نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل همراه با صدیقه وسمقی، دین‌پژوه منتقد حکومت، به اعدام مهران بهرامیان، در استان اصفهان، واکنش نشان دادند و گفتند که بهرامیان تنها بر اساس «یک اعتراف اجباری» و «بی‌اعتبار» اعدام شد.
مهران بهرامیان از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری پس از کشته شدن مهسا امینی در «گشت ارشاد» در سال ۱۴۰۱ بود. مهسا امینی در شهر تهران به دلیل نداشتن حجاب مورد تأیید جمهوری اسلامی مورد حمله ماموران نیروی انتظامی قرار گرفت. مهران بهرامیان ۱۴۰۱ در سمیرم (استان اصفهان) بازداشت شده بود. جمهوری اسلامی او را روز شنبه، ۱۵ شهریور ۱۴۰۴، در استان اصفهان اعدام کرد.
محمدی و وسمقی در این پیام نوشتند «مهران بهرامیان پس از ماه‌ها بازداشت و شکنجه با وثیقه آزاد شده بود، اما یک ماه پیش دوباره بازداشت» و روز شنبه «به دار آویخته شد.»
محمدی و وسمقی در پیام خود نوشتند که مهران بهرامیان «در طول دادرسی از داشتن وکیل انتخابی محروم بود» و «تحت فشار و شکنجه و نگهداری در سلول انفرادی، ناچار به اعتراف اجباری شده بود که همین اعترافات بی اعتبار تنها مدرک دستگاه قضایی برای انتساب اتهام محاربه به او بوده است.»
این دو فعال گفتند که «حکومت» روز به روز «به دلیل اتخاذ سیاست های خشونت بار اعتبار و اقتدار خود را در داخل و خارج کشور از دست داده» و آنها «به روند قضایی ناعادلانه و تبدیل اعدام به ابزار سرکوب و نمایش قدرت» از سوی جمهوری اسلامی معترض هستند.
هر دو از نهادهای مدنی و حقوق بشری «داخلی و بین‌المللی» خواستند با «اقدامات موثر» به روند «ظالمانه و خونبار» پایان دهند.
بر اساس برخی گزارش‌ها در پی اجرای حکم اعدام مهران بهرامیان در سمیرم، بسیاری از مغازه‌داران این شهر روز یکشنبه اعتصاب کردند.
مهران بهرامیان از معترضان جنبش «زن، زندگی، آزادی» بود که بعد از صدور حکم اعدام، حکم او نقض شده بود و حتی برخی منابع نوشتند مدتی با وثیقه آزاد شد، اما دوباره بازداشت و حکم اعدامش اجرا شد.
مهران بهرامیان، برادر مراد بهرامیان بود. مراد بهرامیان در اعتراضات ۲۵ آبان ۱۴۰۱ با شلیک چند گلوله ماموران جمهوری اسلامی در سمیرم کشته شد. فاضل بهرامیان، دیگر عضو این خانواده، نیز توسط جمهوری اسلامی بازداشت شده است و زیر حکم اعدام قرار دارد.
