این گروه خود را مجموعه‌ای از بیش از ۲۰۰ دانش‌پژوه (شامل اساتید، فارغ التحصیلان و دانشجویان) معرفی کرده است که ۷۶ مؤسسه علمی در ایالات متحده آمریکا، ۲۲ دانشگاه در کانادا، و یک دانشگاه در مکزیک را نمایندگی می‌کنند که وابسته به هیچ حزب سیاسی نیست.
اعتراضات سراسری در ایران و حضور پررنگ جامعه علمی ایران در این اعتراضات، دانشمندان، پژوهشگران و اعضای جامعه آکادمیک دنیا را نیز به حمایت واداشته است.
در پی چندین حمله خشونت‌بار علیه دانشگاه‌های ایران از جمله دانشگاه صنعتی شریف، بیش از ۶۰۰ پژوهشگر در یک نامه سرگشاده این حملات را محکوم کردند و از جامعه علمی جهانی خواستند تا صدای جامعه علمی تحت فشار داخل ایران باشند.
یکی از اقداماتی که «دانش‌پژوهان ایرانی آزادی‌خواه» و شماری دیگر از پژوهشگران ایرانی خواستار انجام آن شده‌اند جلوگیری از حضور مقامات دانشگاه‌های ایران که در سرکوب دست داشته‌اند در کنفرانس‌های بین‌المللی علمی است.
این حمایت برای اساتید بدون هزینه نبود و موج جدیدی از برخورد با آنها از جمله بازداشت، احضار و تعلیق آنها به خاطر حمایت از اعتراضات را آغاز کرد.
شبکه حقوق بشر کردستان از بازداشت بهروز چمن آرا، استادیار گروه زبان و ادبیات کردی دانشگاه کردستان در سنندج خبر داده است.
همچنین محمد راغب، عضو هیأت علمی دانشگاه بهشتی اعلام کرد که به دلیل عدم حضور سر کلاس و شرکت در تجمع دانشجویی برکنار شده است و حقوق ماهانه او را نیز قطع کرده‌اند.
در دانشگاه شهید بهشتی با اساتید دیگری نیز برخورد شده است. از جمله نگار ذیلابی استاد تاریخ و تمدن و اسلام ناظمی استاد مهندسی و علوم کامپیوتر با تعلیق روبرو شده‌اند.
کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور از تعلیق شمسی عباس‌علیزاده، استاد گروه زنان دانشگاه علوم پزشکی تبریز خبر داده است. گفته می‌شود این استاد دانشگاه از اعتراضات دانشجویی و حضور در تجمعی که در پی کشته شدن آیلار حقی برپا شد حکم منع حضور در دانشگاه را دریافت کرده است.
با ورود به آذر ماه، در سومین ماه از آغاز اعتراضات مردمی، ۱۱۰۵ تجمع شهری و دانشگاهی در سراسر کشور صورت گرفته که کماکان با برخورد خشونت بار از سوی نیروهای امنیتی همراه بوده است.
