقی یا حتی اخراج از آموزش و پرورش، از دیگر دست‌اندازهایی است که حاکمیت سعی دارد با آن خواسته‌ی زنان را در آزادی و برابری‌خواهی خاموش کند؛ امری که تاکنون موفق نشده است.»
کانون نویسندگان ایران ضمن گرامی‌داشت هشتم مارس، خواهان آزادی و برابری زنان با مردان در تمامی عرصه‌های حقوقی، اجتماعی، و اقتصادی، و سیاسی، شده است و با تأکید بر تشکل‌یابی جنبش‌های زنان، بر این باوراست که با تحقق «آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا برای همگان»، دستیابی به آزادی و حقوق برابرانه زنان میسر خواهد شد.
دوشنبه ۲۰ اسفند ۱۴۰۳ ایران ۰۶:۰۵
