ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

វិបត្តិផ្លូវចិត្តនៅតែចងរឹតអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម


រូបឯកសារ៖ ស្ត្រីម្នាក់យំ ខណៈចូលរួមទិវាថ្ងៃចងចាំនៃអំពើប្រល័យពូជសាសន៍​ខ្មែរក្រហម នៅរាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២០ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៨។
រូបឯកសារ៖ ស្ត្រីម្នាក់យំ ខណៈចូលរួមទិវាថ្ងៃចងចាំនៃអំពើប្រល័យពូជសាសន៍​ខ្មែរក្រហម នៅរាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២០ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៨។

ជាង​៤៥​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ​រឿង​រ៉ាវ​អតីត​កាល​នៃ​ការ​កាប់​សម្លាប់​ និង​ភាព​លំបាក​វេទនា​ក្នុង​របប​អាវ​ខ្មៅ​នៅ​តែ​ដក់​ជាប់​ក្នុង​ខួរ​ក្បាល​របស់​អ្នកស្រី ​ស៊ឹម យ៉ុម ​ដែល​ជា​ជន​រង​គ្រោះ​ម្នាក់​រួច​ជីវិត​ពី​របប​ខ្មែរក្រហម​ ដែល​កាន់​កាប់​ប្រទេស​ចាប់​ពី​ឆ្នាំ​ ១៩៧៥​ ដល់​ឆ្នាំ​ ១៩៧៩។​

អ្នកស្រី​ប្រាប់​វីអូអេ​ក្នុង​បទ​សម្ភាសន៍​មួយ​កាល​ពី​ពេល​ថ្មីៗ​ថា៖​ «ខ្លាច! ​គ្រាន់​តែ​ឮ​សូរ​និយាយ​ក៏​ចង់​គ្រុន។ ​កុំ​និយាយ​មិន​អី​ទេ !​តែ​ពេល​និយាយ​ឡើង​និយាយ​ពី​ស្លុត​ណាស់!ឱ្យ​តែ​និយាយ​ពី​អា​ពត​មិន​ចេះ​អស់​រឿង​ទេ​វែង​ឆ្ងាយ​ណាស់»។​

អ្នកស្រី ​ស៊ឹម យ៉ុម​ ជា​អ្នក​រួច​ជីវិត​ពី​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​ដែល​ក្នុង​របប​នោះ ​ពលរដ្ឋ​យ៉ាង​តិច​ ១លាន ​៧​សែន​នាក់​ បាន​ស្លាប់​ ដោយ​សារ​ការ​កាប់​សម្លាប់ ​បង្អត់​អាហារ ​និង​ធ្វើការ​ហួស​កម្លាំង។​ សព្វថ្ងៃ​នេះ ​ពលរដ្ឋ​ដែល​ធ្លាប់​ឆ្លង​កាត់​របប​នេះ​កំពុង​ប្រឈម​នឹង​បញ្ហាផ្លូវ​ចិត្ត ​ដែល​នៅ​បន្ត​ចងរឹត​ពួកគេ ​ដោយ​សារ​រូបភាព​អាក្រក់ៗ​បន្ត​ដិតដាម​នៅ​ក្នុង​ខួរ​ក្បាល​របស់​អ្នក​រួច​ជីវិត។

អ្នកស្រី ​ស៊ឹម យ៉ុម​ អាយុ​៧៦​ឆ្នាំ ​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​កំពង់ចាម ​បាន​រំឭក​ថា​ អ្នក​ស្រី​នៅ​តែ​ចង​ចាំ​មិន​ភ្លេច​រឿង​រ៉ាវ​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ក្នុង​សម័យ​ខ្មែរ​ក្រហម ​ដែល​អ្នក​ស្រី​ត្រូវ​បាន​បង្អត់​អាហារ​ និង​បង្ខំ​ឱ្យ​ធ្វើ​ការ​ហួស​កម្លាំង។​

អ្នក​ស្រី​ថ្លែង​ថា៖ ​«ចាំ! ​កាល​ ៣​ឆ្នាំ​ ៨​ខែ ​ យាយ​លំបាក​ណាស់។ជំនាន់​ហ្នឹង​អា​ពត​គេ​បំបែក​ឱ្យ​យាយ​ជា​ពីរ​នៅ​ក្នុង​កង​ហ្នឹង​ណា៎។ហើយ​បាយ​បបរ​មួយ​វែក​ ហើយ​ធ្វើ​ការ​គ្មាន​ឈប់​ឈរ។​ ហើយ​ដល់​ពេល​រំសាយ​ដោយៗ​ខ្លួន​ទៅ ​យាយ​ក៏​បែក​មក។ ​បែក​មក​ទៅ​ធ្វើ​ការ​ ​មេ​អា​ពត​គេ​ថា​ ពួក​ហ្នឹង​គេ​ត្រូវ​សម្លាប់​ ម៉េច​ហេតុ​អី​យក​មក​ធ្វើ​ការ​ជា​មួយ?​ មេ​កង​គេ​ថា​ យក​មក​ប្រស់​ទុក​នៅ​តែ​ថ្ងៃ​គេ​យក​ទៅ​ទេ។ យាយ​ហ្នឹង​ណា៎»។​

