ទោះបីជាមានការព្រមានពីផលវិបាកនានាដែលអាចកើតពីការដាក់ពិដានអត្រាការប្រាក់ពីអ្នកជំនាញខាងហិរញ្ញវត្ថុក្ដី ក្រុមអ្នកតំណាងប្រតិបត្តិករនៃគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុបានប្រកាសថា ពិដានអត្រាការប្រាក់ថ្មីនេះ គឺជាចំនួនសមរម្យ និងមិនប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍របស់អ្នកវិយោគក្រៅប្រទេសនោះទេ។
កាលពីពាក់កណ្ដាលខែមីនានេះ ធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា បានចេញសេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មាន ស្ដីពីការដាក់ពិដានអត្រាការប្រាក់ឥណទានឬការកំណត់ឲ្យស្ថាប័នផ្ដល់ប្រាក់កម្ចី យកការប្រាក់ខ្ពស់បំផុតត្រឹម១៨ភាគរយក្នុងមួយឆ្នាំ។
ប្រតិកម្មពីប្រតិបត្តិករនៃគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ
ក្នុងសន្និសីទព័ត៌មាន ធ្វើឡើងកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នៅរាជធានីភ្នំពេញ លោក ហួត អៀងតុង ប្រធានសមាគមមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនិយាយថា អត្រាការប្រាក់ ១៨ភាគរយនេះ ធ្វើឲ្យប្រតិបត្តិករនៃគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុ មានការបារម្ភ តែវាជាអត្រាដែលអាចទទួលយកបាន។
«អ្វីដែលយើងព្រួយបារម្ភ យើងព្រួយបារម្ភថា អ្នកវិនិយោគនៅលើវិស័យមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនេះ គាត់នឹងដកទុនហ្នឹងទៅវិញ។ អញ្ចឹងអ្វីដែលយើងខិតខំប្រឹងប្រែង គឺយើងខិតខំប្រឹងប្រែងខ្លាំងមែនទែន ពន្យល់ទៅអ្នកវិនិយោគទាំងអស់នោះ ប្រាប់ថា ទោះជា អត្រាការប្រាក់ បានបញ្ចុះមកនៅត្រឹម១៨ភាគរយហ្នឹងក៏ដោយ ក៏វិស័យមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មិនមានបញ្ហាអីទេ»។
លោកថា ដើម្បីរក្សាលំនឹងនៃកិច្ចប្រតិបត្តិការ និងភាពចម្រើនទៅមុខនៃគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុ ប្រតិបត្តិករនៃគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុ ត្រូវបង្កើនការត្រួតពិនិត្យលើថ្លៃដើមនៃប្រតិបត្តិការរបស់ខ្លួន។
«អញ្ចឹងអ្វីដែលយើងខិតខំ ពិនិត្យមើលគឺគ្រប់គ្រឹះស្ថានទាំងអស់គឺ យើងនឹងពិនិត្យមើលអំពីតម្លៃ ប្រតិបត្តិការរបស់យើង។ អញ្ចឹងយើងចាំបាច់ត្រូវតែរៀបចំធ្វើយ៉ាងណា ឲ្យតម្លៃប្រតិបត្តិរបស់យើងមានការថយចុះ ដើម្បីអាចទប់ទល់ជាមួយនឹង ការថយចុះនៃចំណូលរបស់យើង ដោយសារតែយើងបញ្ចុះអត្រាការប្រាក់ហ្នឹង»។
សន្និសីទព័ត៌មានរបស់តំណាងប្រតិបត្តិករនៃគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុ ធ្វើឡើង ក្រោយការរិះគន់ខ្លាំងៗពីអ្នកជំនាញក្នុងវិស័យហិរញ្ញវត្ថុ ដែលបានថ្លែងកាលពីពេលកន្លងមកថា ការដាក់ពិដាននេះ នឹងជួយសម្រួលបញ្ហាដល់អ្នកជាប់បំណុលបានមួយរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ។ តែវាក៏នឹងផ្ដល់ឥទ្ធិពលជាអវិជ្ជមានផងដែរ ទៅដល់កិច្ចប្រតិបត្តិការរបស់គ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុខ្នាតតូច។
ពួកគេបានឲ្យដឹងថា ពួកគេមិនបានទទួលដំណឹងជាមុនអំពីការសម្រេចដាក់ពិដានលើអត្រាយ៉ាងតក់ក្រហល់នោះឡើយ។
ប្រព័ន្ធខ្ចីប្រាក់ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បានរីកធំ ចាប់តាំងពីប្រទេសដ៏ក្រីក្រនេះ បានបើកចំហជើងមេឃរបស់ខ្លួនទទួលការវិនិយោគពីក្រៅប្រទេស ដោយឈរលើគោលការណ៍ទីផ្សារសេដ្ឋកិច្ចសេរី។
