حدود ۲۳۰ تن از فعالان فرهنگی، اجتماعی و سیاسی روز چهارشنبه سوم بهمن در بیانیه‌ای ضمن اعلام مخالفت خود با صدور و اجرای احکام اعدام از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران تاکید کردند که «خشونت زدایی از قوانین و محاکم قضایی ضرورت امروز ایران است.»
امضاکنندگان بیانیه که در کانال تلگرامی «مجله ایران فردا» منتشر شده است، با انتقاد از «موج اعدام»، به گزارش‌های بین‌المللی استناد کرده‌اند که در سال ۲۰۲۴ میلادی، دست‌کم ۹۰۱ تن در ایران اعدام شده‌اند.
در حال حاضر دست‌کم ۵۴ زندانی «سیاسی و امنیتی» با عناوین اتهامی از جمله «بغی، محاربه، و افساد فی‌الأرض» با حکم اعدام در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند.
امضاکنندگان بیانیه نوشتند: «اعدام‌های مداوم، چه از نوع سیاسی و امنیتی و چه از نوع اجتماعی، جدا از دوری از انصاف و بی‌عدالتی، موج‌های دیگری از کینه و نفرت و آسیب‌های اجتماعی عدیده‌ای را نیز به همراه خواهدداشت و در صورت تداوم، احتمالاً موّاج‌تر نیز می‌گردد.»
به اعتقاد آنها، «آنچه در صدور بی‌رویه احکام اعدام مفقود است، خویشتن‌داری و انعطاف و گذشت قضایی است.»
در این بیانیه به صدور احکام اعدام برای پخشان عزیزی و وریشه مرادی، دو فعال مدنی زندانی، اشاره شده و آمده است: «ضمن ناروا دانستن این احکام ناعادلانه، مصراً خواستار توقف کلیه احکامِ با مجازات اعدام هستیم و برای تحقق شعار کلیدی "نه - به اعدام" بر این مطالبه بشردوستانه هم‌چنان پای می‌فشاریم.»
از جمله امضاکنندگان بیانیه ابوطالب آدینه‌وند، حمید آصفی، محمدرضا احمدی، زهره امانی، الهه امیرانتظام، هوشیار انصاری‌فر، مصطفی بادکوبه‌ای‌هزاوه‌ای، هاشم باروتی، مسعود پدرام، حبیب‌الله پیمان، امیر خرم، ناصر دانشفر، امیرخسرو دلیرثانی، معصومه دهقان، نظام‌الدین قهاری، علیرضا رجایی، اکرم زینالی، عیسی سحرخیز، پروانه سلحشوری و احسان شریعتی هستند.
از دیگر امضاکنندگان بیانیه می‌توان به هرمز شریفیان، فیروزه صابر، کیوان صمیمی، طاهره طالقانی، اسماعیل علوی، ابوالفضل قدیانی، رحیم قمیشی، اجلال قوامی، محمدحسین کروبی، فاطمه گوارایی، اسکندر(سوران) لطفی، لیلا لیاقت، فخرالسادات محتشمی‌پور، مهدی محمودیان، سعید مدنی، بدرالسادات مفیدی، سعیده منتظری، عبدالله مومنی، لیلا میرغفاری، و حسن یوسفی‌اشکوری هستند.
همزمان، شماری از دانشجویان دانشگاه تربین مدرس تهران در بیانیه‌ای، با عنوان «نه به اعدام» نوشتند: «گاه آن رسیده است تا بیش از پیش و با صدایی هرچه رساتر اعلام کنیم: حکومت هرگز حق ندارد ما را بکشد، هیچ یک از ما را، بی هیچ بهانه و دستاویزی. این نه، یک نهِ قطعی و بی‌چون و چراست.»
آنها با اشاره به این‌که « حاکمیت برای بقای خود و حفظ منافع مشترک اقلیت حامی خود، با بهره‌گیری از ایدئولوژی، مجازات‌های اسماً قانونی را وضع می‌کند و به نام قانون، جنایاتش را علیه شهروندان مشروع جلوه می‌دهد» افزودند: «اعدام یکی از این مجازات‌ها است.»
در این بیانیه، اعدام «پیام‌آور رعب و وحشت» نامیده شده است که «فلسفۀ وجودی آن چیزی نیست مگر سرکوب تودۀ مردم.»
گروهی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس: اعدام در جمهوری اسلامی قصدی برای مجازات و برقراری عدالت ندارد، بلکه راهی است برای هراس‌افکنی بر جمعیت از طریق نمایش جباریت.
امضاکنندگان بیانیه اشاره کردند: «آنچه دولت‌های جبار و خودکامه را نگاه می‌دارد (هرچند نه تا ابد) سیطره رعب و ترس است. این است که توسل به جوخه‌های اعدام در نظام‌های سیاسی خودکامه و استبدادی عادتی دیرینه است و در جمهوری اسلامی با بهانه‌های مختلف: گاه به اسم امنیت، گاه به نام عدالت.»
در بخشی از بیانیه آمده است: « اعدام در جمهوری اسلامی قصدی برای مجازات و برقراری عدالت ندارد، بلکه راهی است برای تغذیه نظام و هراس‌افکنی بر جمعیت از طریق نمایش جباریت.»
بیانیه در پایان تاکید کرده است: «جامعه‌ای که شأن و کرامت انسانی را پاس می‌دارد جایی برای چوبه‌های دار ندارد.»
افزایش صدور احکام اعدام و اجرای آنها از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران با اعتراض گسترده جهانی مواجه شده است.
وولکر تورک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، روز ۱۸ دی گفت که از افزایش چشمگیر اعدام‌ها در ایران در سال گذشته به شدت نگران است.
در کنار سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری، وزارت امور خارجه آمریکا نیز «استفاده روزافزون رژیم ایران از اعدام جهت سرکوب مردم» را محکوم کرده است.
این وزارتخانه روز ۲۴ دی در صفحه رسمی خود به فارسی در شبکه اجتماعی «ایکس» بر ادامه حمایت از مردم ایران در مواجهه با «نقض بی‌امان حقوق بشر» از سوی جمهوری اسلامی تأکید کرد.
