گروهی از کارشناسان سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای در روز سه‌شنبه ۲۵ دی نگرانی عمیق خود را از تایید حکم اعدام پخشان عزیزی، فعال کرد و مددکار اجتماعی، از سوی دیوان عالی کشور جمهوری اسلامی ایران ابراز داشتند.
به گزارش وب‌سایت شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، آنها نوشتند: «اتهامات علیه خانم پخشان عزیزی در حد جدی‌ترین جرایم که طبق قوانین بین‌المللی برای صدور حکم اعدام لازم است، نیست» و تاکید کردند که «حکم اعدام وی نقض جدی قوانین بین‌المللی حقوق بشر محسوب می‌شود.»
خانم عزیزی روز دوم مرداد سال جاری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست ایمان افشاری با اتهام «بغی، از طریق عضویت در جمعیت‌های معارض کشور» به اعدام و چهار سال زندان محکوم شده بود. او در تابستان سال گذشته به دست نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران در تهران بازداشت شده بود.
کارشناسان سازمان ملل متحد اشاره کردند: «بازداشت و محکومیت خانم عزیزی ظاهراً تنها به دلیل فعالیت‌های مشروع وی به عنوان مددکار اجتماعی، از جمله حمایت از پناهجویان در عراق و سوریه بوده است.»
آنها از گزارش‌های مربوط به «شکنجه شدید روانی و جسمی وی در دوران انفرادی برای گرفتن اعتراف» و همچنین محرومیتش از ملاقات با خانواده و دسترسی به وکیل منتخب خود ابراز نگرانی کردند.
این کارشناسان افزودند که چندین عضو خانواده پخشان عزیزی نیز به طور موقت بازداشت و با اتهامات امنیت ملی مواجه شده‌اند، که احتمالاً به منظور تحت فشار قرار دادن او برای اعتراف اجباری انجام شده است.
آنها افزودند: «استفاده از شکنجه برای گرفتن اعتراف و محرومیت از حقوق دادرسی عادلانه، نشان‌دهنده خودسرانه و غیرقانونی بودن حکم اعدام علیه خانم عزیزی است.»
این کارشناسان در بیانیه خود با ابراز نگرانی شدید از افزایش صدور احکام اعدام و اجرای آنها در جمهوری اسلامی ایران نوشتند که تعداد اعدام‌ها در ایران در سال ۲۰۲۴ میلادی از مرز ۹۰۰ مورد گذشته و اعدام زنان نیز افزایش یافته است.
آنها بر ضرورت توقف اعدام‌هایی که مغایر با الزامات حقوق بین‌الملل و ناقض حقوق و آزادی‌های اساسی هستند، تأکید کردند و افزودند: «به شدت نگران هدف قرار گرفتن زنان فعال کرد با اتهامات سیاسی ساختگی هستیم.»
کارشناسان سازمان ملل متحد اضافه کردند: «پرونده خانم عزیزی نشان‌دهنده آزار و اذیت شدیدتر فعالان زن اقلیت‌های قومی در ایران است و ادامه تلاش برای مجازات و ساکت کردن آنها از طریق ایجاد فضای ارعاب محسوب می‌شود.»
آنها از مقامات حکومت ایران خواستند که فوراً حکم اعدام پخشان عزیزی را لغو و اتهامات مربوط به شکنجه و نقض حقوق دادرسی عادلانه را بررسی کنند و همچنین به آزار و اذیت و هدف قرار دادن فعالان زنان در ایران پایان دهند.
در این بیانیه اشاره شده است که این کارشناسان در ارتباط با این موضوع با حکومت ایران در تماس هستند.
تایید حکم اعدام پخشان عزیزی از سوی دیوان عالی کشور اعتراض‌ها و انتقادهای گسترده‌ای به همراه داشته است.
در آخرین مورد از این اعتراض‌ها، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه روز دوشنبه ۲۴ دی «تأیید حکم اعدام ناعادلانه علیه پخشان عزیزی» و همچنین صدور و اجرای دیگر احکام اعدام علیه فعالان مدنی، اجتماعی و سیاسی در ایران را محکوم کرد.
این تشکل کارگری اشاره کرد که پخشان عزیزی، به دلیل فعالیت‌های مدنی و مسالمت‌آمیز خود، از جمله کمک به زنان و کودکان آواره در سوریه و عراق، به اتهام واهی «بغی» توسط دادگاه انقلاب اسلامی به اعدام محکوم شده است.
سندیکا در بیانیه خود تایید حکم اعدام خانم عزیزی را «نشان‌دهنده تداوم سرکوب سیستماتیک و نقض کامل عدالت در دستگاه قضایی» جمهوری اسلامی ایران دانست و تاکید کرد: «محاکمه پخشان عزیزی که با شکنجه، ناپدیدسازی قهری، اعترافات اجباری و نقض گسترده حقوق دادرسی همراه بوده، نمونه آشکار گسترش سرکوب فعالان مدنی و مدافعین حقوق انسانی است.»
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه اضافه کرد: «این احکام، بخشی از سیاست‌های سرکوبگرانه‌ای است که با هدف ایجاد رعب و وحشت و سرکوب آزادی‌خواهی و عدالت طلبی مردم ستم دیده، دنبال می‌شود.»
این تشکل کارگری خواستار توقف فوری حکم اعدام پخشان عزیزی، آزادی بی‌قید و شرط او و همچنین لغو حکم اعدام علیه بهروز احسانی، مهدی حسنی، وریشه مرادی، و دیگر فعالان مدنی و سیاسی شد و اعدام را «مجازاتی غیرانسانی و ابزاری سرکوب‌گرانه» نامید.
انجمن صنفی معلمان کردستان هم با انتقاد از تایید حکم اعدام پخشان عزیزی اعلام کرد: «اعدام نە تنها هیچکدام از آلام و رنج‌های بی‌شمار جامعە را درمان نمی‌کند بلکە بر وخامت اوضاع می‌افزاید.»
این تشکل صنفی معلمان از دست‌اندرکاران قضایی، امنیتی و اجرایی جمهوری اسلامی ایران خواست ضمن لغو تمامی احکام اعدام، تلاش‌ها و بررسی‌های لازم را برای حذف کامل و همیشگی مجازات اعدام از متون و قوانین جزایی آغاز کنند.
