نمایش یک مجموعه طرح‌های لباس با محوریت نابرابری‌های جنسیتی و تبعیض علیه زنان ایرانی با واکنش‌های مناسبی در آلمان همراه شده است.
این مجموعه که توسط کیمیا معتمدی، هنرمند جوان ایرانی طراحی شده است، تمرکز ویژه‌ای بر کشته شدن مهسا امینی، اعتراضات سراسری اخیر، و جنبش «زن زندگی آزادی» در ایران دارد.
او یادآوری می‌کند که در طرح‌های خود به موضوعات دیگری چون حجاب اجباری، زندانی شدن کودکان و افراد بی‌گناه، شکنجه، آزار و تجاوز جنسی به دختران و زنان در زندان‌ها، اعدام‌ها، و مسائل دیگری نیز می‌پردازد که در تمامی این سال‌ها در ایران اتفاق افتاده است.
کیمیا معتمدی ۲۴ ساله، هفت سال است که در آلمان زندگی می‌کند. او دانشجوی طراحی لباس است و این مجموعه را به‌عنوان پروژه تحصیلی خود به دانشگاه ارائه کرد.
خانم معتمدی در گفت‌وگو با صدای آمریکا درباره طرح‌های لباس خود توضیحاتی داد.
* چرا به سراغ این موضوع رفتید و این لباس‌ها را طراحی کردید؟
شروع ترم تحصیلی من در دانشگاه مصادف شده بود با كشته شدن مهسا ژينا امينی، و آغاز جنبش زن، زندگی، آزادی در ایران، اين موضوع خيلی برای من دردناك و ناراحت‌کننده بود. این فاجعه را با تمام وجودم درک می‌کردم، من و بسیاری از زنان و دختران ایرانی بارها در موقعیت مهسا بوديم ولی شانس آوردیم و زنده ماندیم.
به نظرم خیلی مهم بود که در این شاخه هنری، یعنی دنیای مد هم به این موضوع پرداخته شود و بتوانیم توجه جهانیان را جلب کنیم. هدفم از طراحی این مجموعه لباس، حمایت از اعتراضات و جنبش در ایران بود.
* در طراحی چه نکاتی را در نظر گرفتید و با چه چالش‌هایی روبه‌رو بودید؟
پرداختن به چنین موضوعی، یعنی جنبش «زن، زندگی، آزادی»، واقعا کار ساده‌ای نبود، تحت تأثیر خبرهای ناگوار ایران قرار داشتم و مدت‌های طولانی می‌گریستم. باید با احترام کامل و در عين حال خیلی عميق به سوژه نگاه می‌کردم و تمامی این مسائل را فقط در پنج لباس طراحی می‌کردم که چالشی بزرگ و غیرممکن بود.
در این «مینی‌کالکشن» سعی كردم به رويداد‌های ۴۴ سال اخير، تجربيات شخصی زندگی در ايران، محدوديت‌ها، جنبش «زن، زندگی، آزادی»، اعدام معترضين، كشتار كودكان زير ١٨ سال، تجاوز در زندان‌ها، و خیلی اتفاقات ناگوار دیگر بپردازم.
کیمیا معتمدی در ادامه ضمن معرفی این طرح‌ها درباره هر یک توضیح می‌دهد.
نیکا
اين لباس برای كودكان كشته شده زير ١٨ سال طراحی شده است، كودكانی كه اعتراض كردند يا حتی نقشی در اعتراضات هم نداشتند، اما به دست جمهوری اسلامی كشته شدند، خیلی‌ها در مدارس مسموم شدند.
در طراحی اين لباس از روپوش مدرسه دخترانی الهام گرفتم كه معمولا دو سه برابر برابر جثه آنهاست و برای پوشیدن درست آن در سرما و گرما در این سن کم مشکلات زیادی دارند، اگر هم درست نپوشند، تنبیه می‌شوند. روی مقنعه اسامی ٣٥ كودک کشته شده در آن دورانی که لباس را طراحی می‌کردم، نوشته شده است.
ژینا
اين لباس نشان‌دهنده محدوديت‌ها و خشونت عليه زنان است. برای اين لباس از شلوارهای بزرگ مردانه و كمربند به نشانه دولت‌مردان ما كه دائم درحال محدود كردن و شست و شوی مغزی مردم ما هستند، و همه حقوق زنان را سلب می‌کنند، استفاده کردم. اين شلوارها و كمربندها زن را احاطه، منقبض، و محدود کرده است.
آرمیتا
اين لباس برای زندانیان زنی طراحی شده است كه در زندان به ازدواج اجباری و تجاوز محكوم شدند چرا كه اعدام زن باكره ممنوع هست.
من برای اين لباس از دستكش‌های بزرگ مردانه استفاده كردم كه اعضای جنسی زن را در برگرفته و نشان‌دهنده تجاوز‌های متعدد هست. دستكش روی سينه، به تور مشكی متضاد و تور سفيد عروسی وصل می‌شود كه نشانی از ازدواج اجباری است.
كيان
اين لباس برای تمام زنان ايرانی و معترضان جنبش زن، زندگی، آزادی درست شده است. در اين لباس از زنانی الهام گرفتم که در جریان جنبش به نشانه خشم و غم موهای خود را كوتاه می‌کردند. آن را با بافت‌های قرمزی درست کردم که به طناب‌های اعدام وصل می‌شوند.
در بيشتر لباس‌ها كت‌های «اورسايز» مردانه را تغییر داده و كوتاه كردم، و آنها را تن مدل‌های زن كردم، چرا كه ما خانوم‌ها اجازه پوشيدن كت و لباس كوتاه را نداريم. روی بدن هم لوگوی «زن، زندگی، آزادی» اسپری شده است.
سارينا
اين لباس برای اعدامی‌ها و زندانی‌های یک سال اخير درست شده است. در اين لباس از شيشه‌های عينك به‌عنوان نشانی از چشم‌هایی كه می‌بینند و كاری نمی‌کنند، استفاده كردم.
روی شیشه‌ها، عكس‌های زندانی‌‌هایی را كه معلوم نبود كجا هستند، بعضی از آنها حكم اعدام گرفتند، و برخی نیز هنوز در زندان هستند، چسبانده شده است.
* نمایش این مجموعه لباس با چه واکنش‌هایی همراه بود، چه بازتابی داشت؟
اين مجموعه هم با واكنش‌های مثبت و هم منفی همراه بود. واكنش‌های مثبت زیادی داشتم، همچنین از طرف شبكه «زی‌داف» آلمان برای مصاحبه دعوت شدم و با چند رسانه دیگر گفت‌وگو کردم.
ولی واكنش‌های منفی نیز بود چرا كه برخی فکر می‌کردند که این لباس‌ها را با هدف مالی طراحی کردم و با فروش آنها درآمدی کسب می‌کنم. این لباس‌ها اصلا برای فروش نیست و من تمام هزینه‌ها را شخصا پر‌داخت کردم، و تمام کارها را خودم انجام دادم. تنها هدف من حمایت از اعتراضات سراسری و جنبش «زن، زندگی، آزادی» بود.
بسیار خوشحالم که این مجموعه را طراحی کردم. به‌عنوان کسی که در خارج [از ایران] زندگی می‌کند، کار دیگری از من ساخته نبود، جز اینکه در گردهمایی‌های اعتراضی شرکت کنم و صدای مردم باشم.
وظيفه داشتم از هنر، تخصص، و کاری که بلدم برای حمایت از مردمم استفاده کنم و با افتخار این پروژه را انجام دادم.
