یکی از آشنایان جعفر ابراهیمی، بازرس شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران که در اوین زندانی است، در گفت‌و‌گو با صدای آمریکا با اشاره به تداوم بی‌توجهی مسئولان زندان اوین و قوه قضائیه نسبت به وخامت شرایط جسمانی او، این رفتار و سیاست حکومت را «نوعی آزار و اذیت او و خانواده‌اش» ارزیابی کرده است.
پیش از این، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در بیانیه‌ای از وخامت حال جعفر ابراهیمی، به دلیل مشکلات حاد گوارشی، در نتیجه عدم رسیدگی پزشکی تخصصی، خبر داده بود.
این شورا تاکید کرده بود که داروی تجویز شده توسط پزشک متخصص زندان، «مشروط به مصرف در شرایط ایزوله بوده و این امکان در زندان وجود ندارد.»
یکی از آشنایان جعفر ابراهیمی به صدای آمریکا می‌گوید که «بیماری روده او بسیار وخیم است، مدام باید تحت نظر پزشک باشد، میزان مصرف دارو باید به طور مداوم مونیتور شود، و همچنین به آزمایش‌های دوره‌ای نیاز دارد.»
او اشاره می‌کند که «مصرف دارو نباید همراه با استرس، نوع تغذیه و خواب باشد. اما شرایط زندان برخلاف این شرایط ضروری هستند.» او می‌افزاید: «جعفر ابراهیمی به دلایلی چون استرس در زندان، چند ماه است که به دیابت مبتلا شده است که نیاز به این دارد که تحت نظر پزشک باشد.»
در این ارتباط، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران نوشته است: «با توجه به این وضعیت بحرانی، پزشکی قانونی ضرورت آزادی هر چه سریع ابراهیمی از زندان را اعلام کرده اما مسئولین زندان با فرستادن پرونده او به کمیسیون و عدم پاسخگویی، توجهی به ضرورت درمان این فعال صنفی ندارند.»
این منیع نزدیک به جعفر ابراهیمی در این مورد به صدای آمریکا می‌گوید: «این نوع رفتار، فشار مضاعف به او و خانواده‌اش است؛ آن هم وقتی که برای مداوا اقدام نمی‌کنند.»
او «پاسخ‌ها و پاسکاری‌ها» در مورد پرونده پزشکی جعفر ابراهیمی را «عجیب و غریب» نامید و اضافه کرد: «از یک طرف، توصیه پزشکی قانونی، برخورداری از مرخصی یک ماهه است اما تاکنون اقدامی در این مورد انجام نشده است و الان هم خانواده‌اش در انتظار پاسخ کمیسیون هستند.»
این شخص نزدیک به خانواده آقای ابراهیمی تاکید کرد که «جعفر در تمام روند قضایی و به ویژه در بازجویی‌ها زیر بار اتهامات نرفته و از عقاید و فعالیت‌هایش دفاع کرده است» و افزود که این نوع رفتار با این فعال صنفی معلمان، «به دلیل مقاومت او» بوده است.
وی گفت که «اطمینان داریم که جعفر حتی در این شرایط سخت بیماری، از مواضع خود کوتاه نخواهد آمد.»
جعفر ابراهیمی، بازرس شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، که در اردیبهشت سال گذشته به اتهام‌های امنیتی بازداشت شد، از سال قبل به رغم بیماری، همچنان از مرخصی درمانی محروم بوده و دوران حبس خود را در زندان اوین سپری کرده است.
در این ارتباط، انجمن صنفی معلمان فارس، ضمن «ابراز نگرانی از وضعیت جسمی این معلم کنشگر، دوست و حامی کودکان کار»، خواستار آزادی هر چه سریع‌تر او جهت درمان و مداوا شده است.
از سوی دیگر، کانال تلگرامی «منشور آزادی، رفاه، برابری» با اشاره به بی‌توجهی به شرایط جعفر ابراهیمی نوشت: «بی‌تردید، هرگونه اتفاق ناخوشایندی که در آینده برای این فعال معلمان و دیگر زندانیان محبوس در زندان‌های جمهوری اسلامی رقم بخورد، مسئولیت و پیامدهایش متوجه کل سیستم قضایی و امنیتی و به طور کلی، جمهوری اسلامی خواهد بود.»
جعفر ابراهیمی، بازرس شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، از اردیبهشت سال گذشته با وجود بیماری، همچنان از مرخصی درمانی محروم است و دوران حبس خود را در زندان اوین سپری می‌کند.
بهبود وضعیت معیشتی، اجرای صحیح طرح رتبه‌بندی، عدم خصوصی‌سازی مدارس و امکانات آموزشی مناسب و رایگان برای همه از جمله خواسته‌های معلمان معترض در ایران است.
در پی افزایش اعتراضات صنفی، فشارهای امنیتی بر فعالان مدنی و موج احضار و بازداشت معلمان، کارگران و فعالان مدنی نیز شدت یافته است.
گزارشگران سازمان ملل متحد و نهادهای مدافع حقوق بشر این قبیل بازداشت‌ها را «خودسرانه» می‌دانند و بارها از مقام‌های جمهوری اسلامی خواستار احترام به حق برگزاری تجمعات مسالمت‌آمیز شده‌اند.
