مارک دوبوویتز، مدیر اجرایی «بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها» مستقر در واشنگتن، و بهنام بن طالب لو، پژوهشگر ارشد این موسسه، در یادداشتی در وبسایت «شبکه خبری ان بی سی» نوشته‌اند، راهبرد دولت بایدن برای تعامل با ایران به روشنی شامل ارائه امتیازهایی از پیش به تهران، از جمله عدم برقراری ارتباط میان تهدیدهای هسته‌ای و منطقه‌ای، در ازای دریافت هیچ است.
دوبوویتز و بن طالب لو می گویند رویکرد پرزیدنت بایدن مستقیم از دستور کار دولت اوباما گرفته شده است: چشم بستن بر تخاصم های منطقه ای و پیشنهاد تخفیف های اقتصادی به منظور نمایش حمایت از تعامل برای بازگشت به میز مذاکره. این تاسف آور است، زیرا نتیجه اش مانند گذشته خواهد بود: توافقی بسیار معیوب که به دلیل موارد انقضاء آن راه های صبورانه ای به سوی جنگ افزار هسته ای در اختیار ایران می گذارد، و همزمان دست واشنگتن را برای استفاده از مجازات های قدرتمند اقتصادی می بندد و برای بهبود قابلیت های جنگی رژیم و گروه های وابسته اش هیچ کاری نمی کند.
اکنون مسکو و پکن می توانند بدون مجازات بین المللی به تهران سلاح بفروشند و جمهوری اسلامی موانع کمتری بر سر فعالیت های جنگ افزار هسته ای اش خواهد داشت. رژیم از پرسنل دیپلماتیک و مراکز دیپلماتیک اش برای حمایت از تروریسم استفاده کرده است.
وام ۵ میلیاردی صندوق بین المللی پول هم با کمترین حسابرسی در شرایطی در اختیار ایران گذاشته خواهد شد که صندوق ذخیره ارزی جمهوری اسلامی به کمتر از ۱۰ میلیارد دلار رسیده است. ایران هر چه پول نقد بیشتری در دست داشته باشد هزینه بیشتری برای گروه های نیابتی اش در منطقه، تقویت موشک هایش، و برنامه های نظامی و هسته ای اش خواهد کرد.
آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، اشتیاق دولت بایدن برای دیپلماسی را نقطه ضعفی برای سوء استفاده می بیند؛ و تهران، در عوض، به آن چه دهه ها انجام داده است ادامه خواهد داد.
ایران در انتظار این است که واشنگتن فشار حداکثری را به نفع دیپلماسی حداکثری تعطیل کند. در غیاب هر گونه تمایلی به افزایش یا حفظ تحریم های موجود و نبود تلاشی فراگیر برای برخورد با تهدید منطقه ای رژیم این رویکرد به شکست خواهد انجامید.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
در همین مورد، یک دیدگاه دیگر را نیز بخوانید:
