លោក Matt Keller នាយកជាន់ខ្ពស់នៃកម្មវិធី Global Learning XPrize ដែលជាកម្មវិធីប្រកួតប្រជែងមួយ ដែលឧបត្ថម្ភថវិកាដោយមូលនិធិ XPrize បានមានប្រសាសន៍ថា «វាគឺជាគំនិតដ៏មានមហិច្ឆតាមួយ»។ មូលនិធិ XPrize គឺជាអង្គការមិនស្វែងរកប្រាក់កម្រៃមួយ ដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យវិនិយោគិនដោះស្រាយបញ្ហាសកលលោកនានាដូចជាការប្រែប្រួលអាកាសធាតុនិងការថែទាំសុខភាពសកលជាដើម។
ការប្រកួតប្រជែង Global Learning XPrize លើកដំបូងនេះនឹងផ្តល់ប្រាក់ចំនួន១០លានដុល្លារដល់ក្រុមឬក្រុមហ៊ុនណា ដែលបង្កើតកម្មវិធី app ទូរស័ព្ទសម្រាប់ការអប់រំដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់កុមារ ដែលមិនដែលបានចូលរៀននៅសាលាទាល់តែសោះ។ យោងតាមវិទ្យាស្ថានស្ថិតិរបស់អង្គការ UNESCO បានឲ្យដឹងថា កុមារប្រហែល២៦៣លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោកមិនបានចូលរៀននោះទេ។
លោក Keller បានមានប្រសាសន៍ថា «តើអ្នកអាចបង្កើតអ្វីមួយដែលប្រកបដោយវិចារណញ្ញាណ ការពិចារណា និងមានថាមពល ដែលអ្នកអាចប្រគល់វាទៅឲ្យកុមារម្នាក់ដែលមិនចេះអក្សរនៅតំបន់ដាច់ស្រយាលមួយនៅក្នុងពិភពលោកនេះ ហើយក្មេងម្នាក់នោះអាចកាន់វាបាន ប៉ះវាបាន និងអាចចាប់ផ្តើមរៀនអានដោយខ្លួនឯងបានទេ? នេះគឺជាវិញ្ញាសារដែលយើងដាក់ទៅឲ្យមនុស្សទូទាំងពិភពលោកនេះដោះស្រាយ»។
យ៉ាងហោចណាស់មានក្រុមចំនួន១៩៨បានចូលរួមការប្រកួតប្រជែងនេះ។ ក្នុងចំណោមក្រុមទាំងអស់នោះ ក្រុមចំនួន៥ដែលឈានដល់វគ្គប្រកួតផ្តាច់ព្រ័ត្រទើបតែត្រូវបានជ្រើសរើសកាលពីពេលថ្មីៗនេះ ហើយក្រុមនីមួយៗទទួលបានប្រាក់រង្វាន់ចំនួនមួយលានដុល្លារ។
ក្រុមទាំង៥នោះនឹងចាប់ផ្តើមធ្វើតេស្តទៅលើកម្មវិធី app ទូរស័ព្ទបែបអប់រំរបស់ពួកគេនៅខែវិច្ឆិកាខាងមុខនេះ។ កុមារជិត៤០០០នាក់មកពីភូមិចំនួន១៥០នៅក្នុងតំបន់ Tanga នៃប្រទេសតង់ហ្សានី នឹងប្រើប្រាស់ tablet ដែលបរិច្ចាគដោយក្រុមហ៊ុន Google ដើម្បីចូលទៅប្រើកម្មវិធី app ទូរស័ព្ទទាំងនោះនិងរៀនដោយខ្លួនឯង។
ជាដំបូង សិស្សមួយក្រុមតូចនឹងត្រូវគេធ្វើតេស្តទៅលើការយល់ដឹងផ្នែកអក្សរសាស្ត្រនិងលេខ ដោយប្រើគំរូនៃការវាយតម្លៃលើបំណិនអានពីថ្នាក់ដំបូង ដែលហៅកាត់ថា (EGRA) និងគំរូការវាយតម្លៃលើគណិតវិទ្យាពីថ្នាក់ដំបូង ដែលហៅកាត់ថា (EGMA)។ ១៥ខែក្រោយមក សិស្សដដែលនេះនឹងត្រូវគេធ្វើតេស្តជាថ្មីម្តងទៀត។ រង្វាន់ធំ១០លានដុល្លារនេះនឹងត្រូវប្រគល់ដល់ក្រុមដែលបានចូលដល់វគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្រណា ដែលកម្មវិធីទូរស័ព្ទរបស់ខ្លួនជួយឲ្យសិស្សទទួលបានពិន្ទុខ្ពស់បំផុត។
មូលនិធិ XPrize កំពុងតែសហការជាមួយនឹងអង្គការ UNESCO អង្គការស្បៀងអាហារពិភពលោក និងរដ្ឋាភិបាលតង់ហ្សានី ដើម្បីចែកចាយនិងរក្សា tablet ទាំងនោះ។