បើតាមប្រភពពីធនាគារកណ្ដាលរបស់ប្រទេសកម្ពុជា ប្រព័ន្ធធនាគារបានរីកធំយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងនោះរួមមាន ធនាគារពាណិជ្ជកម្មចំនួន៣៦ ធនាគារឯកទេសចំនួន ១១ ការិយាល័យតំណាងធនាគារបរទេសចំនួន ៨ គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុចំនួន ៥៨ ដែលក្នុងនោះមានគ្រឹះស្ថានដកប្រាក់បញ្ញើចំនួន ៨ និងប្រតិបត្តិករផ្ដល់កម្ចីចំនួន ១០៤ ហើយក្រុមហ៊ុនធ្វើកិច្ចសន្យាជួលចំនួន ៩ និងក្រុមហ៊ុនការិយាល័យឥណទានចំនួនមួយ។
ទំហំប្រាក់កម្ចីដែលបានដាក់ឲ្យដំណើរការក្នុងប្រព័ន្ធផ្ដល់ឥណទានរបស់គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ មានចំនួនប្រមាណ ៣៥០០លានដុល្លារអាមេរិក គឺស្មើនឹងជាងពាក់កណ្ដាលនៃប្រាក់បំណុលជាតិ ដែលមានចំនួន ៦០០០ លានដុល្លារអាមេរិក។
ទំហំប្រាក់កម្ចី ៣៥០០លានដុល្លារ ត្រូវបានផ្ដល់ទៅអតិថិជនចំនួនជាង២លានគ្រួសារគិតត្រឹមឆ្នាំ ២០១៦។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់ពីអ្នកជំនាញក្នុងវិស័យមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ។
ដោយបានចូលរួមនៅក្នុងសន្និសីទព័ត៌មានដែលធ្វើឡើងកាលពីថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ លោក ប៊ុន មុនី ទីប្រឹក្សាហិរញ្ញវត្ថុរបស់សមាគមមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុកម្ពុជា បានផ្ដល់តួលេខខុសគ្នាពីធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា ដោយលោកបានឲ្យដឹងថា ប្រទេសកម្ពុជាមាន គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុចំនួន៨៣ដែលបានទទួលអាជ្ញាប័ណ្ណពីធនាគារជាតិនៃកម្ពុជា។ តែមានគ្រឹះស្ថានធំៗមិនដល់១០ទេ ដែលអាចផ្ដល់ប្រាក់កម្ចីបានទូទាំងប្រទេសនោះ។ លោកចាត់ទុកថា នេះជាការរីកចម្រើនមួយរបស់វិស័យមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនៅកម្ពុជា។
ពាក់ព័ន្ធនឹងក្តីបារម្ភដែលបានលើកឡើងកាលពីពេលកន្លងមកថា ពិដានអត្រាការប្រាក់នេះនឹងធ្វើឲ្យគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុមួយចំនួនបិទទ្វារ លោក ប៊ុន មុនីបានឆ្លើយថា៖
«ជុំវិញរឿងអស់ហ្នឹង ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់បញ្ជាក់ថា ៨៣គ្រឹះស្ថានបច្ចុប្បន្នគឺមានប្រហែលជា១០ទេ ដែលមានប្រាក់ទុនសរុប ហើយនិងស្មើនឹង៩០ភាគរយ ឬក៏ជាង៣០០០លានដុល្លារនោះ នៃប្រាក់ទុនបច្ចុប្បន្ន។ រីឯ ៧០ជាងទៀតនោះ គឺគាត់ស្ថិតនៅក្នុងរូបភាពតូចៗនៅឡើយបាទ។ មានទុនខ្លះមិនដល់១លាន ខ្លះ១លាន ២លានដុល្លារជាដើមអញ្ចឹង»។
លោកបន្តថា៖
«ដូច្នេះវានឹងមិនមានឥទ្ធិពលធំដុំទៅលើអ្នកជនបទនោះទេ ដោយយើងព្រួយបារម្ភសម្រាប់តែ អ្នកដែលមានប្រតិបត្តិការច្រើន ដែលគាត់បញ្ចេញរហូតដល់ជនបទ។ បច្ចុប្បន្ននេះ គឺអ្នកទាំង១០នោះឯង»។
ពលរដ្ឋមិនទាន់យល់ពីការប្រើប្រាស់ឥណទាន
អ្នកឃ្លាំមើលកិច្ចអភិវឌ្ឍសង្គមកម្ពុជា និយាយថា ភាគីពាក់ព័ន្ធក្នុងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ត្រូវបង្កើនការអប់រំដល់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរឲ្យយល់ពីការប្រើប្រាស់កម្ចីឲ្យចំគោលដៅ ខណៈដែលអ្នកខ្ចីប្រាក់ភាគច្រើន មិនបានយកប្រាក់កម្ចីទៅបង្កើតប្រាក់ដើម្បីសងត្រឡប់ទៅគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុវិញ តែបែរជាយកទៅទិញសម្ភារៈប្រើប្រាស់ផ្ទាល់ខ្លួន។
