شهر نیویورک، این روزها شاهد ترافیک بیش از معمول است. سران کشورهای جهان برای شرکت در هفتاد و هفتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد وارد این شهر می‌شوند.
مجمع عمومی مهم‌ترین رویداد سیاسی سالانه در عرصه جهانی است. سران کشورها از این فرصت برای بیان مواضع کشورهای خود، مشکلات موجود، برنامه‌های خود برای آینده و یا طرح اختلافات با دیگر کشورها و بیان اختلافات سیاسی بین کشورها استفاده می‌کنند.
سازمان ملل ۱۹۳ کشور عضو دارد. حمله روسیه به اوکراین، تهاجم جمهوری آذربایجان به ارمنستان، به خطر افتادن امنیت غذایی و انرژی، تلاش برای بهبودی اقتصادی از کووید-۱۹، تغییرات اقلیمی، نابرابری اقتصادی، مهاجرت‌های گسترده از کشورهای فقیر و درگیر جنگ به کشورهای توسعه یافته، شرایط افغانستان و برنامه هسته‌ای ایران، از جمله مسائل عمده جهان است.
در نیویورک، پلیس تدابیر امنیتی در شهر به ویژه در منطقه‌ای که مقر سازمان ملل متحد در آن قرار دارد را افزایش داده است.
مقر سازمان ملل حدود ۲.۵ کیلومتری جنوب شرق «پارک مرکزی نیویورک» یا سنترال پارک و در حاشیه «رودخانه ایست» در منطقه منهتن قرار دارد.
منهتن که قطب اقتصادی شهر نیویورک است، پرجمعیت‌ترین و پر جنب‌وجوش‌ترین شهر آمریکا. این منطقه از جمله به خاطر همین موضوع، و اینکه به طور معمول به خاطر حضور گردشگرانی که از سراسر جهان برای دیدن جاذبه‌های این شهر نظیر موزه متروپولیتن هنر، رستوران‌ها و میکده‌های فراوان آن، آسمان‌خراش‌های جذاب و نمایش‌‌هایی که در سالن‌های تئاتر روی پرده می‌رود، بسیار شلوغ است.
حالا علاوه بر این موارد، نمایندگان کشورها و هئیت‌های همراه آنها و خبرنگاران بسیاری وارد نیویورک شده‌اند و اینها فشار روی پلیس را در شهری که شاهد بدترین حمله تروریستی در تاریخ آمریکا بوده است، افزایش داده است.
یکی از مقاماتی که قرار است در نشست امسال در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کند، ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری اسلامی ایران است، حکومتی که آمریکا نام آن را در ۱۹ ژانویه ۱۹۸۴ به فهرست دولت‌های حامی تروریسم افزود. پیش از این، نام سوریه در این فهرست قرار داشت.
سفر رئیسی به آمریکا اولین سفر او به یک کشور غربی به شمار می‌رود. رئیسی پیش از رسیدن به مقام ریاست جمهوری، در قوه قضائیه و نهادی نظیر آستان قدس رضوی حضور داشت.
حضور رئیسی از جمله به خاطر اینکه نامش با اعدام‌های گسترده دهه ۱۳۶۰ گره خورده است، از پیش با مخالفت‌های بسیاری از جانب گروه‌های سیاسی اپوزیسیون ایرانی، و همچنین سیاستمداران و گروه‌های آمریکایی مواجه شده‌است.
از قانون‌گذاران آمریکایی که با حضور رئیسی مخالفت کرده‌اند می‌توان به سناتور جمهوری‌خواه، مارکو روبیو، به دولت جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا توصیه کرده بود که به ابراهیم رئیسی ویزا ندهد.
داریوش، هنرمند ایرانی نیز، در کنسرت‌های اخیر خود از ایرانیان مقیم آمریکا خواسته بود در روز ۲۱ سپتامبر که گمان می‌رود سخنرانی رئیسی در آن روز صورت بگیرد، دست به اعتراض بزنند و به جامعه جهانی بگویند که مخالف دولت جمهوری اسلامی هستند.
سازمان مجاهدین خلق نیز از چند روز قبل اعتراضات خود در نیویورک را با تجمعی در مقابل دفتر شبکه خبری سی‌بی‌اس که اخیرا با ابراهیم رئيسی مصاحبه کرد، آغاز کرده است.
شماری از تحلیل‌گران معتقد هستند که با توجه به سابقه ابراهیم رئيسی در اعدام‌های سیاسی ایران که او از انجام آن دفاع کرده است، نیویورک امسال شاهد اعتراضات پررنگی خواهد بود.
ٰرئیسی در مصاحبه اخیر خود با برنامه «۶۰ دقیقه» شبکه آمریکایی سی‌بی‌اس همچنین در پاسخ به سوال مجری که از او پرسید آیا واقعه هولوکاست را که در آن از جمله ۶ میلیون یهودی بدست آلمان نازی کشته شدند قبول دارد، ابراز تردید کرد. این واکنش خشم مقامات اسرائيلی و آمریکایی از جمله دبورا لپیستاد، نماینده ویژه آمریکا برای مقابله با یهودی‌ستیزی، را برانگیخت.
برخی از مخالفان آمریکایی رئیسی گفته‌اند حضور رئیسی یعنی اینکه نهاد امنیتی «سرویس مخفی آمریکا» در دوره حضورش امنیت او را تامین خواهد کرد و ماموران آمریکایی جان خود را باید برای تامین امنیت او احیانا به خطر می‌اندازند در حالی که دولت او جان افرادی نظیر مایک پمپئو، وزیر سابق خارجه آمریکا و جان بولتون، مشاور پیشین کاخ‌سفید را تهدید کرده است.
