انوشه آشوری، مهندس بازنشسته ایرانی - بریتانیایی ۶۸ ساله که به اتهام جاسوسی به دستکم ۱۰ سال حبس محکوم شد و در اوین زندانی بود، میدانست که اگر میخواهد از جنون بگریزد، باید هدفی پیدا کند.
او در زندان خود را متعهد کرد که پس از آزادی، در ماراتن لندن بدود.
این یک رویای بلندپروازانه بود، بهویژه برای مردی که در وضعیتی مناسب نبود و انتظار نداشت که پیش از ۷۳ سالگی آزاد شود.
او اما پس از زنده ماندن و رهایی از مصیبتی وصفناپذیر در دوران بازجویی، در مکانی که سه بار تلاش کرد به زندگی خود پایان دهد، تقریبا پنج سال را در زندان گذراند.
حبس آشوری، بهدلیل اتهامهایی بود که او همیشه انکارشان میکرد. حس جاری نشدن عدالت، در دوران حبس همیشه همراهش بود.
انوشه در ماه مارس، همزمان با نازنین زاغری راتکلیف، یک ایرانی-بریتانیایی دیگر، توسط ایران آزاد شد. او اکنون با از سرگیری زندگی خود در جنوب لندن، میگوید که زندگی بهطوری غیرقابل برگشت، تغییر کرده است.
مهندس آشوری، در ماه اکتبر، برای خود و برای سازمانهای خیریه هاستیج اینترنشنال و عفو بینالملل که از او و خانوادهاش حمایت کردند، در ماراتن لندن حاضر خواهد شد.
انوشه همچنین این دویدن را برای دوستانی که در زندان اوین جا گذاشته و برای دیگرانی که عموما بهاتهام جاسوسی زندانی هستند، اجرا خواهد کرد، تا همه آنها بدانند که فراموش نشدهاند.
بهگفته او «این زندگی دیگر نمیتواند زندگی باشد که قبلا داشتم. بنابراین، تنها راهی که میتوانم از این مرحله عبور کنم، یافتن هدف یا ایجاد هدف در روش جدید زندگیام است» انوشه میپندارد که شاید این ماراتن و این دویدن «یکی از آن راهها» باشد.
این زندانی دو تابعیتی پیشین، در پاسخ به این پرسش که حضور او در ماراتن لندن چه معنایی دارد، میگوید: «نمیتوانم آن را با کلمات بیان کنم. اگر این کار را نکنم، زندگی من پوچ است. یک چیز خوب باید از آن همه درد و رنج بیرون بیاید.»
آشوری قرار است به همراه پسرش آریان که در کنار او در ماراتن لندن خواهد دوید، برای سازمانهایی که نقش زیادی در آزادی او داشته و به خانوادهاش کمک کردند، کمک مالی جمع کند.
انوشه آشوری در ۱۶ مارس ۲۰۲۲ پس از گذراندن چهار سال از محکومیت دهساله خود، آزاد شد و تهران را ترک کرد.