លោក សន ជ័យ នាយកប្រតិបត្តិនៃអង្គការសម្ព័ន្ធគណនេយ្យភាពកម្ពុជា ប្រាប់ VOA នៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ថា ស្របពេលនឹងការដាក់ពិដានអត្រាការប្រាក់នេះ ភាគីពាក់ព័ន្ធក្នុងប្រតិបត្តិការគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ត្រូវបង្កើនការយល់ដឹងរបស់អ្នកខ្ចីប្រាក់ ឲ្យយល់ពីការគ្រប់គ្រងប្រាក់កម្ចីរបស់ខ្លួន ក្នុងការធ្វើអាជីវកម្មរបស់ខ្លួន។
លោកថា មានតែមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល ឬបុគ្គលិកនៃគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុដែលទទួលបានការបណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យយល់ពីការគ្រប់គ្រាន់ឥណទានឲ្យបានត្រឹមត្រូវនោះ។
«មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល បុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនអី គេបណ្តុះបណ្តាល ជំនាញរឿងគ្រប់គ្រងហិរញ្ញវត្ថុហ្នឹង យ៉ាងញឹកញាប់ ក៏ប៉ុន្តែ មន្ត្រីឬក៏ហៅថា ប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមមូលដ្ឋានវិញ អ្នកដែលខ្ចីលុយ ដូចជាពុំសូវមានគេអើពើ ទៅពង្រឹងសមត្ថភាពពួកគាត់ទេ។ អញ្ចឹងទៅអាចថា ពួកគាត់ ជាជនរងគ្រោះដោយប្រយោល ឬក៏ដោយយថាហេតុណាមួយដែរនៅក្នុងរឿងគ្រប់គ្រងលុយកម្ចីពីមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ សម្រាប់អាជីវកម្មរបស់ខ្លួនហ្នឹង»។
លោក មាស នី អ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវកិច្ចអភិវឌ្ឍសង្គម ប្រាប់ VOA ថា ក្រុមបុគ្គលិករបស់ប្រតិបត្តិករផ្ដល់ប្រាក់ឥណទាន ឬប្រាក់កម្ចីនៅតំបន់ជនបទ មិនបានធ្វើការវាយតម្លៃឲ្យបានល្អិតល្អន់ចំពោះ គោលបំណងនៃការស្នើសុំប្រាក់កម្ចីរបស់ប្រជាពលរដ្ឋថា ពួកគេនឹងប្រើកម្ចីទៅលើអ្វីនោះទេ។
ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេខិតខំបញ្ចេញឥណទាន ឲ្យទាន់ពេលវេលា ដើម្បីរក្សាសន្តិសុខការងាររបស់ពួកគេ ជាហេតុនាំឲ្យអ្នកខ្ចីប្រាក់ ប្រើប្រាក់កម្ចីមិនចំគោលដៅ។
«តាមអ្វីដែលខ្ញុំដឹងមួយភូមិៗ មានពី៨ ទៅ ១០ ឬ១៣ឯណោះ។ កន្លែងខ្លះ មានដល់១៣ស្ថាប័នដែលចូលក្នុងភូមិ ជាមួយគ្នាហ្នឹង។ ហើយបុគ្គលិកក្នុងស្ថាប័នមួយៗហ្នឹងគឺមានតួនាទីធ្វើម៉េច ចេញប្រាក់កម្ចីហ្នឹងឲ្យទាន់ពេលវេលា តាមចំនួនដែលគេបានកំណត់។ បើមិនអញ្ចឹងទេ វាអាចប៉ះពាល់ ដល់ការងារទៅថ្ងៃអនាគត។ អញ្ចឹងអាហ្នឹងវាអាចធ្វើឲ្យមានផលប៉ះពាល់ទៅលើគុណភាពនៃការធ្វើការជាមួយនឹងអ្នកកម្ចី អ្នកដែលខ្ចីលុយហ្នឹង ដើម្បីឲ្យ ធ្វើម៉េចឲ្យមើលទៅ ឃើញថាលុយហ្នឹងអាចខ្ចីទៅអាចរកស៊ីបាន»។
លោកបន្តថា៖
«ហើយមានចំណុចមួយទៀតនោះ ពេលដែលជជែកគ្នាពីរឿងប្រាក់ខ្ចី គេមិនសូវបានគិតអំពី ការយកលុយទៅបង្កើតលុយ ចេញមកដើម្បីយកមកសងទេ ច្រើនយកលុយហ្នឹងចុះទៅធ្វើអី ក៏ធ្វើចុះ ប៉ុន្តែ ឲ្យតែឮសូរថាមានប្រភពលុយសងហ្នឹងមកវិញពីអ្នកផ្សេងវិញ។ ឧទាហរណ៍ថាមានកូនធ្វើការអញ្ចឹងទៅ ឬក៏មានប្ដីបានប្រាក់ខែអញ្ចឹងទៅ។ អញ្ចឹងគេឲ្យខ្ចី អាហ្នឹងជារឿងធម្មតាទេ ដែលឃើញបាទ ប៉ុន្តែគេមិនសូវផ្ដោតការយកលុយហ្នឹង ហើយធ្វើម៉េចឲ្យប្រាកដថាលុយហ្នឹង ពិតជាយកទៅរកស៊ីបានលុយមកសងវិញ គេអត់សូវបានគិតរឿងហ្នឹង»។
អ្វីទៅជាការដាក់ពិដានអត្រាការបា្រក់ ហើយគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិរបស់វា?
