روزنامه اعتماد در گزارشی از جانباختن آرمیتا گراوند نوشته است که برخلاف ادعای معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد جمهوری اسلامی مبنی بر نبودن هيچ منعی برای تهيه گزارش از خانواده، تيم پزشكي و اطرافيان آرميتا برای رسانهها؛ اين بحث «امنيتیتر و حساستر» از اين است كه به رسانهای غير از رسانه دولت مجوز تهيه گزارش داده شود.
خبرنگار این روزنامه در مورد فضای دبیرستان محل تحصیل آرمیتا پس از «اعلام مرگ او» نوشته است که يكی از دخترها با هقهق میگويد: «آرميتا رفت، چه بگوييم ديگر.»
این گزارش تاکید کرده که «ساعت ۱۲ نشده و تك و توك والدين برای بردن بچههایشان راهی هنرستان شدهاند و در مدرسه دو موتور اورژانس خودنمایی میكنند که برای رسیدگی به دختران دبیرستانی آمدهاند.»
در این گزارش به نقل از معاون مدرسه نوشته شده است: «امروز حال همه بد است، اينجا جو خوب نيست، لطفا برويد اداره صحبت كنيد، لطفا برويد چند روز ديگر بياييد، اورژانس را نمیبينيد؟ حال بچهها خوب نيست.»
نویسنده گزارش تاکید کرده که در روزهای گذشته برای ورود به بخش آیسیيو و صحبت با خانواده گراوند، «مامور مخصوص اين موضوع از ما درخواست مجوز كرد اما به رغم داشتن مجوز از سوی معاونت مطبوعاتی و احراز هويت باز هم مامور مخصوص اصرار بر داشتن مجوز داشت؛ مجوزی كه مشخص نبود از كجا و چگونه بايد تهيه شود و اصلا در صورت اقدام، به ما تعلق میگيرد يا نه.»
در این گزارش آمده است سرپرست تيم حفاظت از آرميتا روز چهارشنبه در بيمارستان گفت: «خانواده آرميتا كه تمايلی برای حرف زدن ندارند، اگر هم بخواهيد با آنها صحبت كنيد بايد مجوز داشته باشيد. برای صحبت با پزشك معالج هم بايد مجوز داشته باشيد. چطور نمیدانيد برای ورود به چنين مساله مهمی بايد مجوز داشته باشيد.»
محمد مهاجری تحلیلگر سیاسی اصولگرا در واکنش به انتشار گزینشی روایت جانباختن آرمیتا گراوند نوشته است که باور این مساله برای بخشی از آحاد جامعه که این یک اتفاق عادی بوده مشکل میشود و این موضوع به روشهای اطلاعرسانی باز میگردد که در گذشته با آن مواجه بودهایم و ربطی به سالهای اخیر ندارد.
مهاجری تاکید کرده که این روش اطلاعرسانی که گاهی اوقات همراه با عدم شفافیت، سانسور یا قطرهچکانی بوده، سالهاست که وجود دارد و دلایل مختلفی هم برای توجیه آن گفته میشود.
به گفته این فعال سیاسی اصولگرا دلیل اینکه بخشی از جامعه به اخبار رسانههای خارج از کشور باور دارند این است که به این طرف بیاعتماد هستند.
آرمیتا گراوند، دختر نوجوان ۱۶ ساله، صبح روز نهم مهر ۱۴۰۲، هنگام حرکت به سمت مدرسه، در ایستگاه مترو «میدان شهدای» تهران، به دلیل نپوشیدن مقنعه و رعایت نکردن حجاب اجباری حکومتی، در داخل واگن، مورد حمله یک نیروی «آمر به معروف» قرار گرفت و با هل دادن او، سرش به لبه در خروجی قطار برخورد کرد و پس از بیهوشی به کما رفت.
نهادهای امنیتی در جمهوری اسلامی از دقایق ابتدایی این اتفاق با ایجاد فضای امنیتی هرگونه اطلاع رسانی را محدود کردند و در نهایت خبر درگذشت آرمیتا با متنی یکسان توسط رسانههای امنیتی و دولتی اعلام شد.
اعلام رسمی جانباختن آرمیتا گراوند پس از هفتهها، واکنشهای فراوانی را در پی داشت.