کانون حقوق بشر ایران روز جمعه ۱۹ بهمن اعلام کرد رزگار بیگ زاده بابامیری، زندانی سیاسی کُرد، در اعتراض به «عدم شفافیت در دادرسی» و «فشار نهادهای امنیتی حین بازجویی» اعتصاب غذای خشک کرده است.
بر اساس این گزارش، او که حرفه‌اش کشاورزی است بیش از ۲۲ ماه است که «تحت شکنجه و آزار» در بازداشت به سر می‌برد و با اتهامات متعددی از جمله «محاربه» و «بغی» که او را در خطر اعدام قرار می‌دهد روبرو است.
کانون حقوق بشر ایران تأکید کرده است که این اتهامات صرفا به دلیل «کمک او به درمان مجروحان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و تهیه و رساندن دارو به آنها» است.
ژینو بابامیری، دختر این زندانی سیاسی در گفتگویی که اوایل دی‌ماه با صدای آمریکا داشت توضیح داد که پدرش پس از بازداشت به مدت ۴ ماه شکنجه داده شد و از او اعتراف اجباری گرفته شده است.
او افزود که مأموران بدون داشتن حکم، درهای خانه و وسایل پدرش را شکستند و کماکان مدرکی علیه او پیدا نکردند.
خانم بابامیری می‌گوید در شش ماه نخست از حق داشتن وکیل محروم بود و اکنون نیز که وکیل خودش را دارد، روند دادرسی به صورت «شفاف و عادلانه» انجام نمی‌شود و احتمال صدور حکم اعدام برای او وجود دارد.
ژینو بابامیری گفت که پدرش در جریان اعتراضات «زن،زندگی،آزادی» و زمانی که شهرهای کردستان تحت سرکوب شدید قرار داشتند و مجروحان نمی‌توانستند به مراکز درمانی مراجعه کنند، به دلیل رساندن «کمک‌های انسانی» به آنها هدف دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی قرار گرفت.
او افزود که به دلیل تهدیدهای حکومتی و حفظ جان پدرش مدتی مجبور به سکوت شده بود.
رزگار بیگ‌زاده بابامیری در ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ با «ربوده‌شدن» در مسیر روستای تیکان‌تپه بازداشت شد و به مدت ۱۳۳ روز در سلول انفرادی و تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روحی، از جمله «ضرب‌وشتم‌های شدید که منجر به پارگی پرده گوش شد» قرار داشت.
ژینو بابامیری می‌گوید پدرش در دادگاه کیفری «بدون ارائه هیچ مدرکی» به اتهام «آمریت در قتل» (نوعی از معاونت در قتل عمدی) به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.
پرونده دیگر آقای بابامیری در دادگاه انقلاب با اتهامات «محاربه» و «بغی» در جریان است.
