زرتشت احمدی راغب، آرشام رضایی، و رضا محمدحسینی، سه فعال مدنی زندانی، در بیانیهای به مناسبت چهل و ششمین سالروز بازگشت خمینی به ایران آن را «فریب بزرگ ۵۷» خواندند و تصریح کردند که حکومت جمهوری اسلامی «رفتنی» است.
آقایان احمدی راغب، رضایی، و محمدحسینی در این بیانیه که نسخهای از آن به بخش فارسی صدای آمریکا فرستاده شده، با اشاره به وعدههای تحقق نیافته «آزادی، عدالت و پیشرفت» یادآور شدند جمهوری اسلامی کشور ایران را «در سیاهچاله دیکتاتوری مذهبی، سرکوب، فقر و عقبماندگی فرو برد.»
آنها همچنین تحولات سال ۱۳۵۷ در ایران را «کودتای ۵۷» خواندند و افزودند که جمهوری اسلامی «با فریبکاری، خشونت، سرکوب و اعدام پایهگذاری شد و همچنان ادامه دارد.»
این سه زندانی سیاسی همچنین با اشاره به «دهه فجر» به عنوان «دهه زجر» گفتند «چیزی جز خونریزی، فلاکت و خفقان» برای مردم ایران در پی نداشته است.
آقایان احمدی راغب، رضایی، و محمدحسینی در ادامه بیانیه خود به اعدامهای دستهجمعی، ممنوعیت موسیقی، تحمیل نظام ولایت فقیه بر مردم ایران، سوء استفاده از جنگ ایران و عراق برای نابودی صدای مخالفان، فرار نخبگان، فساد سیستماتیک، افزایش فقر، حمایت از گروههای تروریستی، و سرکوبهای معترضان در سالهای ٧٧، ٨٨، ٩٨، و ۱۴۰۱ اشاره کرده و افزودند که جمهوری اسلامی هنوز کوچکترین پاسخی به مطالبات مردم ایران نداده است.
آنها در پایان این بیانیه ضمن تاکید بر تداوم حمایت خود از مردم ایران و لزوم تحقق آزادی و دموکراسی و پایان چرخه خشونت و اعدام گفتند: «این حکومت رفتنی است. هیچ ظلمی تا ابد دوام نخواهد داشت. چراغ آزادی، هرگز خاموش نخواهد شد!»
۱۰ تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزلحصار در استان البرز بهمن سال ۱۴۰۲ اعلام کردند از هر سهشنبه در اعتراض به اعدامها با عنوان «سهشنبههای سیاه» یا «سهشنبههای نه به اعدام»، با هدف جلب توجه افکار عمومی به اعدامها در زندانهای جمهوری اسلامی در ایران، اعتصاب غذای گروهی خواهند کرد.
بنا بر گزارش اختصاصی بخش فارسی صدای آمریکا در دهم بهمن ۱۴۰۲، «زرتشت احمدی راغب، جعفر ابراهیمی، احمدرضا حائری، لقمان امینپور، میثم دهبانزاده، سعید ماسوری، رضا محمدحسینی، رضا سلمانزاده، حمزه سواری، و سپهر امام جمعه» نخستین زندانیانی بودند که اعلام کردند روزهای سهشنبه در اعتراض به روند اعدامها اعتصاب غذا خواهند کرد.
این کارزار در هفتههای بعد با حمایت زندانیان در دهها زندان جمهوری اسلامی همراه شد و توجه نهادها و سازمانهای حقوق بشری را به خود جلب کرد.
از جمله، شیرین عبادی، حقوقدان و برنده جایزه صلح نوبل، کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» را «حاصل تسلیم نشدن در برابر فشار و سرکوب» و همچنین «تأکید بر اتحاد و عمل جمعی» دانست.
نرگس محمدی، زندانی سیاسی عضو کارزار سهشنبههای نه به اعدام و برنده جایزه صلح نوبل که در حال حاضر در مرخصی درمانی به سر میبرد، امروز پنجشنبه چهارم بهمن در نشست مجازی با هیئت حقوق زنان در مجلس سنای فرانسه و نمایندگان پارلمان فرانسه گفت: «چوبههای دار در زندانهای سراسر سرزمینم به دست جلادان برافراشته شده است و هر روز در این سرزمین سرهای جوانان بر طنابهای دار مینشیند.»