در ادامه اعتراضات معیشتی در مناطق مختلف ایران کارگران مجتمع نفلین سینیت در کلیبر، کارکنان رسمی شرکت بهره‌برداری نفت و گاز در ایلام، و کارکنان شرکت گندله‌سازی مادکوش در بندرعباس تحصن و تجمع کردند.
بنا بر گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران در روز دوشنبه هشت خرداد، کارگران نفلین سینیت کلیبر در استان آذربایجان شرقی، برای دومین روز پیاپی در محوطه این مجتمع تجمع کردند.
این در حالی است که نماینده کارگران گفته با وجود ادامه «تنش‌ها» در کارخانه، «هنوز هیچ مسئولی سراغ ما نیامده» است و «در صورت ادامه بی‌توجهی به مطالبات کارگران، مسئولیت هر اتفاق بعدی متوجه دولت است.»
مجتمع نفلین سینیت کلیبر تولیدکننده ماده برتر انواع کاشی، سرامیک، چینی، شیشه، و رنگ است.
کانسار نفلین سینیت کلیبر، با وسعت حدود «۱۰۰ کیلومتر مربع» در ۱۵ کیلومتری جنوب این شهر، بزرگترین توده نفلین‌دار کشف شده در ایران است. هرچند تاکنون حدود هفت میلیون تن کانی در یک محدوده کوچک کشف شده، اما بر اساس برآوردها، گفته می‌شود ذخیره احتمالی این توده «بیش از ۹۶ میلیون تن» است.
منابع کارگری در ایران همچنین گزارش داده‌اند که روز دوشنبه گروهی از کارکنان رسمی شرکت بهره‌برداری نفت و گاز غرب که در منطقه عملیاتی ایلام کار می‌کنند، تجمع کردند.
تجمع کارکنان این شرکت در اعتراض به «عدم تحقق خواست و مطالباتشان» به‌ویژه اجرا نشدن ماده ۱۰ قانون وزارت نفت، «بر خلاف وعده وزیر و معاونان» بوده است.
هم‌زمان، دوشنبه سومین روز از اعتصاب کارگران شرکت گندله‌سازی مادکوش در بندرعباس در استان هرمزگان جریان داشت.
این کارگران در اعتراض به رسیدگی نشدن به مطالباتشان از کار دست کشیده‌اند و روز ششم خرداد نیز در مقابل استانداری هرمزگان تجمع کرده بودند.
موج روزافزون تورم و گرانی اعتراضات اصناف و مزدبگیران را بیش از پیش کرده است. چنان که اعتراضات کارگری روز دوشنبه با تجمع‌های گسترده بازنشستگان مخابرات در چندین شهر ایران هم‌زمان شده است.
همچنین گروهی از مستأجران در کرمانشاه در اعتراض به افزایش کرایه خانه‌ها در مقابل استانداری تجمع کرده‌اند.
وضعیت نابسامان معیشتی زندگی در ایران را دشوار کرده و اعتراضات صنفی افزایش یافته است.
روز دوشنبه علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت جمهوری اسلامی، اعلام کرد که لایحه برنامه هفتم توسعه تصویب شد. اتحادیه آزاد کارگران ایران از این لایحه انتقاد کرده و آن را «به شدت ضد کارگری»، «حمله به تمام معنی بر زندگی ضعیف‌ترین و بی‌پناه‌ترین کارگران» و «یورش علیه زندگی و معیشت کارگران و دیگر مزدبگیران جامعه» نامیده بود.