លោក Keller បានថ្លែងប្រាប់ VOA ថា «អង្គការអភិវឌ្ឍន៍ ទីភ្នាក់ងារផ្តល់ជំនួយនិងរដ្ឋាភិបាលភាគច្រើនផ្តោតទៅលើការសាងសង់សាលារៀនថ្មីនិងបណ្តុះបណ្តាលគ្រូបង្រៀនថ្មី។ អ្វីដែលយើងចង់និយាយនៅពេលនេះគឺថា មានក្មេងជាច្រើនដែលមិនអាចចូលរៀនបាន ហើយមានក្មេងជាច្រើនដែលបានចូលរៀននៅតាមសាលាដែលមិនល្អ។ ដូច្នេះអ្នកអាចផ្តល់ជាបច្ចេកវិទ្យាដល់ក្មេងម្នាក់ដែលល្អ ដែលមិនផ្លាស់ប្ដូរអ្វីដែលល្អៗទេ ប៉ុន្តែផ្តល់ចំណេះដឹងបន្ថែមទៅលើដំណើរការរៀនសូត្រ ដែលក្មេងម្នាក់ប្រហែលជាអាចមានឬប្រហែលជាអត់»។
ត្រឹមឆ្នាំ២០៣០ ពិភពលោកនឹងត្រូវការរើសគ្រូបង្រៀន៦៨លាន៨សែននាក់ ដើម្បីបំពេញទៅតាមគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចិរភាពនៅក្នុងការអប់រំថ្នាក់បឋមសិក្សានិងមធ្យមសិក្សារបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ។ នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍ឆ្នាំ២០១៦មួយនៃវិទ្យាស្ថានស្ថិតិរបស់អង្គការ UNESCO។
លោកស្រី Jamie Stuart សហស្ថាបនិកនៃអង្គការអប់រំមិនស្វែងរកប្រាក់កម្រៃ Onebillion ដែលជាអង្គការមួយក្នុងចំណោមក្រុមទាំង៥នៅក្នុងវគ្គផ្ដាច់ព្រ័ត្រនៃការប្រកួតប្រជែងនេះ បាននិយាយថា «[គោលដៅ]នេះមិនអាចសម្រេចបាននោះទេ។ ដូច្នេះយើងត្រូវស្វែងរកជម្រើសផ្សេងទៀតសម្រាប់ការសិក្សារបស់កុមារ»។
អ្នកបង្កើតកម្មវិធី app ទូរស័ព្ទរបស់អង្គការ Onebillion បានធ្វើតេស្តសាកល្បងទៅលើ app របស់ខ្លួន ដែលមានឈ្មោះថា Onecourse អស់រយៈពេល១០ឆ្នាំទៅហើយនៅក្នុងប្រទេសម៉ាឡាវី។ កម្មវិធី app ទូរស័ព្ទនេះត្រូវបានបង្កើតឡើង ដើម្បីឲ្យកុមារអាចប្រើប្រាស់បានដោយមានជំនួយតិចតួចឬគ្មានជំនួយទាល់តែសោះពីមនុស្សធំ។ កម្មវិធី app នេះបង្រៀនកុមារនូវបំណិនអាននិងលេខ ដោយប្រើប្រាស់តួអង្គជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់ដែលនិយាយភាសាកំណើតរបស់ពួកគេ។
ការធ្វើតេស្តជួបឧបសគ្គជាច្រើន ដូចជាការធ្វើការជាមួយនឹងប្រជាជនដែលមិនធ្លាប់ប្រើប្រាស់ tablet ពីមុនមកទាល់តែសោះជាដើម។
លោកស្រី Stuart បានមានប្រសាសន៍ថា «បង្កើតកម្មវិធី app ទូរស័ព្ទមួយដែលសាមញ្ញ ផ្តោតទៅលើតម្រូវការរបស់កុមារម្នាក់ៗ ហើយនិងសម្របទៅតាមវិធីដែលពួកគេរៀន គឺជាគន្លឹះសំខាន់»។
ក្រុមដែលបានចូលប្រកួតនៅវគ្គផ្តាច់ព្រ័ត្រផ្សេងទៀតមានបង្កើតកម្មវិធី app ផ្សេងៗ ដូចជា Curriculum Concepts International ដែលហៅកាត់ថា (CCI) ដែលជាកម្មវិធី app ដែលផ្តោតទៅលើមេរៀន ដែលមានការបញ្ចូលល្បែងបែបអប់រំ វីដេអូ និងសៀវភៅ កម្មវិធី Chimple ដែលផ្តោតទៅលើការការសិក្សាបែបលេងកម្សាន្តនិងការរកឃើញដោយខ្លួនឯង កម្មវិធី Kitkit School ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយអ្នកស្រាវជ្រាវនៅឯសាកលវិទ្យាល័យ Carnegie Mellon ដែលមានច្របាច់បញ្ចូលនូវប្រាជ្ញាសិប្បនិម្មិត (artificial intelligence) និងការសិក្សាជាមួយម៉ាស៊ីន។
លោក Keller ថ្លែងថា «ប្រសិនបើយើងអាចបង្ហាញថា កុមារម្នាក់មិនត្រូវការការបង្ហាត់បង្រៀនជាជាងអ្វីដែលមានស្រាប់នៅលើឧបករណ៍នោះ យើងអាចចាប់ផ្តើមបង្កើតព្រឹត្តិការណ៍ជាបន្តបន្ទាប់ ដែលនឹងអាចឈានទៅបង្កើតឧបករណ៍មួយសម្រាប់កុមារម្នាក់នោះ និងសម្រាប់កុមារផ្សេងទៀតនៅក្នុងតំបន់នោះ ជាមួយនឹងគ្រូបង្រៀនសិប្បនិម្មិតម្នាក់នៅក្នុងឧបករណ៍នោះ»៕
