انجمن قلم آمریکا و صدها فعال حقوق بشر از سراسر جهان طی نامه‌ای سرگشاده از دولت ایران خواستند به نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح، اجازه دهد برای شرکت در مراسم اهدای این جایزه در اسلو سفر کند.
در این نامه آمده است که نرگس محمدی زندگی خود را وقف مبارزه برای آزادی و حقوق زنان در ایران کرده است و باید این اجازه را داشته باشد که در مراسم نوبل شرکت کند.
انجمن قلم آمریکا در این نامه خطاب به دولت ایران نوشته است که «نرگس محمدی برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳ میلادی است و اوایل امسال نیز هم جایزه قلم/باربِی آزادی نوشتن و هم جایزه جهانی آزادی مطبوعات یونسکو/گییِرمو کانو را دریافت کرد.»
با این حال، با وجود به رسمیت شناختن گسترده جهانی برای حمایت خستگی ناپذیر او از حقوق زنان و حقوق بشر در ایران، نرگس در حال حاضر در حال گذراندن چندین دوره حبس با انگیزه سیاسی است که مجموع آن به بیش از ۳۰ سال می‌رسد. با توجه به وضعیت بی‌ثبات سلامتی او، ما به شدت نگران سلامت جسمانی او هستیم.»
این نامه به سختی‌هایی که خانم محمدی سال‌ها به خاطر فعالیت‌های بشردوستانه مسالمت‌آمیز خود کشیده است، از جمله «دستگیری‌ها، اتهامات دروغین برای انتقام گرفتن، بی‌توجهی به نیازهای پزشکی، و رفتارهای توهین‌آمیز در حبس، از جمله مدت‌ها حبس در سلول انفرادی» اشاره می‌کند و امضاء‌کنندگان آن از دولت ایران می‌خواهند که او را «فوراً آزاد کند و اطمینان حاصل کند که از مراقبت‌های پزشکی مناسب برخوردار شود.»
سازمان عفو بین‌الملل نیز در اول آذر با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد جان نرگس محمدی در خطر است و خواستار آزادی بی‌قید و شرط وی شد.
این سازمان حقوق بشری گزارش داده است که در تاریخ ۱۵ آبان در اعتراض به امتناع مقامات دادستانی از انتقال نرگس محمدی برای آزمایشات پزشکی فوری به بیمارستانی خارج از زندان، وی دست به اعتصاب غذا زد، اما دو روز بعد به دلیل اعتراضات جهانی، مقامات او را بدون حجاب اجباری به بیمارستان منتقل کردند. با این وجود در همان روز و قبل از بررسی نتایج آزمایش توسط پزشکان، او را مجددا به زندان اوین تهران بازگرداندند.
عفو بین‌الملل می‌گوید با این که با تشخیص پزشکان، نرگس محمدی نیاز به آنژیوپلاستی فوری دارد و مایعات در مری او متورم شده است، مقامات دادستانی بار دیگر در ۲۴ آبان از انتقال او به بیمارستان جلوگیری کردند و آن را مشروط به رعایت حجاب اجباری کردند. با این وجود روز بعد برای انجام آنژیوپلاستی بدون حجاب اجباری به بیمارستان منتقل شد و در همان روز برخلاف توصیه پزشکی به زندان بازگشت.
خانم محمدی پیش از این اعلام کرده بود که برای اعزام به بیمارستان حاضر به تن دادن به حجاب اجباری نیست و بر همین اساس در نوبت‌های قبلی مقامات قضایی در زندان جلو اعزام او به بیمارستان را گرفته‌اند.
انجمن قلم آمریکا همراه با دیگر امضاکنندگان نامه از جامعه جهانی می‌خواهد که فوراً برای آزادی نرگس محمدی به دولت ایران فشار بیاورند. در این نامه آمده است که «اولویت دادن به حقوق بشر بر ملاحظات سیاسی و دفاع از آزادی کسانی که از صدای خود برای سرپیچی از استبداد و دفاع از عدالت و برابری استفاده می کنند، یک ضرورت اخلاقی است. ادامه حبس نرگس نه تنها نقض حقوق وی است، بلکه یادآوری آشکار از گستردگی آزار و شکنجه وحشیانه ای است که امروزه در ایران و سراسر جهان همچنان توسط مخالفان سیاسی و مدافعان حقوق بشر با آن روبرو هستند.»
این نامه تاکید می‌کند که موضوع حقوق بشر باید بخشی جدایی ناپذیر از هرگونه مذاکره یا رابطه با جمهوری اسلامی ایران باشد و اشاره می‌کند که «جایزه صلح نوبل صرفا یک تمجید شخصی نیست، بلکه نشان دهنده اعتراف جهانی به نیاز به تغییر و عدالت در ایران است.»
امضاء‌کنندگان این نامه معتقدند که حضور نرگس محمدی در این مراسم «باعث امیدواری همه کسانی که در سراسر جهان و به ویژه ایرانیان شجاعی که برای محقق شدن رویاهایشان برای جهانی عادلانه‌تر تلاش می‌کنندِ می‌شود.»
نرگس محمدی متولد ۱۳۵۱ در زنجان، در دو دهه اخیر بارها بازداشت و زندانی شده است.
او در آخرین پرونده قضایی، به اتهام «تبلیغات ضد دولتی» به ۱۰ سال حبس محکوم شد و در حال حاضر در زندان اوین تهران به سر می‌برد.
