حساب کاربری صدیقه وسمقی در اینستاگرام از اعزام این اسلام شناس و منتقد جمهوری اسلامی از زندان اوین به بیمارستان فارابی خبر داده و نوشته است او در زمان اعزام «بدون روسری» بود.
بنابر متنی که در این حساب کاربری منتشر شده خانم وسمقی، بیست و هفتم فروردین همراه با سه مامور(یک زن و دو مرد) برای معاینه چشم به بیمارستان فارابی اعزام شد.
برهمین اساس اعلام شده که وکیل خانم وسمقی پیگیر حکم عدم تحمل کیفر است.
بنابر گزارش‌ها در روزهای نخستین فروردین مقامات زندان اوین «به دلیل عدم تمکین صدیقه وسمقی به حجاب اجباری، اجازه خروج از بند زنان برای ملاقات با خانواده» را به او نداده بودند و این زندانی سیاسی نیز برای اعتراض در دفتر زندان تحصن کرده بود.
صدیقه وسمقی، دین‌پژوه محبوس در زندان اوین، پیشتر از اسلام‌شناسان، اندیشمندان و افکار عمومی خواسته است با «تقبیح» رفتارهای جمهوری اسلامی، برای «رهایی» زنان در ایران و جهان اسلام از «سلطه‌ای سخت و رنج‌آور» و هموارشدن «مسیر برابری و دموکراسی» تلاش کنند.
در یادداشتی که روز چهارشنبه ۱۵ فروردین، در صفحه اینستاگرامی خانم وسمقی منتشر شد، او با اشاره به برابری زنان و مردان، خواهان به رسمیت شناخته شدن «آزادی، حقوق انسانی و تعیین سرنوشت فردی» برای زنان شد.
این زندانی سیاسی از «عدم حساسیت کافی جامعه مدنی و روشنفکری نسبت به وضعیت زنان» در ایران انتقاد کرد و آن را موجب فراهم‌کردن فرصتی برای جمهوری اسلامی به منظور «دست درازی روزافزون» به تمام عرصه‌های وجودی زنان دانست.
صدیقه وسمقی «خط قرمز استبداد دینی حاکم» در ایران علیه زنان را منشاء «رفتارهای توهین‌آمیز» ماموران حکومتی و «ضرب و شتم» و «انتقال اجباری» زنان به بازداشتگاه‌ها در طول دهه‌ها گذشته توصیف کرد.
این عضو اولین دوره شورای شهر تهران در بخشی از این یادداشت تاکید کرد که این «رفتارهای ظالمانه و غیرانسانی» جمهوری اسلامی «حتی در فقه شیعه و دیگر مذاهب اسلامی و سنت و تاریخ اسلام نیز جایگاهی ندارد.»
این استاد پیشین دانشگاه تهران در ادامه با اعتراض به « سیاست‌ها و رویه‌هایی که به طور یک‌جانبه و خودسرانه توسط مردان علیه زنان وضع شده» اضافه کرد: «هرگاه در اعتراض به این موضوع با مقامات مسئول گفتگو کرده‌ام، پاسخ همه این بوده که این یک رویه است و ما نمی‌توانیم از آن تخطی کنیم.»
خانم وسمقی افزود: «۴۵ سال زیستن با فقه افراطی جمهوری اسلامی، بسیاری از مردم ایران را به این نتیجه رسانده که دین باید از حکومت جدا شود و بی‌گمان برای تحقق حاکمیت ملت بر سرنوشت خویش این جدایی یک ضرورت است.»
این دین‌پژوه زندانی با اشاره به « قوانین تبعیض‌آمیز، رنج‌آور و محدودیت‌های فراوان» علیه زنان ایران و همچنین «آزار و اذیت روانی و جسمی» که بطور «سیستماتیک» علیه آنها بکار برده شده است، نوشت: « جمهوری اسلامی با به‌کارگرفتن تمام قوای خود می‌کوشد حقوق تبعیض‌آمیز و الگوی پوشش خود را بر آنان تحمیل کند.»
صدیقه وسمقی تاکید کرد که زنان مخالف حجاب اجباری در حال حاضر با «آزارهای گسترده‌تری» همچون ممنوعیت ورود به موسسات آموزشی و دولتی، محرومیت از «خدمات اجتماعی و حتی درمانی»، توقیف خودرو و پلمب محل کسب روبرو می‌شوند.
این زندانی سیاسی محبوس در اوین، «نپوشاندن موی سر» را از جمله اتهامات وارد شده علیه خود ذکر کرد و نوشت که به این دلیل، متحمل «مجازات حبس» شده و از «حق بدیهی یک زندانی یعنی ملاقات با خانواده» محروم شده است.
بازداشت صدیقه وسمقی که روز ۲۶ اسفند سال گذشته در منزلش در تهران صورت گرفت، با انتقادهایی مواجه شده است.
از جمله هفده نواندیش دینی در بیانیه‌ای با انتقاد از محرومیت صدیقه وسمقی از خدمات درمانی و ابراز نگرانی درباره وضعیت جسمانی او، جمهوری اسلامی را مسئول سلامتی این دین‌پژوه زندانی دانستند و خواستار آزادی بی قید و شرط او شدند.
شیوا محبوبی، فعال حقوق زنان و سخنگوی کمیته برای آزادی زندانیان سیاسی، نیز در گفتگو با صدای آمریکا بازداشت صدیقه وسمقی را «خودسرانه» و «نقض حقوق شهروندی» او خواند.