អ្នក​ស្រី​រំឭក​បន្ថែម​ថា ​អ្នក​ស្រី​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ឱ្យ​ធ្វើ​ការ​ធ្ងន់ ​បន្ទាប់​ពី​សម្រាល​កូន​មិន​ទាន់​បាន​យូរ​ប៉ុន្មាន។​

អ្នកស្រី​បញ្ជាក់​បន្ថែម​ថា៖​ «អូ!​ ពិបាក​ហួស​និយាយ​ហើយ​ចៅ​អើយ!​ ចាញ់​កូន​ រែក​ដី។​ ​ ដេក​នឹង​គល់​ឈើ​ គល់​រាំង​ មក​វិញ​ក៏​វា​(ខ្មែរក្រហម)​មិន​ឱ្យ​បាយ​ស៊ី​ដែរ។​ ទៅ​ធ្វើ​ការ​ទៅ​កើត​ ដល់​មក​យក​បាយ ​គេ​អត់​ឱ្យ​ទៅ​ទេ។​ គេ​អត់​ឱ្យ​ទេ​គេ​ឱ្យ​មក​ស៊ី​ខ្លួន​ឯង។ ​រួច​យាយដើរ​អត់​រួច។​ គេ​វៃ​ជួង​ស៊ី​បាយ​ យាយ​នៅ​កណ្តាល​ព្រៃ​នៅ​ឡើយ​ ព្រោះ​អី​ងើប​អត់​រួច​ ហេវ»។​

រូបឯកសារ៖ ស្ត្រីម្នាក់ចូលរួមទិវាថ្ងៃចងចាំនៃអំពើប្រល័យពូជសាសន៍​ខ្មែរក្រហម នៅរាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២០ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៨។
រូបឯកសារ៖ ស្ត្រីម្នាក់ចូលរួមទិវាថ្ងៃចងចាំនៃអំពើប្រល័យពូជសាសន៍​ខ្មែរក្រហម នៅរាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២០ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៨។

បើ​តាម​ជន​រង​គ្រោះ​រូប​នោះ​ តំបន់​ដែល​អ្នក​ស្រី​បាន​រស់​នៅ​ជា​តំបន់​ ៤១​ ដែល​ជា​រឿយៗ​ខ្មែរក្រហម​ចាប់​ប្រជាជន​ថ្មី​ ឬ​អ្នក​ ១៧ ​មេសា​ ដែល​មក​ពី​ភ្នំ​ពេញ​ ហើយ​ចោទ​ថា​ជា​អ្នក​មូលធន​និយម។​ ពួក​គេ​ត្រូវ​បាន​ខ្មែរក្រហម​សម្លាប់​នៅ​ក្នុង​តំបន់​នោះ។​

អ្នក​ស្រី​ ស៊ឹម​ យ៉ុម​ រំឭក​ថា៖​ «បាន​យូរ​អាពត​ឱ្យ​មក​វិញ។​ គេ​ឱ្យ​មក​វិញ​វៃ ​ចោល​មួយ​យប់​ហ្នឹង​អស់​សុទ្ធ​តែ​ប្រុសៗ​ រួច​មួយ​យប់​ទៀត​បាន​ស្រីៗ។​ ប្រមូល​ហើយ​ទាំង​យាយ​ទៀត។​ យាយ​បើ​គេ​ហៅ​ហើយ​បើក​ទ្វារ​ ដឹង​តែ​គេ​(ខ្មែរក្រហម)​ហៅ​ទៅ​បាត់។ ​យាយ​អត់​ហ៊ាន​ឆ្លើយ​ទេ​ ហើយ​វា​យក​រទេះ​ក្របី​ដាក់​យក​ទៅ​ ​យក​ទៅ​កន្លែង​សម្លាប់​ ឱ្យ​រកាក​ចៅ​អើយ!​ ចង​អា​យោង​តាម​ផ្លូវ។​ ខ្លះ​ថ្ងៃ​ហ្នឹង​ កូន​ទើប​កើត​ នៅ​លើ​ចង្ក្រាន្ត​ កូន​គេ​ទេ​ណា ​(ខ្មែរក្រហម) ​កញ្ឆក់​កូន​ពី​ដៃ​បោក​ចោល​រួច​ទៅ​គេ​ចង​ម្តាយ»។​

