رسانه‌های دولتی روسیه محتوای اخبار مربوط به آمریکا را از عناوین خبری دست‌چین شده تا مطرح کردن چهره‌های حاشیه‌ای به عنوان نماینده دیدگاه‌های پرطرفدار در آمریکا، به گونه‌ای انتخاب می‌کنند که موید روایت‌های کرملین باشد.
بخش روسی صدای آمریکا در مقاله‌ای به نحوه پخش اخبار مربوط به آمریکا در رسانه‌های دولتی روسیه پرداخته است.
در این مقاله آمده است که آنها با بهره‌گیری از عناوین و اخبار نادرست مدام روایت‌های ساخته و پرداخته کرملین را به پنج جایگاه برتر موتورهای جستجوگر روسیه، که به طور بالقوه میلیون‌ها بازدیدکننده دارند، هدایت می‌کنند.
از جمله آمریکایی‌هایی که رسانه‌های روسی مرتب به آنها اشاره می‌کنند، می‌توان به تاکر کارلسن، تحلیلگر پیشین فاکس نیوز، اشاره کرد.
نینا یانکوویچ، معاون مرکز «اینفورمیشن رزیلینس» و رئیس پیشین بخش مدیریت اطلاعات نادرست در دولت جو بایدن، گفت که تلاش‌های کرملین برای دروغ‌رسانی [دروغ پراکنی، اطلاع‌رسانی دروغ] و مشروعیت بخشیدن به روایت‌های ضدغربی و ضداوکراینی، در لفافه نظرات دو طیف افراطی جریان سیاسی دولت بایدن مطرح می‌شود.
یانکوویچ به صدای آمریکا گفت: «ما می‌بینیم که روسیه افرادی را در سمت چپ یا راست طیف سیاسی آمریکا شناسایی می‌کند که ممکن است منتقد ناتو و منتقد اوکراین هم باشند.»
این استراتژی از سوی ولادیمیر سولوویف، مجری تلویزیون روسی که کانال تلگرامش بیش از یک میلیون مشترک دارد، به کار گرفته شده است.
ولادیمیر سولوویف با حمایت از حمله به اوکراین، حمایت فعالانه از ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، و ترویج ایده جنگ هسته‌ای علیه غرب، شهرت یافت.
برای تقویت این دیدگاه‌ها، او مرتباً به تاکر کارلسن اشاره می کند. جستجوی صدای آمریکا برای کارلسن در حساب تلگرام سولوویف، بین خرداد ۱۳۹۹ تا آبان سال جاری، بیش از ۲۳۰ نتیجه را نشان داد. این تعداد به دنبال تهاجم روسیه به اوکراین افزایش چشمگیری داشت.
روایت‌های کلیدی کارلسن که توسط سولوویف و کانال‌های تبلیغاتی روسی انتخاب شده‌اند، شامل ادعاهای نادرست این کارشناس محافظه‌کار مبنی بر این است که مسیحیان در اوکراین تحت آزار و اذیت قرار می‌گیرند و جمعیت سفیدپوست آمریکا سرکوب می‌شود. تاکر برخی پوشش‌های رسانه‌ای آمریکا درباره اوکراین را «دروغ» می‌خواند.
رسانه‌های دیگر روسیه، بر نظرات برخی از تحلیلگران حاشیه‌ای که بیشتر آمریکایی‌ها به احتمال زیاد آنها را نشنیده‌اند، تمرکز می‌کنند و آنها را به‌عنوان نظراتی با نفوذ گسترده‌تر در جامعه آمریکایی معرفی می‌کنند.
از این تحلیلگران غالباً به منظور تقویت روایت روسیه از غرب در حال «زوال» استفاده می‌شود، و رسانه‌های دولتی از چهره‌هایی مانند جکسون هینکل و جک پوزوبیک استفاده می‌کنند که عمدتاً در آمریکا ناشناخته هستند، اما در میان راست‌های افراطی و محافلی که به تئوری توطئه علاقه‌مند هستند، طرفدارانی دارند.
