ارسلان امیری، سینماگر ایرانی، که با طرح فیلم «برای دختران قبیله»، در بازار پروژه آسیایی جشنواره بین‌المللی بوسان در کره جنوبی حضور دارد، می‌گوید: «سانسور، قاتل خاموش استعدادهای جدید سینمای ایران است.»
آقای امیری که با فیلم قبلی خود با عنوان «زالاوا» موفق به دریافت دو جایزه از جشنواره ونیز شد، از سینماگران نوظهور سینمای ایران محسوب می‌شود.
به گزارش «ورایتی»، فیلم «برای دختران قبیله» یکی از پروژه‌های انتخابی است که با هدف جذب سرمایه تولید در بازار جشنواره بوسان شرکت می‌کند. در طرح پیشنهادی، آیدا پناهنده، و روث یوشی لینتون، تهیه‌کنندگان فیلم هستند، آنها در زالاوا نیز با ارسلان امیری همکاری داشتند.
این فیلم در مرحله نگارش فیلم‌نامه است و انتظار می‌رود که تولید آن در سال ۲۰۲۴ میلادی آغاز شود.
برای دختران قبیله، با الهام از یک رویداد واقعی تاریخی ساخته می‌شود که در سال ۱۹۰۵ در ایران اتفاق افتاده است. داستان درباره گروهی از دهقانان است که دو دختر جوان را از میان ده‌ها فرد ربوده شده توسط شورشیان نجات می‌دهند.
این دختران اطلاعاتی درباره خیانت دارند و نزد حاکم برده می‌شوند تا شهادت دهند، ولی او آنها را نمی‌پذیرد زیرا طبق سنت، ارزش شهادت زن نصف شهادت مرد است.
ارسلان امیری به ورایتی می‌گوید: «صدها سال قبل از این واقعه و حتی دهه‌ها پس از آن، این وضعیت در نقاط مختلف جهان تکرار شده است، گروهی از زنان تحت ظلم و ستم هستند و بیشتر جامعه، دولت، و حتی برخی از زنان دیگر به دلیل ترس، منفعت، یا آسایش، در برابر آن سکوت کرده یا منفعل هستند.»
او می‌افزاید: «امروز، به عنوان شخصی که در فرهنگ خاورمیانه بزرگ شدم، در چنین موقعیتی گرفتار هستم. تاریخ تکرار می‌شود و هر تغییری هزینه دارد. بومی‌سازی ژانرهای سینمایی، در عین داشتن نگاه تراژی‌کمدی به موضوعات اجتماعی، همیشه رویکرد مورد علاقه من در ساخت فیلم بوده است.»
آقای امیری می‌گوید: «من داستان‌هایی را ترجیح می‌دهم که در یک زمینه تاریخی اتفاق بیفتند، زیرا به آنها حس فانتزی می‌دهد. آنها شبیه قصه‌های مادربزرگ‌های ما هستند که حس دلتنگی را برمی‌انگیزند اما هرگز کهنه نمی‌شوند. همه این ویژگی‌های موضوعی و سبکی باعث شده است که به این داستان و این شکل از داستان‌گویی دراماتیک کشیده شوم.»
او اضافه می‌کند: «شاید من این فیلم را می‌سازم تا وجدانم را در مورد مسائل جامعه خود آرام کنم. شاید با بیان داستانی به ظاهر مفرح، وجدان خفته دیگران و احساس مسئولیت اجتماعی آنها را بیدار کنم.»
ارسلان امیری درباره شرایط سینمای ایران می‌گوید: «امروز سینمای ایران به دلیل شرایط بحرانی جامعه ایران از هم پاشیده است. جامعه ایران به دلیل تحولات سیاسی اخیر دچار دودستگی شده و سینمای ایران نیز با همین تعارضات سیاسی و ایدئولوژیک مواجه است.»
او می‌افزاید: « در یک نگاه کمی خوشبینانه، این یک فرصت تاریخی نیز برای سینمای ایران فراهم می‌کند» و اضافه می‌کند: «در حال حاضر، شرایط برای فیلم‌سازانی که می خواهند در داخل کشور فیلم بسازند، بسیار سخت است.»
این کارگردان ایرانی اشاره می‌کند: «قوانین سانسور نسبت به قبل سخت‌تر شده و ساخت فیلم‌های زیرزمینی باکیفیت نیز دشوارتر شده است. بنابراین فیلم‌سازان مستقل سینمای ایران باید راهی برای نوشتن داستان‌هایی بیابند که با سانسور کمتری مواجه شوند و همچنین نگاه و سبک مستقل خود را حفظ کنند.»
آقای امیری می‌گوید: «درباره برخی ژانرها یا موضوعات، محدودیت‌های کمتری وجود دارد و گاهی اوقات می‌توان فیلم‌های خوبی (با سختی‌های زیاد) ساخت. گاهی فیلم‌سازان داخلی با وجود شرایط سخت اقتصادی و سانسور همچنان موفق می‌شوند که فیلم‌های خوبی بسازند که واقعا جای تقدیر دارد.»
وی تاکید می‌کند: «اما سانسور، قاتل خاموش استعدادهای جدید سینمای ایران است» و می‌گوید: «بسیاری از دوستان فیلم‌ساز من در دو سال اخیر از کشور مهاجرت کرده‌اند و تلاش می‌کنند در آن سوی مرزهای سیاسی ایران فیلم بسازند. امیدوارم موفق شوند.»
به گفته این سینماگر جوان، «مرزهای فرهنگی سینمای ایران نامحدود است و فرصت ساخت فیلم‌های متنوع‌تر را فراهم می‌کند.»
بودجه لازم برای ساخت فیلم «برای دختران قبیله» ۱.۴ میلیون دلار است که یکصد هزار دلار آن جمع‌آوری شده است.
این مطلب با استفاده از گزارش ورایتی تنظیم شده است.
