هشت نهاد حقوق بشری با صدور بیانیهای از حضور مرتضی طلایی در کانادا انتقاد کردند و خطاب به نخست وزیر کانادا گفتند آن کشور نباید پناهگاهی برای ناقضان حقوق بشر باشد.
انتشار ویدئویی کوتاه از مرتضی طلایی که بر روی تردمیل در باشگاه ورزشی موواتی در شهر ریچموندهیل استان انتاریوی کانادا که ظاهرا مربوط به کمی پیشتر است واکنشهایی گستردهای در پی داشته است.
این بیانیه میگوید: «ما سازمانهای حقوق بشری نگرانیهای جدی مشترکی در مورد سفر اخیر مرتضی طلایی، ناقض شناخته شده حقوق بشر، به کانادا داریم. ما از دولت کانادا میخواهیم که برای حفظ تعهد خود نسبت به حقوق بشر اقدام فوری انجام دهد و اطمینان حاصل کند که مصونیت از مجازات در داخل (ایران) به معنای معافیت از مجازات در خارج از کشور نیست.»
بنیاد عبدالرحمن برومند، مجموعه فعالان حقوق بشر ایران، بنیاد سیامک پورزند، سازمان حقوق بشر ایران، ایمپکت ایران و با هم علیه مجازات اعدام، در میان سازمانهایی هستند که این بیانیه را امضا کردند.
در بخش دیگری از این بیانیه امده است: «اجازه ورود آزادانه به مرتضی طلایی به کانادا پیامی خطرناک دارد. پیامی که توهین به ایرانیانی است که خود به کانادا پناه آوردند.»
برخی مرتضی طلایی متولد ۱۳۳۷ در اصفهان را یکی از موثرترین مجریان تعدی به حریم خصوصی شهروندان در پایتخت میدانند. او به عنوان فرمانده انتظامی تهران بزرگ درحالی در اردیبهشت ۸۵ فرمان آغاز گشت ارشاد در سطح تهران را صادر کرد که پیشتر تجربیاتی مشابه در پایتخت، اصفهان و مازندران را به مرحله اجرا گذاشته بود. تجربیاتی که برای او معنایش طی کردن پله ترقی بود و برای شهروندان خاطراتی تلخ از آن روزها.