اسماعیل گرامی، فعال کارگری که به دلیل شرکت در تجمع‌های اعتراضی در زندان تهران بزرگ است، در یک نامه سرگشاده با بازگویی وضعیت این زندان نسبت به نقض حقوق بشر در ایران اعتراض کرد.
سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه با انتشار نامه این فعال کارگری بازنشسته ادامه بازداشت او را محکوم کرد و خواستار «آزادی بی قید و شرط» اسماعیل گرامی و دیگر فعالان زندانی شد و تأکید کرد که «طبقه کارگر، با زندان و شکنجه، مرعوب نخواهد شد.»
اسماعیل گرامی در این نامه که ششم دی نوشته شده، خود را «کارگر بازنشسته کارخانه کارتن‌سازی» معرفی کرده که «خواهان افزایش حقوق خود و دیگر بازنشستگان» بر اساس قانون بوده است.
او که با محکومیت چهار ساله، ۹ ماه است که در زندان تهران بزرگ زندانی است، پرسیده: «در کجای دنیا یک فرد بازنشسته با ۶۶ سال سن و بیماری‌های صرع ، پروستات، کمردرد، و دندان‌‌‌دردهای پی‌درپی فقط به خاطر اعتراض به عدم پرداخت حقوق خود و شرکت در تجمعات مجرم شناخته شده و به حبس محکوم می‌گردد؟»
آقای گرامی در شرح وضعیت زندان تهران بزرگ نوشته است که این یک نمونه از زندان‌هایی است که «آب آشامیدنی ندارد» و زندانی باید خودش آب بخرد. «مواد غذایی دارای کیفیت بسیار پایین است» و در آن «حتی آب گرم مناسب برای استحمام وجود ندارد.»
این فعال کارگری زندانی خواستار آن شده است که نامه سرگشاده‌اش «به هر زبانی» ترجمه و «برای سندیکاها و اتحادیه‌های کارگری کشورهای مختلف و همچنین سازمان حقوق بشر» فرستاده شود «تا جهانیان بدانند که ادعای رعایت حقوق بشر حکومت جمهوری اسلامی ایران دروغی بیش نیست.»
پیش از این، برخی از دیگر زندانیان از جمله آتنا دائمی از وضعیت زندان ها در ایران انتفاد کرده اند. اما مقامات زندان لاکان رشت، پس از آن که این فعال حقوق بشر در یک فایل صوتی درباره وضعیت زندانیان عادی این زندان اطلاع‌رسانی کرد، دسترسی خانم دائمی به تلفن و تماس با خارج از زندان را قطع کردند.
سایه تورم و گرانی مدت‌ها است بر زندگی بازنشستگان و مستمری‌بگیران سنگینی می‌کند. آنها می‌گویند قبلا سفره‌هایمان کوچک بود اما الان سفره‌های همه ما خالی شده است و ناامیدی از وعده‌های توخالی مسئولان برای انجام طرح همسان‌سازی و وضعیت ناگوار صندوق‌های بازنشستگی چاره‌ای جز فریاد در خیابان برای آنها باقی نگذاشته است.
