رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی، در دو پیام مجزا که به صدای آمریکا رسیده، ضمن ستایش شجاعت و ایستادگی زنان ایران در آستانه روز جهانی زن، با اشاره به کشته شدن یوسف شهلی‌بر، یاد «کودکان بی‌گناهی که قربانی جمهوری اسلامی شدند» را گرامی داشت.
در یکی از این دو پیام آقای محمدحسینی که از طریق یک منبع موثق به بخش فارسی صدای آمریکا رسیده است، این زندانی سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار تأکید کرده «صدای زنانی که «به جرم باور، دفاع از حقیقت، و عشق به میهن» زندانی شده‌اند، «خاموش نشده است.»
این زندانی سیاسی در پیام خود با نام بردن از برخی زندانیان سیاسی از جمله ناهید شیرپیشه، فاطمه سپهری، شکیلا منفرد، و محبوبه رضایی به «ده‌ها نفر دیگر» از زنانی اشاره کرد که «بهای آزادگی را با بند و زنجیر می‌پردازند» و «در تاریکی زندان، چراغ امید یک ملت‌اند.»
آقای محمدحسینی همچنین با اشاره به نام شماری از مادران دادخواه از جمله گوهر عشقی، شهناز اکملی، اکرم نقابی، و سکینه احمدی، گفت که هرچند آنها «دلشان را به داغ فرزندانشان سپرده‌اند، اما سکوت نکرده‌اند» و در مقابل «تهدید و ارعاب و سرکوب، فریاد دادخواهی» سر دادند و «به زانو درنیامدند.»
او به مادران زندانیان سیاسی، به ویژه زندانیان در خطر اعدام اشاره کرد که «از جهان می‌خواهند فرزندانشان را فراموش نکنند» و گفت که این زنان در ایران «صدای بلند حقیقت» هستند که «آزادی، با شجاعت آنان ممکن خواهد شد.»
رضا محمدحسینی همچنین در پیامی دیگر که «برای یوسف و یوسف‌ها» نوشته، از «کودکان بی‌گناهی» گفته که «قربانی جمهوری اسلامی شدند» و افزوده است، «یوسف شهلی‌بر فقط پنج سال داشت» که هفتم اسفند در استان سیستان و بلوچستان «با شلیک مأموران جنایت‌پیشه جمهوری اسلامی» کشته شد و «مادرش، مریم شهلی‌بر، با گلوله‌های همان مأموران زخمی شد و فرزند دیگری که در رحم داشت، پیش از تولد، قربانی شد.»
آقای محمدحسینی با یادآوری موارد دیگری از کشتار کودکان به دست عوامل جمهوری اسلامی، گفت: «گلوله‌های همین حکومت، قلب کوچک کیان پیرفلک را شکافت. نفس‌های نیکتا اسفندانی را برید. صدای خنده‌های سارینا و ابوالفضل را خاموش کرد. و حتی کودکانی را که با آرزوهای کوچک و بزرگ سوار هواپیمای اوکراینی شده بودند، در آسمان به آتش کشید.»
به تأکید این زندانی سیاسی، «رژیمی که از صدای خنده کودکان می‌ترسد، از آغوش مادران وحشت دارد، از معصومیت چشم‌های یک کودک پنج ساله می‌هراسد، و از "زندگی" انتقام می‌گیرد، برای همیشه در تاریخ به نام "کودک‌کش" شناخته خواهد شد.»
رضا محمدحسینی با بیان این که این کودکان «انگیزه‌بخش مبارزه» هستند، گفت، «ما نام شما را به یاد خواهیم داشت» و «برای روزی که عدالت واقعی در این سرزمین جاری شود، خواهیم جنگید.»
