یک روز بعد از اعدام مهران بهرامیان، از زندانیان سیاسی در اصفهان، مغازهداران در شهر سمیرم اعتصاب کردند. مهران بهرامیان روز شنبه توسط جمهوری اسلامی و به اتهام آنچه «محاربه» اعلام شد، اعدام شد.
بر اساس برخی گزارشها در پی اجرای حکم اعدام مهران بهرامیان در سمیرم، بسیاری از مغازهداران این شهر روز یکشنبه اعتصاب کردهاند.
مهران بهرامیان از معترضان جنبش «زن، زندگی، آزادی» بود که بعد از صدور حکم اعدام، حکم او نقض شده بود و حتی برخی منابع نوشتند مدتی با وثیقه آزاد شد، اما دوباره بازداشت و حکم اعدامش اجرا شد.
مهران بهرامیان برادر مراد بهرامیان است که در ۲۵ آبان ۱۴۰۱ در اعتراضات، در برابر چشمان یکی از دخترانش، با شلیک چند گلوله از سوی ماموران کشته شد.
فاضل بهرامیان، دیگر عضو این خانواده، نیز توسط جمهوری اسلامی بازداشت شده و زیر حکم اعدام قرار دارد.
برخی منابع حقوقبشری گزارش دادهاند که مهران و برادرش فاضل ماهها زیر شکنجه بودهاند و بدون وکیل یا ملاقات با خانواده در انفرادی نگه داشته شدند.
روز یکشنبه، شاهزاده رضا پهلوی در اعتراض به اعدام مهران بهرامیان در حسابهای شبکههای اجتماعی خود نوشت: «خانواده بهرامیان، تصویری روشن از رنج و ایستادگی ملت ماست. خون مهران و مراد تنها زخم مردم سمیرم نیست؛ زخم همه ایران است. ما در کنار خانواده بهرامیان و مردم دلیر سمیرم ایستادهایم و با آنان همدرد و همصدا هستیم. ما برای نجات جان فاضل بهرامیان و دیگر زندانیان سیاسیِ زیر حکم اعدام، و برای پایان دادن به این تاریکی ۴۶ ساله تنها یک راه داریم: آزاد کردن ایرانمان از شر جمهوری اسلامی.»
سپیده قلیان، فعال سیاسی، نیز در واکنش به اعدام مهران بهرامیان نوشت: «واقعیت این است که من فقط دنبال یک معجزهام؛ معجزهای که میتواند از دستان و کلمات ما آغاز شود. ما میتوانیم به آن جان بدهیم و خلقش کنیم.»
جمهوری اسلامی ایران از جمله حکومتهایی است که بالاترین آمار اعدام را دارد. هرچند مقامهای حکومت مدعیاند اغلب اعدامشدگان قاچاقچیان مواد مخدر هستند، اما بخش قابلملاحظهای از اعدامشدگان از مخالفان و زندانیان سیاسیاند.