اینگه بلاسک، نماینده پارلمان ایالتی نوردراین-وستفالن آلمان و کفیل سیاسی پخشان عزیزی، فعال مدنی کرد که در ایران با خطر اعدام مواجه است، در نامه‌ای خطاب به او، «شجاعت و تعهدش به انسانیت و عدالت» را ستوده است.
بلاسک در این نامه تأکید کرده که سال‌ها در زمینه برابری و حقوق زنان، به‌ویژه زنانی که تحت ستم داعش قرار گرفته‌اند، فعالیت کرده است. او در بخشی از نامه خود به عزیزی نوشته است: «تعهد شما نسبت به زنان و دختران ایزدی که از بردگی داعش نجات یافته‌اند یا از چنگ آن گریخته‌اند، ما را در یک هدف مشترک، متحد می‌کند.»
او با اشاره به فعالیت اجتماعی پخشان عزیزی در اردوگاه‌های پناهندگان در شمال شرقی سوریه و منطقه کردستان عراق، او را برای تلاش‌هایش تحسین کرده است.
کفیل سیاسی پخشان عزیزی در ا‌دامه می‌نویسد: «تعهد شما، که سرشار از همدلی، امید و همبستگی بوده است، باید الگویی درخشان برای همه ما باشد، نه اینکه با حکمی ناعادلانه مجازات شود.»
اینگه بلاسک به فعالیت‌های زنانی مانند سوفی شول اشاره می‌کند که به‌عنوان عضوی از «گروه مقاومت رز سفید» در دوران حکومت نازی‌ها، برای آزادی و کرامت انسانی مبارزه کرد و به نقل از او می‌نویسد: «وجدان ایجاب می‌کند که انسان برخیزد و عمل کند، حتی اگر تنها باشد.»
خانم بلاسک به پخشان عزیزی می‌گوید: « شما تنها نیستید. صدای شما در قلب‌های بسیاری از انسان‌ها طنین‌انداز است.»
او متعهد شده است تا داستان پخشان عزیزی را روایت کند تا شنیده شود.
پخشان عزیزی روز دوم مرداد ۱۴۰۳ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست ایمان افشاری با اتهام «بغی، از طریق عضویت در جمعیت‌های معارض کشور»، به اعدام و چهار سال زندان محکوم شد.
او روز ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ همراه با پدر، خواهر، و همسر خواهرش در تهران بازداشت شد.
خانم عزیزی پس از حدود چهار ماه از سلول انفرادی در بازداشتگاه وزارت اطلاعات (بند ۲۰۹ زندان اوین)، به بند زنان این زندان منتقل شد.
به نوشته وب‌سایت سازمان حقوق بشر ایران، مقام‌های امنیتی او را به عضویت در گروه‌هایی که علیه جمهوری اسلامی فعالیت مسلحانه دارند، متهم کرده بودند اما به گفته وکیل پخشان عزیزی، فعالیت این امدادگر «در شمال سوریه در اردوگاه آوارگان شنگال و سایر اردوگاه‌های آوارگان جنگ داعش فعالیت مسالمت‌آمیزی بود که اساسا سویه سیاسی نداشت و حول محور امدادرسانی به تهاجمات داعش بوده است».
پخشان عزیزی پیشتر در سال ۱۳۸۸ نیز به دلیل فعالیت‌های سیاسی بازداشت و پس از چهار ماه با قید وثیقه آزاد شده بود.
آمریکا پیشتر خواستار لغو حکم اعدام پخشان عزیزی، فعال کرد و مددکار اجتماعی، شده بود.
مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر ایران، روز جمعه ۱۹ بهمن با ابراز نگرانی از رد اعاده دادرسی پخشان عزیزی، فعال مدنی زندانی، از مقامات حکومت ایران خواست فورا اعدام او را متوقف کنند.
گروهی از کارشناسان سازمان ملل متحد نیز در روز ۲۵ دی ۱۴۰۳ نگرانی عمیق خود را از تایید حکم اعدام پخشان عزیزی از سوی دیوان عالی کشور جمهوری اسلامی ایران ابراز داشتند.
