مهسا علیمردانی پژوهشگر ارشد سازمان حقوق بشری «آرتیکل ۱۹» در برنامه تلویزیونی شبکه «فرانس ۲۴» با موضوع مصائب زنان ایران و افغانستان گفت حتی اگر در جمهوری اسلامی، رئیس جمهوری اختیاری داشت، پیشینه پزشکیان در سمت‌های مختلف نشان می‌دهد که او وضعیت زنان ایران را بهتر نخواهد کرد.
خانم علیمردانی از دورانی مثال زد که پزشکیان در دانشگاه تبریز فعالیت می‌کرد و قوانین سختگیرانه حجاب را اعمال کرد و افزود که حتی گفته شده آقای پزشکیان در اجرای این قوانین به خشونت نیز متوسل می‌شد.
مهسا علیمردانی گفت آنچه برخی از تحلیلگران با روی کار آمدن پزشکیان از آن به عنوان روزنه امیدی در وضعیت زنان ایران یاد کردند، تنها بر اساس صحبت‌های انتخاباتی پزشکیان مطرح شد.
خانم علیمردانی اشاره کرد که از زمان کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد و اعتراضات سراسری در ایران، زنان ایرانی شجاعانه و به رغم افزایش سرکوب و سختگیری‌های حکومتی در مورد حجاب، با پوشش اختیاری در اماکن عمومی رفت و آمد می‌کنند و از حقوق خود کوتاه نمی‌آیند.
زهرا نادر، سردبیر «زن تایمز» که دیگر مهمان برنامه بود به مصائب زنان افغانستان در حکومت طالبان اشاره کرد. او گفت طالبان زنان «تنها و جوان» را به بهانه عدم رعایت حجاب در حالی که آنها کاملا پوشیده بوده‌اند بازداشت می‌کنند.
خانم نادر به گزارشی که در این رابطه منتشر کرده بودند اشاره کرد و گفت هرچند طالبان در آغاز بازداشت‌ها را تأیید کرده بودند، اما سپس تلاش زیادی برای کتمان آن کردند.
او گفت در نهایت پس از گفتگو با شماری از خانواده‌های بازداشت‌شده‌ها متوجه شدند که این زنان در زندان طالبان مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بودند و یکی از آنها همان شبی که آزاد شد خودش را کشت و پیکر بی‌جان دیگری نیز ۲۲ روز بعد پیدا شد.
زهرا نادر تأکید کرد که هدف طالبان این است که زنان را از جامعه حذف کند و گفت تجاوز جنسی در افغانستان روش مناسبی برای این کار است.
خانم نادر اشاره کرد در حالی که زنان در افغانستان تحت سرکوب گسترده طالبان هستند، هیچ پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری در این زمینه صورت نمی‌گیرد و کشورها تنها با صدور بیانیه ابراز نگرانی می‌کنند و اقدام ملموسی انجام نمی‌شود.
مهسا علیمردانی در پاسخ به این پرسش آنت یانگ، مجری برنامه که جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی در قوانین بین‌المللی چقدر می‌تواند در بهبود وضعیت زنان مؤثر باشد گفت حالا که پیش‌نویس کنوانسیون منع و مجازات جنایت علیه بشریت در سازمان ملل متحد به رأی گذاشته می‌شود فرصت مناسبی است تا آپارتاید جنسیتی نیز در آن گنجانده شود و این می‌تواند تغییر عمده‌ای به همراه آورد.
سازمان عفو بین‌الملل نیز خواستار به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی به عنوان جنایت در قوانین بین‌المللی شده است تا تلاش‌ها برای مبارزه با رژیم‌هایی که بر اساس جنسیت دست به سرکوب سیستماتیک می‌زنند تقویت شوند.