អ្នក​រួច​ជីវិត​ម្នាក់​ទៀត ​អ្នកស្រី ​ទូច ណៃ​អ៊ឹង ​អាយុ​៦៨​ឆ្នាំ ​ប្រាប់​វីអូអេ​ថា​ ក្នុង​អំឡុង​សម័យ​ខ្មែរក្រហម​ អ្នកស្រី​មាន​អាយុ​១៩​ឆ្នាំ ​និង​ត្រូវ​បាន​ខ្មែរ​ក្រហម​ចាប់​ធ្វើ​ជា​កង​ចល័ត​នៅ​សម័យ​នោះ។ ​

អ្នកស្រី​រៀប​រាប់​ថា​ គាត់​នៅ​តែ​ដក់​ជាប់​ភាព​ភ័យ​ខ្លាច​ ដោយ​ខ្លាច​ថា​នឹង​មាន​ខ្មែរក្រហម​កើត​ឡើង​ម្តង​ទៀត​ ព្រម​ទាំង​នៅ​តែ​នឹក​ឃើញ​រឿង​រ៉ាវ​ក្នុង​អារម្មណ៍​ដែល​បន្សល់​ទុក​ពី​សម័យ​នោះ ​ដោយ​ធ្វើ​ឱ្យ​គាត់​មាន​ការ​យល់​សប្តិ ​និង​សម្រាន្ត​មិន​លក់​ជា​ដើម។​

ស្ត្រី​ដែល​រស់​នៅ​ក្រុង​តាខ្មៅ ​ខេត្ត​កណ្តាល​រូប​នេះ ​ថ្លែង​ថា៖ ​«រឿង​ដែល​ដក់​ជាប់​ក្នុង​ចិត្ត​រហូត​ហ្នឹង​គឹ​រឿង​ឪពុក។ ​ឪពុក​ឈឺ​ដាច់​បាយ​ ដាច់​ពោះ​ហ្មង ​អត់​មាន​អី​ហូប។​ អារម្មណ៍​អ៊ំ​សោក​ស្តាយ​ថា ​យើង​ជា​កូន​គ្មាន​អី​ឱ្យ​គាត់​ពិសារ​ ហើយ​គាត់​ឃ្លាន។ ​ក្នុង​ចិត្ត​អ៊ំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ​ខ្លាច​ថា​ ខ្មែរក្រហម​ចូល​ម្តង​ទៀត​អ៊ីចឹង​ហា៎។​ ​តែ​ដល់​ពេល​ឥឡូវ​លែង​អី​វិញ​ហើយ​ មាន​លក្ខណៈ​ល្អ​ជាង​មុន​ច្រើន»។​

ការ​សិក្សា​មួយ​ដែល​ធ្វើ​ឡើង​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រួច​ជីវិត​ពី​របប​ខ្មែរក្រហម​ជាង​ ៣​ម៉ឺន​នាក់​បង្ហាញ​ថា​ អ្នក​រួច​ជីវិត​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម ​៤ ​នាក់ ​នៅ​បន្ត​រង​ផល​ប៉ះ​ពាល់​ផ្នែក​សុខភាព​ផ្លូវ​ចិត្ត​ ដោយ​សារ​បទ​ពិសោធន៍​ឆ្លង​កាត់​របប​ខ្មែរក្រហម ​ចាប់​ពី​ឆ្នាំ​ ១៩៧៥ ​ដល់​ឆ្នាំ​ ១៩៧៩​ ដែល​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​យ៉ាង​តិច​ ១លាន ​៧​សែននាក់ ​បាន​ស្លាប់​ក្នុង​របប​នោះ។ ​នេះ​បើ​តាម​ការ​សិក្សា​មួយ​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល​ឯកសារ​កម្ពុជា ​ដែល​ចេញ​ផ្សាយ​កាល​ពី​ខែ​កញ្ញា ​ឆ្នាំ​មុន។ ​

បើ​តាម​លទ្ធផល​នៃ​ការ​សិក្សា ​អ្នក​រួច​ជីវិត​ទាំង​នោះ​ប្រឈម​នឹង​ជំងឺ​មួយ​ចំនួន​ ដូច​ជា​លើស​សម្ពាធ​ឈាម​ រលាក​ក្រពះ​ពោះ​វៀន​ និង​វិបត្តិ​ផ្លូវ​ចិត្ត​ ដែល​អាច​បណ្តាល​មក​ពី​ឥទ្ធិពល​ដោយ​ផ្ទាល់​ឬ​ប្រយោល​នៃ​ការ​ឆ្លង​កាត់​របប​ខ្មែរក្រហម ​ដែល​មាន​ការ​កាប់​សម្លាប់​មនុស្ស​ ការ​បង្អត់​អាហារ ​និង​ការ​បង្ខំ​ឱ្យ​ធ្វើ​ការ​លើស​កម្លាំង​ជា​ដើម។​