به عنوان مثال، «ریانووستی»، خبرگزاری دولتی روسیه، با انگشت گذاشتن روی اظهارات استهزاءآمیز پوزوبیک در مورد علاقه کی‌یف به تانک‌های آبرامز، آن را به عنوان دیدگاه یک تحلیلگر کهنه کار و معتبر ارائه کرد و نظرات او را با نقل قولی از پوتین ترکیب کرد که بر هدف ادعایی مسکو برای پایان دادن به درگیری تاکید می‌کند، نه تشدید آن.
شبکه خبری روسی «لنتا.رو» هم از عنوانی استفاده کرد که با اشاره به پیشنهاد هینکل، از «حمله متقابل نیروهای مسلح اوکراین» به عنوان «مأموریت انتحاری» نام برده شود. سولوویف در کانال تلگرام خود بارها به این دو تحلیلگر آمریکایی اشاره کرده و آنها را به عنوان وبلاگ نویسان تأثیرگذار، مجریان برنامه گفتگو یا روزنامه نگاران مشهور آمریکایی مطرح می‌کند.
این رویکرد به روسیه کمک می‌کند تا نظراتی را که به گفته تحلیلگرانی که با صدای آمریکا صحبت کردند، در این کشور دیدگاه‌های حاشیه‌ای شناخته می‌شوند، به عنوان نظرات «جریان اصلی» به خورد بینندگان و خوانندگان در روسیه بدهد.
یانکوویچ گفت «این می تواند مردم عادی روسیه را به این باور برساند که این دیدگاه‌ها نمایانگر طرز فکر بیشتر آمریکایی‌ها هستند.»
او گفت رسانه‌های دولتی روسیه از رسانه‌های راست‌گرای افراطی سیاست آمریکا مانند فاکس نیوز و برایت‌بارت، و رسانه‌های چپ افراطی از جمله «د گری‌زون» استفاده می‌کنند و داستان‌هایی بین سازمان‌های روسی و آمریکایی در جریان است.
یانکوویچ گفت که در حالی که او در هیأت مدیریت اطلاعات نادرست آمریکا حضور داشت، رسانه‌های راست گرای آمریکایی، به دروغ، نقش این هیأت را سانسور آمریکایی‌ها توصیف کردند.
یانکوویچ گفت: «این مطلقاً درست نبود و چند روز بعد، ما همان گزارش را در کانال یک روسیه با همان نقل قول‌ها، همان تصاویر، و همان روایت‌های فراگیر دیدیم».
هیأت مدیریت اطلاعات نادرست که توسط وزارت امنیت ملی آمریکا برای مقابله با اطلاعات نادرست تشکیل شده بود، تنها پس از چند هفته منحل شد.
یانکوویچ گفت: «بیان اظهارات چهره‌ها و رسانه‌های آمریکایی، باعث ایجاد حس اعتبار در بیننده می‌شود، و از طرفی، نمایش این دیدگاه‌های افراطی، ایده‌هایی را درباره اوکراین یا سیاست خارجی آمریکا به وجود می‌آورد که کرملین می‌خواهد مخاطبانش باور کنند.»
دومینیک استِکولا، استادیار علوم سیاسی در دانشگاه ایالتی کلرادو، که تمرکز کارش را روی قطب بندی سیاسی گذاشته، روندهای مشابهی را مشاهده کرده است. او گفت که کارلسن در برنامه تلویزیونی خود روایت‌های تبلیغاتی روسی را تکرار کرده است.
استِکولا گفت که جنبه دیگری که بعضی از بازیگران سیاسی چپ افراطی و راست افراطی را متحد می‌کند، پوپولیسم است. آنها تبلیغات روسیه در مورد اوکراین و سیاستمداران اوکراینی مانند ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری این کشور، را تکرار می‌کردند.
