آیا برای ساختن جامعه‌ای برابر و سالم‌تر باید مفاهیمی چون غیرت و ناموس را به‌کلی از فرهنگ جامعه زدود؟ آیا چنین کاری ممکن است؟ یا مردانی که اعلام بی‌غیرتی و بی‌ناموسی می‌کنند و زنانی که علیه این مفاهیم برخاسته‌اند به اهداف جنبش‌های تغییرخواهی در ایران آسیب می‌زنند؟ غیرت و ناموس را چه‌گونه ارزیابی کنیم؟ به عنوان برساخته‌هایی از فرهنگ مردسالار و دین‌خو یا بخشی از ارزش‌های پایدار جامعه و مردم؟ هدف غیرت که عمدتا ویژگی مردانه توصیف شده آیا حمایت از زنان است یا سرکوب و محدود کردنِ آنها؟ آیا ساختن جامعه‌ای بهتر‌ با حفظ برساخته‌هایی چون غیرت و ناموس میسر است؟ این پرسش‌ها را این هفته با چهار مهمانِ «تابو» در میان گذاشته‌ایم؛ مرسده شاهین‌کار، فعال حقوق بشر و از معترضانِ آسیب‌دیده در جنبش «زن، زندگی، آزادی»، الهه اجباری، فعال حقوق زنان و از معترضانی که مورد تعرض جنسی مأموران جمهوری اسلامی قرار گرفته، محمد محمدمرادی، روزنامه‌نگار و مجتبی امینی، پژوهشگر ادیان ، هر دو از بریتانیا.