هفتاد و چهارمین جلسه دادگاه حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ در زندان گوهردشت، روز سه شنبه بیست و چهارم اسفند ۱۴۰۰ با شهادت نادر حدادی مقدم در استکهلم سوئد برگزار شد.
نادر حدادی مقدم اوایل اردیبهشت ۱۳۶۴ به دلیل عضویت در تشکیلات سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران شاخه اقلیت به همراه محمود محمودی دستگیر شد. شاهد به کمیته مشترک یا «سه هزار» منتقل و دو ماه مرحل اولیه بازجویی را در آنجا گذراند. شاهد سپس به زندان اوین منتقل و پنج ماه در سلول انفرادی بود.
نادر حدادی مقدم بعدا به ده سال زندان محکوم شد. او در بهمن ۱۳۶۶ از زندان اوین به زندان گوهردشت انتقال یافت. او در زمان اعدام ها با ۷۴ تا ۷۶ نفر که عموما بین ۱۰ تا ۱۵ سال حکم داشتند در بند چهارده زندان گوهردشت نگهداری می‌شد. مشاهدات شاهد از روزهای اعدام به هفتم مرداد و شنیدن خطبه‌های نماز جمعه تهران توسط هاشمی رفسنجانی، امام جمعه تهران برمی گردد.
شاهد گفت زندانیان با شنیدن سخنان تند رفسنجانی در مورد وقوع عملیات مسلحانه سازمان مجاهدین خلق در غرب کشور و شعارهای تندی مانند «منافق مسلح، منافق زندانی اعدام باید گردد» از سوی شرکت کنندگان در نمازجمعه، شوکه و متوجه شروع تغییر شرایط در زندان شدند.
نادر حدادی مقدم گفت پخش روزنامه در زندان قطع و خبر «اعدام» یا «اعزام» دویست زندانی اوین بین زندانیان - عموما از طریق مورس - پخش شد. خبر جدی «حضور هیاتی متشکل از آخوندها و خبر اعدام‌ها» در روز هشتم شهریور از طریق زندانیانی که بهم اعتماد داشتند، شنیده شد. از بندهای مجاور زندانیان را برای اعدام بردند.
نادر حدادی مقدم گفت همان طور که در بازجویی های پلیس هم گفته است، عباسی را در زندان به عنوان دادیار یا معاون دادیار می شناخت. وکیل مدافع متهم این گفته شاهد را زیر سوال برد. وکیل نوری ادعا کرد که در متن بازجویی در نزد پلیس سوئد، شاهد هیچ کجا به نقش متهم به عنوان دادیار یا معاون دادیار اشاره نکرده بود. شاهد این ادعا را رد کرد و ضمن توضیح در مورد بازجویی خود، تاکید کرد که گفته‌هایش در بازجویی و شهادت یکی است. گفتنی است که دادستان پیشتر بخش کوتاهی از بازجویی‌های شاهد توسط پلیس سوئد را در صحن دادگاه خوانده بود.
نادر حدادی مقدم شهادت داد که ناصریان، لشکری و عباسی به همراه تعدادی از پاسدارها در نهم شهریور ۶۷ وارد بند آنها شدند و بعدا آنها را با چشم‌بند به طرف سالن ملاقات در طبقه همکف زندان گوهردشت بردند. شاهد همان روز در برابر هیات مرگ شامل اشراقی، نیری، و پورمحمدی قرار گرفت. شاهد با وساطت و تاکید اشراقی به اینکه پدر و مادرش مسلمانند و خود او نیز نماز خواهد خواند، از اعدام نجات یافت.
نادر حدادی مقدم شهادت داد که پس از خروج از اتاق هیات مرگ، شاهد رفت و آمد پاسداران و تقسیم زندانیان بود. او گفت زندانیان را پس از خروج از اتاق هیات مرگ، به سمت چپ یا راست سالن تقسیم و هدایت می کردند.
نادر حدادی مقدم بعد از اعدام‌ها به همراه سایر زندانیان نجات یافته فرم هایی را پر کرد و با چشم بند در مقابل شخصی قرار گرفت. زندانیان بعدا به او گفتند که این فرد «عباسی» (حمید نوری) بود. نادر حدادی مقدم در پایان اعدام‌ها به زندان اوین منتقل و در اسفند ۶۷ به همراه گروه دیگری از زندانیان آزاد شد.
نادر حدادی مقدم در دادگاه امروز به این سوال وکلای مدافع متهم که قبل از آزادی آیا مصاحبه ای با او انجام گرفت یا نه، پاسخ منفی داد. نادر حدادی مقدم سال هاست نقش بسیار فعالی در ثبت وقایع و اعدام های دهه شصت دارد. او از سال ۹۷ با پروژه «گفتگوهای زندان» همکاری می کند. او در مورد وقایع زندان در همایش های زیادی شرکت کرده، سخنرانی های بسیاری انجام داده و مقاله هایی نوشته است. شاهد به این سوال وکیل که در تمام این سالها آیا نامی از موکل او حمید نوری برده است یا نه. پاسخ داد که به خاطر نمی آورد. محمود خلیلی و محمد ایزدجو دو شاهد دیگر این دادگاه نیز با پروژه «گفتگوهای زندان» همکاری دارند. آنها نیز از زندانیان نجات یافته از اعدام های تابستان ۶۷ در زندان گوهردشت هستند.
نادر حدادی مقدم مدارکی از جمله «کتاب سیاه» را در زمان بازجویی تحويل پلیس سوئد داده است. این کتاب یکی از مدارک کتبی در کیفرخواست دادستان پرونده در حمید نوری است. شاهد در تدوين این کتاب همکاری داشته است.
نادر حدادی مقدم شهادت داد که به محض دیدن عکس متهم و شنیدن خبر دستگیری‌اش، او را شناسایی کرد. او گفت او را به محض ورودش به دادگاه نیز شناخت. شاهد گفت: «دقیقا خودش است.»
جلسه بعدی دادگاه روز پنجشنبه بیست و ششم اسفند ماه در استکهلم سوئد برگزار خواهد شد.