ការដាក់ពិដានការប្រាក់ គឺជា ការកំណត់អត្រាការប្រាក់អតិបរមា ដែលគ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុ អាចយកពីអ្នកខ្ចីប្រាក់ពីកិច្ចព្រមព្រៀងដាក់បញ្ចាំ ឬប្រាក់កម្ចី ដោយយោងតាមថេរវេលានៃកិច្ចសន្យា នៃកិច្ចព្រមព្រៀងដាក់បញ្ចាំ ឬក៏ប្រាក់កម្ចីនោះ។
ពិដានអត្រាការប្រាក់នេះ គឺត្រូវបានចាត់ទុកថាជាចំនួនភាគរយដាច់ខាតមួយ ដែលមិនអាចកែប្រែបាននោះឡើយ។
រីឯ គោលបំណងនៃការដាក់ពិដាននេះ គឺការពារអ្នកប្រើប្រាស់ប្រាក់កម្ចីពីការយកអត្រាការ ប្រាក់ខ្ពស់ហួសហេតុ បង្កើនលទ្ធភាពទទួលបានហិរញ្ញប្បទាន ហើយនិងធ្វើអ្នកខ្ចីមានលទ្ធភាពច្រើនក្នុងការខ្ចីប្រាក់។
ក៏ប៉ុន្តែការដាក់ពិដានអត្រាការប្រាក់នេះ ក៏ផ្ដល់ផលប៉ះពាល់ជាច្រើនផងដែរ។ ផលប៉ះពាល់ទាំងអស់នោះ រួមមាន ការកើនឡើងនូវការខ្ចីប្រាក់ដោយខុសច្បាប់ និងការរារាំងដល់លទ្ធភាពទទួលបានឥណទាននៅទីជនបទ និងតំបន់ដែលងាយរងគ្រោះ ការបង្កើនថ្លៃចំណាយលើប្រតិបត្តិការ ការរំខានដល់ការច្នៃប្រឌិតផលិតផលហិរញ្ញវត្ថុ និងការបង្កើនការចំណាយដល់អ្នកខ្ចីប្រាក់ចំពោះថ្លៃចំណាយដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រាក់។
សន្និសីទព័ត៌មានរបស់សមាគមមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុកម្ពុជាធ្វើឡើង តែមួយថ្ងៃក្រោយលោក នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានបញ្ជាក់ជាថ្មីម្តងទៀតកាលពីថ្ងៃពុធថា ការដាក់ពិដានអត្រាការប្រាក់ត្រឹម ១៨ភាគរយក្នុងមួយឆ្នាំនេះ ជាការបើកផ្លូវឲ្យប្រជាពលរដ្ឋមានលទ្ធភាពច្រើនក្នុងការទទួលបានទុនយកមកធ្វើអាជីវកម្ម។
សន្និសីទព័ត៌មានរបស់សមាគមមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុកម្ពុជាដដែលនេះ ត្រូវគេជឿថា ធ្វើឡើងក្រោមសម្ពាធពីរដ្ឋាភិបាលផងដែរ ដោយសារតែអ្នកជំនាញខាងហិរញ្ញវត្ថុឯករាជ្យបានលើកឡើងថា ការដាក់ពិដានអត្រាការប្រាក់ត្រឹម១៨ភាគរយនេះ នឹងអាចធ្វើឲ្យគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុតូចៗជាច្រើនត្រូវប្រឈមនឹងការបញ្ចប់អាជីវកម្មរបស់ខ្លួន៕
រាយការណ៍បន្ថែមដោយកញ្ញា ខាន់ សុគុំមនោ។
