یک شاهد عینی از زندان قزل‌حصار با ارسال پیامی به صدای آمریکا، مشاهدات خود را درباره حمله «نیروهای رسمی سرکوبگر زندان» و «مأموران نقاب‌دار» به زندانیان سیاسی شرح داد.
این شاهد عینی که به دلیل حفظ امنیتش خواست نام او فاش نشود، در این پیام درباره حمله روز چهارم مرداد به زندانیان سیاسی در قزل‌حصار گفت: «شنبه، ۱۰ دقیقه به هشت صبح، نیروهای امنیتی به واحد ۴ زندان قزل‌حصار حمله کردند. تعدادی از نیروهای رسمی سرکوبگر زندان که نامشان در گزارش‌‌های مختلف آمده و تعداد زیادی مأمور نقاب‌دار، وارد بند شدند.»
بر اساس مشاهدات این شاهد عینی، مأموران «اول لقمان امین‌پور، بعد حمزه سواری، و بعد بقیه زندانیان را زدند. بازوی چپ رضا محمدحسینی کبود شد، پشت گوشش با چنگ مأموران زخمی شد، لباس‌هایش پاره شد. احمدرضا حائری را هم به شدت زدند و لباسش را پاره کردند.»
به گفته شاهد عینی، مأموران حکومتی «زندانیان را کشان‌کشان بردند، دستبند و قپانی زدند. در مسیر، قاسم صحرایی [افسر جانشین زندان] به زندانیان فحش‌های جنسی می‌داد و حتی در انفرادی دوباره زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار دادند. سپهر امام جمعه و میثم دهبان‌زاده از جمله زندانیانی بودند که در مسیر بردن به انفرادی به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. میثم را با دو نفر مجرم خطرناک جرایم قتل هم سلول کردند و بیم این می‌رفت که او را با تیزی بزنند.»
این شاهد عینی در ادامه با بیان این که هر کسی اعتراض می‌کرد، با دستبند و ضربات مشت و لگد روبه‌رو می‌شد، گفته است: «در سلول انفرادی واحد سوئیت، زندانیان عادی را جلو زندانیان سیاسی به‌شدت کتک می‌زدند.»
به گفته این شاهد عینی تعدادی از زندانیان جرایم خطرناک را در مجاورت سلول زندانیان سیاسی گذاشته بودند و هر بار که زندانیان سیاسی شعار «مرگ بر دیکتاتور» می‌دادند، این زندانیان جرایم خطرناک به آنها دشنام می‌دادند و آنها را به طور تلویحی به تعرض جنسی تهدید می‌کردند.
این شاهد عینی همچنین در پیامش به صدای آمریکا گفته است: «بهروز احسانی را که روز بعد اعدام شد، بی‌شرمانه و با شدت زیاد و به شکل بی‌رحمانه‌ای زدند. او به ضرب و شتم سایر زندانیان اعتراض کرده بود. مهدی حسنی چند روزی در سکوت بود، شاید فهمیده بود که قرار است اعدامش کنند. مهدی حسنی می‌گفت "من همیشه آماده‌ام برای اعدام و باکی ندارم."»
او همچنین افزوده است: «زندانیان از بدو ورود به انفرادی همه اعتصاب غذا کردند و وقتی بعد از چند روز به سالن برگشتند، با یک ویرانه مواجه شدند.»
به تأکید این شاهد عینی، «این حادثه بخشی از سرکوب و خشونت سیستماتیکی است که زندانیان سیاسی و عقیدتی را مانند گروگان در دست دارد. زندانیانی که با دستان بسته، نه‌تنها مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند، بلکه با فحش‌های ناموسی و جنسی تحقیر می‌شوند. این رفتارها نه برای "حفظ نظم"، بلکه برای شکستن روح و کرامت انسان انجام می‌شود.»
شاهد عینی با زیر سوال بردن ادعاهای جمهوری اسلامی درباره دفاع از عدالت، پرسیده است: «چرا حکومتی که خود را "مدافع عدالت" می‌خواند، زندانیان را چون گروگان نگه می‌دارد و در حالی که دست‌هایشان بسته است، با وحشیانه‌ترین شکل ممکن آنها را می‌زند، تحقیر می‌کند و با فحش‌های ناموسی و جنسی به کرامتشان حمله می‌کند؟»
او می‌گوید: «این خشونت نه برای برقراری امنیت است و نه برای اجرای قانون؛ این یک ابزار قدرت است، برای شکستن مقاومت، خاموش کردن صدا و فرستادن پیام ترس به تمام کسانی که در بیرون از دیوارهای زندان هنوز ایستاده‌اند.»
صدای آمریکا در روزهای گذشته گزارشی را درباره حمله گارد ویژه به زندانیان سیاسی در زندان قزل‌حصار، واقع در استان البرز، منتشر کرده بود.
بنا بر گزارش پیشین، پس از پنج روز بی‌خبری از وضعیت برخی زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار، یک منبع آگاه به صدای آمریکا خبر داد که همه زندانیان واحد چهار بند ۲۰ این زندان به سلول انفرادی منتقل شده بودند و چند روز بعد هشت تن از آنان به بند بازگردانده شدند.
خشونت علیه زندانیان توسط مقامات قضایی جمهوری اسلامی پیش از این نیز بارها گزارش شده است. از جمله، در روزهای گذشته بیش از ۶۰۰ زندانی مرد با «وحشی‌گری» از زندان فشافویه (تهران بزرگ) به اوین بازگردانده شدند.
اما این تشدید آزار و اذیت زندانیان سیاسی در حالی است که مقامات جمهوری اسلامی همواره وجود زندانیان سیاسی در ایران را انکار می‌کنند؛ از جمله غلام‌حسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی، به تازگی اعدا کرده که «گاهی زندانیان امنیتی را زندانی سیاسی می‌گویند.»
الیاس حضرتی، رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت جمهوری اسلامی در ایران، نیز مدعی شده است که «خودش و دوستانش نتوانسته‌اند بیش از پنج نفر زندانی سیاسی بشمارند.»
وزارت امور خارجه ایالات متحده با اشاره به خشونت‌های مختلفی که جمهوری اسلامی بر مردم ایران تحمیل می‌کند، تأکید کرده است که ایرانیان زیر «حاکمیت این رژیم» در امان نیستند.
