در ادامه انتشار گزارشها از بدرفتاری با زندانیان در ایران، یک معلم زندانی در نامهای سرگشاده روایت خود را از این آزارها شرح داد.
جعفر ابراهیمی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان، روز جمعه چهارم آذرماه در نامهای خطاب به محمد حمیدیراد، معاونت قضایی زندان اوین، نوشت از ۲۴ آبان که به دلیل بیماری به بیمارستان منتقل شده است، ماموران پای او را به تخت زنجیر کردهاند و این اقدام شرایطی را ایجاد کرده که به گفته او از وضعیت زندان نیز بدتر است.
وی از این مقام قضایی خواسته است با توجه به اینکه دو مامور بهصورت شبانهروزی مراقب او هستند، دستور دهد که دست یا پای او را به تخت زنجیر نکنند.
این معلم زندانی شرایط خود را «غیر انسانی» توصیف کرده و نوشته است که «ایجاد چنین شرایطی در بیمارستان بیشک مصداق بارز شکنجه جسمی و روحی یک زندانی بیمار است که بیش از هر زمان نیاز به آرامش دارد.»
این نخستین بار نیست که ماموران زندان، دست و پای زندانی سیاسی را به تخت بیمارستان زنجیر میکنند، پیشتر نیز انتشار تصاویر مشابهی از بکتاش آبتین، شاعر زندانی، روی تخت بیمارستان خبرساز شده بود.
جعفر ابراهیمی همچنین خبر داده که حق ملاقات و تماس با خانواده و وکیل خود را ندارد و در نامه خود خواسته است که این ممنوعیت برداشته شود.
این فعال حقوق معلمان که طی سالهای گذشته بارها بازداشت و زندانی شده، یک ماه پیش در جدیدترین پروندهاش به پنج سال و نیم زندان محکوم شد.
اتهامهای او «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» عنوان شده، در حالی که همه فعالیتهای این معلم زندانی مسالمتآمیز و در راستای مطالبات صنفی معلمان بوده است.
به جز جعفر ابراهیمی هماکنون چند معلم دیگر نیز در زندان به سر میبرند، محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان، رسول بداقی و اسماعیل عبدی، دو عضو کانون صنفی معلمان، نیز از سالها پیش در زندان به سر میبرند.
از آغاز دور جدید اعتراضهای سراسری در ایران نیز شمار دیگری از معلمان و فعالان صنفی طی دو ماه و نیم گذشته در شهرهای مختلف بازداشت شدهاند که از تعداد دقیق آنان خبری در دست نیست.
رضا شریفه، اسکندر لطفی، مسعود نیکخواه، کیومرث واعظی، نیروز نامی، صفا ملکی، ژیلا خیر، محمد رمضانی، کبری جباری، حمید رحمتی، لطیف روزیخواه، افسانه ربیعی، بهرام یعقوبی، سارا سماواتی، پریا عبدی، و معصومه رشیدی، چند تن از معلمان بازداشتشدهای هستند که «کمیته پیگیری وضعیت بازداشتشدگان» اسامی آنان را منتشر کرده و نوشته است که برخی از آنان با قرار کفالت یا وثیقه آزاد شدهاند.
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران، این قبیل بازداشتها را «خودسرانه» نامیده و از مقامهای جمهوری اسلامی خواستار آزادی فوری این افراد شده است.