یک منبع نزدیک به خانواده مهرناز خرمی، عکاس و فعال اجتماعی بازداشتی در بازداشتگاه کاظمی ساری، در گفتگو با صدای آمریکا از دسترسی نداشتن او به دارو و مراقبت‌های پزشکی مورد نیاز خبر داد.
این منبع مطلع که به دلایل امنیتی خواست نامش فاش نشود، با اشاره به گذشت ۱۰ روز از بازداشت مهرناز خرمی به صدای آمریکا گفت: این فعال اجتماعی از زمان بازداشت، تنها توانسته است چند تماس تلفنی با مادر خود داشته باشد و در آخرین تماس اعلام کرده که هنوز بلاتکلیف است و وضعیت پرونده او مشخص نیست.
به گفته این منبع آگاه، مادر خانم خرمی نیز طی روزهای گذشته با مراجعه به دادسرا توانسته است با بازپرس پرونده گفتگو کند و بازپرس پرونده بارها عنوان کرده است که این فعال اجتماعی می‌تواند با ارائه وثیقه آزاد شود؛ اما تا به امروز هیچ قرار وثیقه‌ای تعیین نشده است.
این منبع افزود: مادر مهرناز طی مراجعه به دادسرا متوجه شده که اتهام عنوان شده در پرونده این فعال اجتماعی، «فعالیت غیرمجاز مجازی» است اما مشخص نیست مصداق این اتهام چه بوده و آیا اتهامات دیگری نیز به خانم خرمی تفهیم شده است یا خیر.
این منبع مطلع همچنین با اشاره به نامساعد بودن وضعیت بازداشتگاه کاظمی ساری، واقع در زندان تیرکلای ساری و نگرانی از وضعیت جسمی خانم خرمی به صدای آمریکا گفت: «مهرناز قبل از بازداشت، تحت مراقبت پزشکی بود و نیاز دارد که داروهایش را دریافت کند، ولی در زندان نه به داروهاش دسترسی دارد و نه مراقبت تخصصی که پیش از یازداشت و زندان از آن برخوردار بوده است.»
پیش از این، منبع مطلع دیگری به صدای آمریکا گفته بود،: مهرناز خرمی، فارغ‌التحصیل رشته عکاسی و از فعالان اجتماعی منتقد در اعتراضات یک‌سال اخیر، بامداد روز سی‌ویکم شهریور به دست ماموران سپاه پاسداران در منزل شخصی خود بازداشت شد. او بدون دسترسی به حق داشتن وکیل و یا ملاقات با خانواده، در بازداشتگاه شهر ساری در بازداشت به‌سر می‌برد.
این منبع به صدای آمریکا گفت: بازداشتگاه کاظمی ساری، همان بازداشتگاهی است که جواد روحی، معترض زندانی، پیش از مرگ در آنجا از او نگهداری می‌شد و همین موضوع باعث شده است که خانواده و دوستان خانم خرمی بیشتر نگران وضعیت او در این بازداشتگاه شوند.
جواد روحی در ارتباط با اعتراضات سال ۱۴۰۱ در مازندران بازداشت و به سه بار اعدام محکوم شد. او بعد از مدتی در اوایل شهریور به بیمارستان منتقل شد و به طور ناگهانی، مرگ او اعلام شد. مرگ او موجی از اعتراض را در پی داشت.
همزمان با سالگرد کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد، سرکوب مخالفان شدت بیشتری یافت و بسیاری از شهروندان معترض یا فعالان فرهنگی، هنری و اجتماعی توسط نهادهای مختلف حکومت ایران تهدید، احضار و یا بازداشت شده‌اند.