ការ​សិក្សា​ដដែល​នោះ​បញ្ជាក់​ទៀត​ថា​នៅ​ក្នុង​ការ​សិក្សា​នេះ​ អ្នក​រួច​ជីវិត​យ៉ាង​តិច​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម​៤​នាក់​ឆ្លើយ​ថា ​ពួក​គេ​នៅ​តែ​ឈឺ​ចាប់​ពី​ស្ថានភាព​ផ្លូវ​ចិត្ត ​ឬ​រោគ​សញ្ញា​នៃ​ស្ថានភាព​ផ្លូវ​ចិត្ត​ដែល​អាច​មក​ពី​បទ​ពិសោធន៍​នៃ​ការ​ឆ្លង​កាត់​របប​ខ្មែរក្រហម។​ ការ​ប្រើប្រាស់​ថ្នាំ ​ដោយ​មិន​ទៅ​ជួប​វេជ្ជបណ្ឌិត​នៅ​តាម​មន្ទីរពេទ្យ​រដ្ឋ ​និង​ឯកជន​គឺ​ជា​វិធីសាស្រ្ត​ចម្បង​មួយ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ប្រើប្រាស់​សម្រាប់​ព្យាបាល​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រួច​ទាំង​នោះ។​

អ្នក​រួច​ជីវិត​ម្នាក់​ទៀត​ អ្នក​ស្រី​ ទ្រី ស្រាយ​ ប្រាប់​វីអូអេ​ថា​ អ្នក​ស្រី​នៅ​តែ​ចង​ចាំ​ការ​ធ្វើ​ពល​កម្ម​ហួស​កម្លាំង​ និង​ការ​បង្អត់​អាហារ​ពី​សំណាក់​កម្មាភិបាល​ខ្មែរក្រហម។​ អ្នក​ស្រី​រស់​នៅ​ទាំង​មាន​ភាព​ភ័យ​ខ្លាច​នៅ​ក្នុង​របប​នោះ។​

ស្ត្រី​វ័យ​៧៦​ឆ្នាំ​រូប​នេះ​ថ្លែង​ថា៖​ «ភ័យ​អូន!​ ភ័យ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត។ ​ភ័យ​ណាស់ ​ខ្លាច​តែ​យប់​នេះ​គេ​យក​វៃ​ចោល។ហើយ​ ដល់​ភ្លឺ​ឡើង​ រស់​មួយ​ថ្ងៃ​ទៀត។ ​ហើយ​នឹក​ឃើញ​អ៊ីចឹង ពីរ​នាក់​ប្តី​ប្រពន្ធ​រហូត»។​

អ្នកស្រី​បន្ថែម​ថា៖​«ចង់​ប្រាប់​ក្មេងៗ​ថា​ ប្រយ័ត្ន​ទៅ​ណា៎​របប​ហ្នឹង!​ ត្រូវ​ប្រយ័ត្ន​ឱ្យ​មែន​ទែន!កុំ​ឱ្យ​របប​ហ្នឹង​ ​វា​ត្រឡប់​មក​វិញ ​ត្រឡប់​មក​វិញ​កូន​ត្រូវ​ខ្លាច។​ អ៊ីចឹង​យើង​ពិបាក​ ធ្វើ​ការ​ អត់​មាន​ពេល​ឈប់​ទេ។​ បបរ​មួយ​ស្លាប​ព្រា​ អង្ករ​ស៊ី​មួយ​ថ្ងៃ​វិល​ល្ងាច​(សម្រាប់​មួយ​ថ្ងៃ)»។​

រូបឯកសារ៖ លោក ឆាំង យុ នាយកវិទ្យាស្ថាន​ស្លឹករឹត ដែល​ត្រូវបាន​ស្គាល់​ថា​ជា​មជ្ឈមណ្ឌល​ឯកសារ​កម្ពុជា ផ្តល់បទសម្ភាសន៍​ឱ្យ​វីអូអេ នៅ​រាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី ២៧ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០២៣។ (ទែន សុខស្រីនិត/វីអូអេ)
រូបឯកសារ៖ លោក ឆាំង យុ នាយកវិទ្យាស្ថាន​ស្លឹករឹត ដែល​ត្រូវបាន​ស្គាល់​ថា​ជា​មជ្ឈមណ្ឌល​ឯកសារ​កម្ពុជា ផ្តល់បទសម្ភាសន៍​ឱ្យ​វីអូអេ នៅ​រាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី ២៧ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ២០២៣។ (ទែន សុខស្រីនិត/វីអូអេ)

