زبانِ حاوی فحش یا آنچه ناسزا و دشنام می‌دانیم تقریبا در همه جای جهان به کار می‌رود و البته که توهین و تحقیر به حساب می‌آید و از نظر اخلاقی هم منع می‌شود. اما آیا شرایطی هست که در آن به فحاشی مجوز بدهیم؟ مثلا وقتی معترضان به حکومت یا فعالان سیاسی از فحاشی به عنوان روشی در مبارزه سیاسی استفاده می‌کنند. آیا هدف یا اهدافی هستند که فحاشی را توجیه کنند؟