در روز جمعه ۹ دی، حسن کاظمی قمی، نماینده ویژه رئیس جمهوری ایران در امور افغانستان، تئوری توطئه‌ای جمهوری اسلامی را در مورد جنگ ۲۰ ساله ایالات متحده در افغانستان که با خروج آمریکا در شهریور ۱۴۰۰ به پایان رسید، مطرح کرد.
کاظمی قمی گفت که مبارزه با تروریسم تنها بهانه‌ای برای حمله آمریکا به افغانستان در سال بود. او با طرح این ادعا که «اولین بهانه آنها برای تهاجم به افغانستان، وجود تروریسم و القاعده بود، در حالی که این گروه پس از حملات ۱۱ سپتامبر [۲۰ شهریور ۱۳۸۰] به افغانستان آمد،» گفت: «آمریکایی‌ها داعش را به افغانستان آوردند.»
حقیقت این است که ایالات متحده و متحدانش با هدف خنثی کردن القاعده و اسامه بن لادن، بنیانگذار آن گروه که به طراحی حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر به ایالات متحده کمک کرده بود، به افغانستان حمله کردند.
برایان گلن ویلیامز، نویسنده کتاب «ضد جهاد»، می‌گوید: «جهان می‌داند که اسامه بن لادن و پیروانش در پی فشار مشترک ایالات متحده، مصر، و عربستان سعودی بر دولت سودان، از آن کشور اخراج و وارد افغانستان که تحت کنترل طالبان بود، شدند.»
اعضای القاعده از آنجا قصدشان را برای حمله به آمریکا علنی کردند.
شورای امنیت سازمان ملل، در سال ۱۳۷۸، قطعنامه ۱۲۶۷ را تصویب کرد و کمیته «تحریم‌های طالبان و القاعده» را تشکیل داد.
همچنین از طالبان خواسته شد که بن لادن را به «مقامات مربوطه» تحویل دهند. بن لادن در اوایل همان سال توسط ایالات متحده به توطئه برای کشتن شهروندان آمریکایی متهم شده بود.
القاعده در شماری از حملات تروریستی علیه منافع ایالات متحده دست داشت، از جمله بمب گذاری در سفارت ایالات متحده در سال ۱۳۷۷ در نایروبی در کنیا و همچنین در دارالسلام در تانزانیا، که به کشته شدن ۲۲۴ نفر و زخمی شدن ۴۵۰۰ نفر منجر شد.
طالبان همچنین پایگاهی را برای القاعده فراهم کرد که از آن برای سازماندهی حملات 11 سپتامبر استفاده کرد که در آن نزدیک به ۳۰۰۰ نفر در خاک ایالات متحده کشته شدند.
ایالات متحده و شورای امنیت سازمان ملل قبل از حمله به افغانستان در سال ۱۳۸۰، از طالبان خواستند که بن لادن را تحویل دهند.
طالبان برای تحویل بن لادن به «کشور ثالث» شرایطی را مطرح کرد که ایالات متحده آنها را نپذیرفت.
گرچه ایالات متحده به سرعت طالبان را سرنگون کرد، اما این اقدام دو دهه شورش و تلاش جهانی برای بازسازی افغانستان را به دنبال داشت. ایالات متحده در نهایت در سال ۱۳۹۸ یک قرارداد صلح با طالبان امضا کرد.
ویلیامز گفت که ادعای «پوچ» جمهوری اسلامی ایران مبنی بر این که ایالات متحده از القاعده به عنوان گروه «نیابتی» خود استفاده می‌کند، نشان‌دهنده دیدگاهی ضعیف «در مورد ژئوپلیتیک کشورهای فرامرزی خودشان» است.
ایالات متحده همچنین اعضای ارشد القاعده را حذف کرده است. ویلیامز می‌گوید ظاهرا ایران این خبر را دریافت نکرده است که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا ایمن الظواهری، رهبر القاعده پس از بن لادن، را که در کابل تحت حمایت طالبان زندگی می‌کرد کشته است.
ایالات متحده یک دهه قبل از آن هم بن لادن را در مجتمعی در ایبت‌آباد پاکستان کشته بود.
این مطلب برگردان بخشی از پژوهش انجام‌شده در سایت «پالی‌گرف»، پروژه راستی‌آزمایی صدای آمریکا، است.