លោក ​ឆាំង យុ ​ប្រធាន​មជ្ឈមណ្ឌល​ឯក​សារ​កម្ពុជា ​ហៅ​កាត់​ថា ​DC-Cam ​ប្រាប់​វីអូអេ​ថា​ ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ប្រមាណ ​៥​លាន​នាក់ ​នៃ​អ្នក​រួច​ជីវិត​មាន​បញ្ហា​ផ្លូវ​ចិត្ត​ដែល​បណ្តាល​មក​ពី​ការ​បាត់​បង់​គ្រួសារ​ ភាព​រាំ​រ៉ៃ​ទាំង​ផ្លូវ​កាយ ​និង​ផ្លូវ​ចិត្ត​នៃ​សង្គ្រាម​តាំង​ពី​ទសវត្សរ៍​ទី​ ១៩៧០​ មក។ ​លោក​បន្ថែម​ថា​ បច្ចុប្បន្ន​នេះ ​ភាគ​ច្រើន​នៃ​អ្នក​រួច​ជីវិត​មាន​អាយុ​កាន់​តែ​ច្រើន ​ហើយ​ធ្វើ​ឱ្យ​ពួក​គាត់​មាន​ជំងឺ​ប្រចាំ​កាយ​ដែល​ជា​បន្ទុក​បន្ថែម​ទៀត។​

មជ្ឈមណ្ឌល​ឯក​សារ​កម្ពុជា​បាន​ចូល​រួម​ចំណែក​ក្នុង​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​ ប្រមូល​ភស្តុតាង​ពាក់​ព័ន្ធ​សម័យ​ខ្មែរក្រហម​ និង​បាន​បង្កើត​ឱ្យ​មាន​ក្រុម​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​កម្ពុជា​ (Cambo Core)​ ប្រមាណ​រាប់​ពាន់​នាក់​ទូទាំង​ប្រទេស​ក្នុង​ការ​ជួយ​ដល់​អ្នក​រួច​ជីវិត​ អប់រំ​អំពី​បញ្ហា​សុខភាព​ និង​ជំរុញ​ឱ្យ​មាន​ការ​ដឹង​ឮ​ពី​សំណាក់​អ្នក​ជំនាន់​ក្រោយ​ ពិសេស​យុវជន ​ដើម្បី​ជួយ​ដល់​អ្នក​ទាំង​អស់​ដែល​រួច​ជីវិត​ពី​សម័យ​ខ្មែរ​ក្រហម។​

ក្រុម​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល​ឯក​សារ​កម្ពុជា​បាន​ចុះ​ជួប​ជាមួយ​អ្នក​រួច​ជីវិត​ប្រមាណ​ ៣៥.០០០​នាក់ ​ក្នុង​រយៈ​ពេល​មួយ​ឆ្នាំ​ ហើយ ​២៧% ​នៃ​អ្នក​ទាំងនេះ​ដែល​ត្រូវ​បាន​សម្ភាស នៅ​តែ​មាន​ការ​សម្រាន្ត​មិន​លក់ ​មាន​ការ​យល់​សប្តិ​ មាន​ភាព​សោក​សៅ​មិន​ស្ងប់​ក្នុង​ចិត្ត​ និង​ត្រូវ​ទទួល​ទាន​ថ្នាំ​រម្ងាប់​អារម្មណ៍​ជា​ប្រចាំ។ ​នេះ​បើ​តាម​ការ​លើក​ឡើង​របស់​លោក​ ឆាំង យុ ​ប្រធាន​មជ្ឈមណ្ឌល ​DC-Cam។​

លោក ​ស៊ិង រស់ ​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​កម្ពុជា​ម្នាក់​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល​ឯក​សារ​កម្ពុជា​ ប្រាប់​វីអូអេ​ថា​ លោក​បាន​ចុះ​ទៅ​សម្ភាស​អ្នក​រួច​ជីវិត​ប្រមាណ​ ៥៦ ​នាក់​ហើយ​អ្នក​ដែល​លោក​បាន​ជួប​ គឺ​សុទ្ធ​តែ​មាន​បញ្ហា​ផ្លូវ​ចិត្តសេស​សល់​ពី​របប​ខ្មែរក្រហម។ ​លោក​បន្ថែម​ថា​ ​អ្នក​ដែល​លោក​បាន​ជួប​សម្ភាស​ភាគ​ច្រើន​បាន​រំឭក​ដល់​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​ស្រដៀង​គ្នា​ដែល​ជា​មូល​ហេតុ​ធ្វើ​ឱ្យ​ពួក​គាត់​មាន​បញ្ហា​ផ្លូវ​ចិត្ត។​

