مرکز آمار ایران اعلام کرد تعداد افرادی که از تحصیل بازمانده‌اند به بیش از ۹۹۲ هزار تن رسیده است.
آنطور که خبرگزاری تسنیم از گزارش این مرکز نقل کرده، سهم بازماندگان از تحصیل در دوره ابتدایی ۲ درصد، متوسطه اول ۵.۲۳ درصد و متوسطه دوم ۱۶.۱۲ درصد است.
تسنیم گزارش داده که هم اکنون بیش از ۹۹۲ هزار دانش‌آموز به دلایل مختلف همچون فقر، مسائل فرهنگی همچون ممانعت خانواده‌ها از ادامه تحصیل دختران، رفتن به بازار کار و بی انگیزگی برای درس خواندن به دلیل عدم تطابق آموزش مدارس با نیاز‌های واقعی افراد از مدارس غایب هستند.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش نیز در شهریور سال جاری اعلام کرده بود که در دوره ابتدایی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳، بیش از ۲۱۶ هزار کودک بازمانده از تحصیل وجود داشته است.
در همان زمان، وزیر اسبق آموزش و پرورش با استناد به آمار مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، تعداد بازماندگان از تحصیل در ایران را ۹۳۰ هزار تن اعلام کرده و گفته بود که این افراد، بیسوادان آینده را تشکیل می‌دهند.
در پی انتشار این آمارها، روزنامه شرق روز اول مهر سال جاری نوشت: «آموزش و پرورش کارکرد اقتصادی خود را از دست داده است. تا ۲۰ یا حتی ۱۰ سال پیش تحصیلات بهترین امکان پیشرفت و ارتقا و جابه جایی بین طبقه های اجتماعی بود اما در حال حاضر فرد با تحصیل در مقاطع بالاتر نمی‌تواند جابه‌جایی طبقاتی داشته باشد.»
شرق تاکید کرده بود: «دانش‌آموزان ترک تحصیل و ورود به بازار کار را برای خودشان یک برد حساب می‌کنند و درس خواندن و ساعاتی که سر کلاس هستند را برای خودشان باخت می دانند.»
موضوع فقر و نیاز خانوارهای قرار گرفته در دهک‌های پایین جامعه به درآمد بیشتر باعث شده است تا بخش زیادی از دانش‌آموزان راهی بازار کار شوند.
از طرفی، شماری از کارشناسان آمار بالای ترک تحصیل در مقطع متوسطه را ناشی از فقر گسترده و همچنین احساس ناکارآمدی آموزش از سوی دانش آموزان می‌دانند. به باور تحلیلگران، برخی دانش‌آموزان ادامه تحصیل در سیستم آموزشی جمهوری اسلامی را اتلاف وقت دانسته و به دنبال مشاغل آزاد می‌روند.
با روند فزاینده ترک تحصیل و بیشتری شدن شکاف بین درآمد و هزینه خانوار‌ها، کماکان دولت مسعود پزشکیان برنامه مشخص اقتصادی برای بهبود شرایط کشور و مردم ندارد و بودجه سال ۱۴۰۴ نیز از سوی کارشناسان به عنوان بودجه تورم‌زا و فاقد رشد اقتصادی کافی ارزیابی شده است. از همین رو نگرانی‌ها نسبت به گسترش متوازن فقر در ایران و بین نسلی شدن فقر بیشتر شده است.
