روزنامه بریتانیایی گاردین همزمان با محاکمه نیلوفر حامدی و الهه محمدی، دو روزنامه‌نگار زندانی در ایران، از «سرکوب وحشیانه» روزنامهنگاران زن در ایران نوشت.
یک زن جوان روزنامه‌نگار، ساکن تهران به این روزنامه می‌گوید که مأموران امنیتی در تماسی گفتند که به منزل خواهرش رفتند تا به او تجاوز کنند و این هشدار تلخی از طرف مأموران بود.
این روزنامه‌نگار افزود که این ماموران، از سپاه پاسداران بودند که پس از شرکت در یکی از تظاهرات سراسری اخیر از او بازجویی کرده بودند.
این اعتراضات به دنبال کشته‌شدن مهسا امینی ۲۲ ساله در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد و به نقاط مختلف ایران گسترش یافت.
محاکمه نیلوفر حامدی و الهه محمدی، دو روزنامه‌نگار، که از نخستین اشخاصی بودند که درباره کشته‌شدن مهسا امینی آگاهی‌رسانی کردند، در شرایطی برگزار شده است که خبرنگاران در ایران از ضرب و شتم خشونت‌آمیز، تهدید و زندانی شدن به دلیل گزارش‌های خود درباره اعتراضات در ایران خبر می‌دهند.
یک خبرنگار زن که خواست نامش فاش نشود، به گاردین گفت: با وجود اینکه پس از سه روز بازداشت توسط سپاه، بدون هیچ اتهامی آزاد شد، نگران جان خود بود. او در جریان پوشش خبری اعتراضات پس از جان باختن مهسا امینی بازداشت شده بود.
این خبرنگار زن افزود: «مأموران سپاه چندین بار به من پیام داده‌اند که مانند معترضانی که در جریان اعتراضات کشته شده‌اند، من را نیز خواهند کشت.»
به ادعای یک روزنامه‌نگار زن دیگر، به او گفته شده است که «حق پوشش خبری اعتراضات» را ندارد و نمی‌تواند با خانواده‌های کشته‌شدگان مصاحبه کند.
براساس گزارش سازمان گزارشگران بدون مرز، حدود ۴۰ درصد از روزنامه‌نگارانی که در هفت ماه اخیر بازداشت شده‌اند، زن بودند.
نیلوفر حامدی و الهه محمدی به همکاری با قدرت‌های خارجی متخاصم متهم هستند. آنها مدت کوتاهی پس از انتشار گزارش‌های خود در سپتامبر ۲۰۲۲ بازداشت شدند و همچنان در زندان انفرادی هستند.
خانم حامدی، روزنامه‌نگار روزنامه اصلاح طلب شرق و خانم محمدی، روزنامه‌نگار در مورد برابری جنسیتی و مسایل اجتماعی در روزنامه هم‌میهن، به «سازمان‌دهی اعتراضات سراسری» از طریق گزارش‌های خود و همکاری با سازمان‌های اطلاعاتی غربی به ویژه «سی‌آی‌ای» متهم هستند. سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا این اتهام را رد کرده است.
متیو میلر در پاسخ به پرسش خبرنگار صدای آمریکا در مورد پرونده این دو خبرنگار زندانی گفت: «ما این اتهامات را رد می‌کنیم. آشکارا صحت ندارند.»
روزنامهنگاران در ایران می‌گویند که بیشتر خشونت‌ها بر شهروندان روزنامه‌نگار زن و مردی متمرکز شده که گزارش‌ها و عکس‌های آنها در سراسر ایران و خارج دیده شده است.
یک روزنامه‌نگار زن گفت که شهروند خبرنگاران که اغلب کمتر شناخته شده بودند، «خلأ روزنامهنگاران رسمی را که در دام سانسور گرفتار شده‌اند پر کرده بودند.»
او اضافه کرد: «دولت ایران از ترس واکنش‌های بین‌المللی، روزنامه‌نگار شناخته شده را کمتر مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد، اما شهروند خبرنگاران ناشناس را مجازات می‌کند.
کاهش تعداد مشاغل روزنامهنگاران مستقل و همچنین تهدید زندگی و آزادی آنها در ایران، برخی از کسانی را که با گاردین صحبت کردند، مجبور کرده است که به رسانه‌های دولتی بپیوندند تا بتوانند امرار معاش کنند. آنها هنوز امیدوارند که فرصتی برای گزارش آزادانه دوباره داشته باشند.