លោក​ថ្លែង​ថា៖​ «នៅ​ពេល​ដែល​យើង​រំឭក​ទៅ​ដល់​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​នា​ពេល​អតីត​កាល​ ភាគ​ច្រើន​ ស្ទើរ​តែ​ទាំង​អស់​តែ​ម្តង​គឺ​គាត់​មាន​ជំងឺ​ផ្លូវ​ចិត្ត​ ឬ​បាក់​ស្បាត​ជាមួយ​នឹង​របប​កម្ពុជា​ប្រជា​ធិបតេយ្យ។​ ហើយ​វា​នៅ​តែ​បន្សល់​ទុក​ដល់​គាត់​នៅ​ពេល​បច្ចុប្បន្ន។ ​ហើយ​នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​នឹក​ឃើញ​ដល់​សម័យ​កាល​ហ្នឹង​ ​គាត់​តែង​តែ​រន្ធត់​ បាក់​ស្បាត។ ហើយ​ជា​ពិសេស​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​សង្គម​បច្ចុប្បន្ន​ដែល​តែង​តែ​ជាប់​អារម្មណ៍​ពួក​គាត់​ ពេល​រំឭក​នឹក​ដល់​សម័យ​ហ្នឹង​ គឺ​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​នយោបាយ​ ជម្លោះ​អ្នក​នយោបាយ​នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន។​ ហើយ​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​សង្គម​ផ្សេងៗ​ទៀត​ ពិសេស​នៅ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​បោះ​ឆ្នោត​ ព្រោះ​នៅ​ក្នុង​របប​ដឹក​នាំ​នៅ​កម្ពុជា​បច្ចុប្បន្ន​ ដឹក​នាំ​តាម​លទ្ធិ​ប្រជា​ធិបតេយ្យ។ ​អ៊ីចឹង​ប្រព័ន្ធ​ដោះ​ដូរ​មេ​ដឹក​នាំ​ដោយ​សន្តិ​វិធី​តាម​រយៈ​សន្លឹក​ឆ្នោត​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ចុះ​ ក៏​ប៉ុន្តែ​គាត់​នៅ​តែ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ វា​ជា​ពេល​វេលា​មួយ​ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​គាត់​នឹក​ទៅ​ដល់​សម័យ​កម្ពុជា​ប្រជា​ធិបតេយ្យ»។​

លោក​ប្រាប់​វីអូអេ​បន្ថែម​ថា​ លោក​បាន​ជួប​សម្ភាស​ជាមួយ​ពល​រដ្ឋ​ដែល​ធ្លាប់​ឆ្លង​កាត់​សម័យ​ខ្មែរក្រហម ​និង​អតីត​កម្មាភិបាល​ខ្មែរក្រហម​នៅ​ក្នុង​តំបន់​សំឡូត ​ដែល​ជា​សមរភូមិ​របស់​ខ្មែរក្រហម។​

កញ្ញា ​គីម ចាន់​សុដាលីន ​និស្សិត​ផ្នែក​វេជ្ជ​សាស្ត្រ​ និង​ជា​យុវជន​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ម្នាក់​ទៀត​របស់​មជ្ឈមណ្ឌល​ឯកសារ​កម្ពុជា ​ប្រាប់​វីអូអេ​ថា​ កញ្ញា​បាន​ជួប​សម្ភាស​ជាមួយ​អ្នក​រួច​ជីវិត​ចំនួន​៥​នាក់​ ហើយ​ពួកគេ​មាន​ស្ថាន​ភាព​ផ្លូវ​ចិត្ត​ធ្ងន់ធ្ងរ​យ៉ាង​ខ្លាំង។​ កញ្ញា​បន្ថែម​ថា ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​រួច​ជីវិត​ទាំង​អស់​ដែល​កញ្ញា​បាន​ជួប​ គឺ​មាន​ស្ថានភាព​ផ្លូវ​ចិត្ត​ផ្សេងៗ​គ្នា​ និង​មួយ​ចំនួន​នៃ​អ្នក​ទាំង​នោះ​បាន​ទទួល​ការ​ព្យាបាល​សុខភាព​ផ្លូវ​កាយ​ដែល​រហូត​មក​ត្រូវ​បាន​រក​ឃើញ​ថា​ សុខ​ភាព​ផ្លូវ​កាយ​របស់​ពួក​គាត់​គឺ​បណ្តាល​មក​ពី​បញ្ហា​ដែល​សេស​សល់​ពី​របប​ខ្មែរក្រហម។​

រូបឯកសារ៖ ក្រុម​យុវសិស្ស​ថ្នាក់ទី​១២​ នៅ​វិទ្យាល័យ​មេសាង​របស់​ខេត្តព្រៃវែង​ ប្រមាណ​៤០០នាក់​មក​ធ្វើ​ទស្សនកិច្ច​សិក្សា​នៅសាលាក្តី​ខ្មែរក្រហម​ ថ្ងៃទី​២៩ ខែ​វិច្ឆិកា​ ឆ្នាំ​២០១៩។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)
រូបឯកសារ៖ ក្រុម​យុវសិស្ស​ថ្នាក់ទី​១២​ នៅ​វិទ្យាល័យ​មេសាង​របស់​ខេត្តព្រៃវែង​ ប្រមាណ​៤០០នាក់​មក​ធ្វើ​ទស្សនកិច្ច​សិក្សា​នៅសាលាក្តី​ខ្មែរក្រហម​ ថ្ងៃទី​២៩ ខែ​វិច្ឆិកា​ ឆ្នាំ​២០១៩។ (ហ៊ុល រស្មី/វីអូអេ)

កញ្ញា​ថ្លែង​ថា៖ ​«ជា​ឧទាហរណ៍​ នៅ​ពេល​ដែល​អ្នក​ជំងឺ​មាន​វិបត្តិ​ផ្លូវ​ចិត្ត​ធ្វើ​ឱ្យ​គាត់​សម្រាន្ត​អត់​លក់។​ ហើយ​នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​សម្រាន្ត​អត់​លក់ ​អាស៊ីត​ក្រពះ​គាត់​នៅ​តែ​បន្ត​បញ្ចេញ​ ធ្វើ​ឱ្យ​គាត់​មាន​ជំងឺ​រលាក​ក្រពះ។​ ហើយ​នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​ទៅ​កាន់​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ដើម្បី​ប្រាប់​ទៅ​កាន់​អាការៈ​រលាក​ក្រពះ​របស់​គាត់​ បញ្ហា​ដែល​កើត​ឡើង​មក​លើ​គាត់​ក៏​គេ​បាន​រក​ឃើញ​ថា​ អ្នក​ជំងឺ ​គឺ​បណ្តាល​មក​ពី​សុខភាព​ផ្លូវ​ចិត្ត។ ​ហើយ​អ្នក​ជំងឺ​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ពុំ​ទាន់​ទទួល​បាន​ការ​ព្យាបាល​ទេ ​ពី​ព្រោះ​ទី​មួយ​ទាក់​ទង​ទៅ​នឹង​តំបន់​របស់​ពួក​គាត់​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​មណ្ឌល​សុខភាព​ ឬ​មន្ទីរ​ពេទ្យ។​ ហើយ​ពួក​គាត់​មិន​ទាន់​មាន​អាការៈ​ណា​ដែល​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ខ្លាំង ​គ្រាន់​តែ​អាការៈ​មួយ​ចំនួន​តែង​តែ​ស្តែង​ចេញ​ ដូច​ជា​ការ​យល់​សុបិន្ត​អាក្រក់​ ការ​គេង​មិន​លក់​មួយ​ចំនួន។ ​ប៉ុន្តែ​ពួក​គាត់​ពុំ​ទាន់​ទទួល​បាន​ការ​ព្យាបាល​នៅ​ឡើយ​ទេ»។​

ក្នុង​នាម​ជា​យុវជន​ម្នាក់​ កញ្ញា​គិត​ថា​ វា​គឺ​ជា​រឿង​ចាំ​បាច់​បំផុត​ក្នុង​ការ​ជួយ​ដល់​អ្នក​រួច​ជីវិត​ពី​របប​ខ្មែរក្រហម​ ព្រោះ​ពួក​គាត់​ត្រូវ​ការ​ការ​ថែ​ទាំ​សុខ​ភាព​ទាំង​ផ្លូវ​កាយ ​និង​ផ្លូវ​ចិត្ត​ ហើយ​ពួក​គាត់​គប្បី​ត្រូវ​មាន​ការ​ទទួល​ដឹង​ឮ​ពី​សំណាក់​យុវជន។​

លោក ​ឆាំង យុ ​ប្រធាន​មជ្ឈមណ្ឌល​ឯកសារ​កម្ពុជា​លើក​ឡើង​ថា​ កន្លង​មក ​រដ្ឋាភិបាល​បាន​បង្កើត​ឱ្យ​មាន​ប្រព័ន្ធ​សេវា​កម្ម​ទាក់​ទង​ជាមួយ​សុខ​ភាព​ផ្លូវ​ចិត្ត​របស់​អ្នក​រួច​ជីវិត​ពី​របប​ខ្មែរក្រហម។ ​លោក​បន្ថែម​ថា​ ថ្មីៗ​នេះ ​មជ្ឈមណ្ឌល​ឯកសារ​កម្ពុជា​ក៏​បាន​ជួប​ជាមួយ​ក្រសួង​ព័ត៌មាន​ក្នុង​ការ​បង្កើត​វេទិកា​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ឱ្យ​អ្នក​ដែល​មិន​ទាន់​បាន​និយាយ ​មក​និយាយ​សាច់​រឿង​ និង​បន្ត​ប្រមូល​សាច់​រឿង។​

លោក​ ឆាំង យុ ​ប្រាប់​វីអូអេ​ថា​ មជ្ឈ​មណ្ឌល​បាន​ប្រមូល​ភស្តុតាង​និង​ឯកសារ​នានា​សម្រាប់​ជា​មេរៀន​ដល់​ពិភព​លោក និង​យុវជន​ ហើយ​ការ​ធ្វើ​បែប​នេះ​បាន​ជួយ​ដល់​ផ្លូវ​ចិត្ត​របស់​អ្នក​រួច​ជីវិត​ពី​របប​ខ្មែរក្រហម​ ដោយ​មាន​ការ​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ ពួក​គាត់​ជា​ជន​រង​គ្រោះ ​ជា​អ្នក​រួច​ជីវិត​ពី​សម័យ​ខ្មែរក្រហម​ និង​ជួយ​ស្វែង​រក​យុត្តិ​ធម៌​ក្នុង​ការ​ស្នើ​ឱ្យ​មាន​អង្គ​ជំនុំ​ជម្រះ​ ឬ​តុលាការ​កាត់​ទោស​ខ្មែរក្រហម​ ដើម្បី​ជា​ការ​ដោះ​ស្រាយ​មួយ​ដល់​អ្នក​រួច​ជីវិត​ទាំង​អស់។​

លោក​ថ្លែង​ថា៖​ «ថ្មីៗ​នេះ​ទៀត​សោត ​យើង​បាន​ដឹង​ថា​ជា​ទូទៅ​ប្រជាជន​យើង​ជា​សាក្សី​ក្តី​ ជា​ដើម​បណ្តឹង​រដ្ឋ​ប្បវេណី​ក្តី ​ជា​អ្នក​មិន​បាន​ចូល​រួម​ដោយ​ផ្ទាល់​ក្តី ​គឺ​ពុំ​បាន​ទទួល​សំណង​ណា​មួយ​ទេ។ ​យើង​រង​គ្រោះ​ ហើយ​យើង​រស់​ ហើយ​យើង​ពិបាក​ ហើយ​យើង​ត្រូវ​ប្រឈម​នឹង​តុលាការ​មួយ​ដែល​ហាក់​ដូច​ជា​ប្រឈម​នឹង​ពិភព​លោក​ទាំង​មូល​ដែល​គេ​ចាំ​មើល​យើង​ថា​តើ​យើង​និយាយ​ការណ៍​ពិត​ដែរ​ឬ​ក៏​អត់? ​តើ​យុត្តិ​ធម៌​មាន​ដែរ​ឬ​ក៏​អត់? ​អ៊ីចឹង​គាត់​ ជា​ការ​ត្រឡប់​មក​វិញ​ គាត់​អត់​មាន​ទទួល​បាន​អី​សោះ។ ​ប៉ុន្តែ​ទោះ​បី​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ គាត់​បាន​នូវ​ការ​គោរព​ ការ​ទទួល​ស្គាល់​ ការ​ដឹង​ឮ​ ប៉ុន្តែ​ជា​សំណង​គឺ​មិន​មាន​ទាល់​តែ​សោះ»។​

លោក ​ឆាំង យុ ​សំណូម​ពរ​ឱ្យ​ឪពុក​ម្តាយ​ដែល​ជា​អ្នក​រួច​ជីវិត ពី​សម័យ​ខ្មែរក្រហម​និយាយ​រឿង​រ៉ាវ​ប្រាប់​កូន​ចៅ​ ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ឱ្យ​បាន​ទូលំ​ទូលាយ​នៅ​តាម​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​របស់​រដ្ឋ​ទាំង​អស់​ និង​ឱ្យ​ផ្តល់​វេទិកា​ដល់​អ្នក​រួច​ជីវិត​ ដែល​មិន​ទាន់​បាន​និយាយ​ ឱ្យ​មក​និយាយ​រឿង​របស់​ខ្លួន។​

ចំណែក​អ្នក​រួច​ជីវីត​ដូចជា​ អ្នកស្រី ​ស៊ឹម យ៉ុម ​សំណូម​ពរ​ឱ្យ​យុវជន​ជំនាន់​ក្រោយ​ចេះ​ស្រឡាញ់​គ្នា ​និង​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​កុំ​ឱ្យ​មាន​របប​នេះ​កើត​ឡើង​ម្តង​ទៀត។​

អ្នកស្រី​ថ្លែង​ថា៖​ «កុំ​ឱ្យ​មាន​របប​ហ្នឹង​កើត​ឡើង​ម្តង​ទៀត​ ឱ្យ​ក្មេង​ជំនាន់​ក្រោយ​សម្បូរ​សប្បាយ​ ឱ្យ​ចេះ​ស្រឡាញ់​សាមគ្គី​គ្នា​ កុំ​ឱ្យ​ដូច​ជំនាន់​យាយ។ ​វេទនា​ណាស់!​ ខ្មែរ​សម្លាប់​ខ្មែរ»៕​

វេទិកា​បញ្ចេញ​មតិ

XS
SM
MD
LG